Zondag vindt de 85ste editie van Gent-Wevelgem plaats. Hoog tijd om terug te blikken op de vorige 84 klassiekers in eigen gouw.
1
Vorig jaar werd de 85ste editie van Gent-Wevelgem voor de eerste keer gewonnen door een Afrikaanse renner: Biniam Girmay, meteen ook de eerste Afrikaan die een Vlaamse voorjaarsklassieker op zijn palmares wist te schrijven.
2016
De editie met een zwarte rand, nadat de Waal Antoine Demoitié na 115 km koers met vier anderen ten val kwam en vervolgens door een motorfiets werd aangereden. Demoité, die uitkwam voor Wanty-Groupe Gobert, werd naar het ziekenhuis van Rijsel overgebracht. Daar werd hij in coma gehouden, maar overleed hij de nacht erna aan zijn verwondingen. In dezelfde week overleed ook neoprof Daan Myngheer.
2020
Sinds 2020 start Gent-Wevelgem in Ieper. De eerste startlocatie van de eendagsklassieker was uiteraard Gent, maar van 2003 tot en met 2019 werd het startschot in Deinze gegeven. Sinds 2010 vindt Gent-Wevelgem plaats op de laatste zondag van maart, een week voor de Ronde van Vlaanderen. Tot dan stond de wedstrijd altijd op de woensdag tussen Ronde en Parijs-Roubaix ingepland.
1934
Het ontstaan van Gent-Wevelgem gaat terug naar het jaar 1934, toen Wevelgemnaar Gaston Rebry in enkele weken tijd Parijs-Nice, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix wist te winnen. In zijn thuisgemeente ontstond een ware wielergekte. Zijn supporters droomden van een klassieker, maar omdat er te weinig financiële mogelijkheden zijn, kan er enkel een koers voor junioren ingericht worden. Pas in 1945 zou Gent-Wevelgem een profwedstrijd van niveau worden.
1954
Het eerste jaar dat de Kemmelberg in het parcours werd opgenomen. De eerste winnaar mét de steile kasseihelling? Briek Schotte.
3
Heel opmerkelijk weetje: Gent-Wevelgem heeft met Jacques Anquetil (1964), Eddy Merckx (1967, 1970, 1973) en Bernard Hinault (1977) maar liefst drie vijfvoudige Tourwinnaars op zijn palmares staan. Zelfs de Ronde van Vlaanderen kan dat niet zeggen.
15
Ook opmerkelijk: intussen wonnen 15 wereldkampioenen minstens één keer Gent-Wevelgem. In chronologische volgorde: Marcel Kint, Briek Schotte, Rik Van Looy, Benoni Beheyt, Eddy Merckx, Freddy Maertens, Bernard Hinault, Francesco Moser, Jan Raas, Mario Cipollini, Tom Boonen, Thor Hushovd, Oscar Freire, Peter Sagan en Mads Pedersen. Van de Belgische klassiekers doet alleen de Waalse Pijl (!) nog beter.
11
Dit weekend is er ook de damesversie van Gent-Wevelgem. Sinds de eerste editie in 2012 kon nog maar één Belgische winnen: Jolien D’hoore in 2020. De strafste West-Vlaamse in Gent-Wevelgem is Jesse Vandenbulcke uit Geluwe. Zij finishte in 2019 als elfde.
1
Wout van Aert heeft al een palmares om u tegen te zeggen, maar pas in 2021, op zijn 26ste, won hij zijn eerste Belgische klassieker: Gent-Wevelgem. In een sprint met zeven versloeg hij Giacomo Nizzolo en Matteo Trentin. Intussen won Van Aert ook de Omloop en de E3 Saxo Bank Classic.
2
In 2017 kreeg Gent-Wevelgem een olympisch kampioen als triomfator: Greg Van Avermaet. In een sprint met twee versloeg hij Jens Keukeleire. Nooit kwam de West-Vlaming dichter bij winst in een klassieker. Op zes seconden vervolledigde wereldkampioen Peter Sagan het podium.
1977
De nagenoeg onbekende Bernard Hinault, een 22-jarige Fransman uit Bretagne, won in 1977 Gent-Wevelgem. Het was de eerste overwinning van belang in zijn carrière. Later won Hinault vijf keer de Tour, drie keer de Giro, twee keer de Vuelta, één keer het WK op de weg, één keer Parijs-Roubaix, twee keer Luik-Bastenaken-Luik, twee keer de Ronde van Lombardije, twee keer de Waalse Pijl en één keer de Amstel Gold Race. “Die belangrijke zege in Gent-Wevelgem gaf me vleugels”, liet Hinault optekenen naar aanleiding van het boek ter ere van de 75ste editie in 2013. “Ik putte er het zelfvertrouwen uit dat de deur openzette naar een carrière met een rijkgevuld palmares, want amper vijf dagen later won ik Luik-Bastenaken-Luik.”
18
Zoveel jaar is het geleden dat Gent-Wevelgem nog eens door een renner uit eigen streek werd gewonnen: Nico Mattan. Juan Antonio Flecha lijkt onbedreigd op winst af te stevenen, tot Mattan in de laatste hectometers tussen de volgwagens en motoren in voorbij de Spanjaard vliegt. Een onwaarschijnlijke remonte die meteen na de finish tot een eindeloze discussie leidt. Maar de winnaar blijft behouden. Na Mattan kwam Sep Vanmarcke – tweede in 2010, vierde in 2014, zesde in 2015 en tweede in 2016 – het dichtst bij een nieuwe West-Vlaamse triomf in de Vanackerestraat, die sinds 1960 als finish dient. Helaas…
0
Drie keer de Ronde van Vlaanderen, drie keer Parijs-Roubaix, twee keer de E3 Prijs Harelbeke, twee keer de Omloop, twee keer Dwars door Vlaanderen, drie keer de Brabantse Pijl, twee keer Kuurne-Brussel-Kuurne… Noem een Vlaamse (semi)klassieker en Johan Museeuw heeft hem gewonnen. Er ontbreekt echter één wedstrijd van formaat op zijn erelijst: Gent-Wevelgem. Drie keer stond Museeuw op het podium, maar winnen lukte nooit. “Een gemis op mijn palmares, vind ik nu. In 1990 was ik er het dichtst bij. Ik ging toen met Herman Frison naar de meet en voelde me zegezeker, alleen ging ik al op 300 meter van de finish aan. Een beginnersfout. Ik viel de laatste vijf meter compleet stil en dus won Frison. In Gent-Wevelgem deed ik elk jaar mee, maar winnen lukte nooit. En dat is nog altijd het enige dat telt. Toen vond ik dat niet erg, maar vandaag vind ik het jammer dat ik Gent-Wevelgem nooit heb kunnen winnen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
