Op 7 maart was het al 20 jaar geleden dat Geoffrey Demeyere de Vlaamse Pijl won. In een spurt met twee haalde hij het van Stijn Devolder, zijn toen 18-jarige ploegmaat bij de Groeningespurters.
“Het was een onvervalste waaierkoers “, herinnert Geoffrey zich graag. “Al na 20 kilometer scheidde zich vanaf Bellegem een waaier af met slechts 25 man aan boord. Stijn Devolder behoorde daar niet bij en moest in zijn eentje de kloof dichten. Dat deed hij met de nodige bravoure, maar in de finale brak dat enorme krachtenverbruik hem zuur op. Hij was de enige die mij kon volgen. Af en toe moest ik zelfs gas terugnemen, zodat hij zich in mijn spoor zou kunnen handhaven. Op het einde had hij zich wat herzet, maar hij vond dat de overwinning mij meer toekwam dan hem.”
ook gent-wevelgem
Geoffrey won bijna tien maanden later ook Gent-Wevelgem voor beloften. Ook daar scheidde zich een vroege waaier af, waaruit hij met Christophe Waelkens ontsnapte. Die klopte hij vervolgens in de spurt. “Die overwinning deed mij nog meer plezier, omdat ik die koers als topfavoriet naar mijn hand zette.”
Dat 1998 werd voor de 21-jarige Geoffrey Demeyere een absoluut topjaar waarin hij ook kampioen van West-Vlaanderen tijdrijden werd en waaraan hij een sliert dichte ereplaatsen toevoegde: derde in de Omloop Het Volk, derde in Waregem-Tiegem-Waregem, vierde in de Zesbergenprijs van Harelbeke, tweede in de Triptyque des Monts et Châteaux, tweede (na Thor Hushovd) in Paris-Roubaix, vierde in het kampioenschap van België tijdrijden, 18de op het WK tijdrijden…
“Na mijn bekkenbreuk kwam ik niet meer op mijn volste krachten”
Het volstond meer dan ruimschoots om vanaf 2000 door Vlaanderen 2002-Eddy Merckx in de armen te worden gesloten. Als contractrenner won Geoffrey vervolgens de Sluitingsprijs van Zwevezele in 2001 en de Schaal Sels in Merksem in 2004. En in de Druivenkoers van Overijse behaalde hij zowel in 2002 als in 2004 een tweede plaats.
“Ja, er werd nog meer van mij verwacht”, beseft de Roeselarenaar. “Maar na een gecompliceerde bekkenbreuk, opgelopen na een val over andere renners in de Ronde van de Toekomst, ben ik nooit meer op mijn volle krachten kunnen terugvallen. Na 2004 kon ik zelfs niet anders dan de eer aan mezelf te houden.” Geoffrey bleef nog een klein decennium aan de slag bij de elite zonder contract.
POSTBODE
“Jammer maar helaas”, zucht Geoffrey, die vandaag de dag een gelukkig bestaan leidt als postbode vanuit het kantoor Roeselare, dat hem voor afwisselende trajecten naar Ardooie, Hooglede, Roeselare en Staden op pad stuurt. “Het wielrennen volg ik nog maar niet al te intensief”, bekent Geoffrey. “Wanneer de gelegenheid zich voordoet, pik ik de finales op televisie mee, maar ik zal er mijn eten niet voor koud laten worden.”
Elite zonder contract
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier