Gaverzicht-Be Okay is toe aan zijn 79ste clubkampioenschap

SV Deerlijk, dat voortaan liever als Gaverzicht-Be Okay wordt aangesproken, is komende zondag aan zijn 79ste clubkampioenschap toe. Volgend jaar wacht dus het eiken bestaansjubileum, dat Walter Coucke dit jaar in persoonlijke naam al op 29 september viert.

In een concours voor de best bewaarde oldtimer zou Walter Coucke zijn leeftijdsgenoot Louis De Pelsmaeker naar de kroon kunnen steken. Eiken, geef toe: het past bij deze mastodonten waarvan en van wie wij het laatste nog niet gezien hebben. Want Walter Coucke waakt als een kloek over zijn gezondheid. Hij staat messcherp en dat wil hij, ten bate van zijn optima forma, zo houden. Vorige zaterdag pedaleerde hij, bij hemels lenteweer, een labyrint van 100 kilometer door de nabije heuvelzone. Zijn ruim 10.000 kilometer van 2018 dit jaar overtreffen is evenwel geen obsessie, waarom zou het? Niets moet, maar alles mag.

Koersen voor krapuul

De meeste clubkampioenschappen heeft Walter Coucke, aanvankelijk vanop afstand, meegemaakt. Vanaf halfweg de jaren 50 van vorige eeuw had hij er zo graag zelf aan deelgenomen, maar zijn ouders staken daar een stokje voor. “Koersen is voor het krapuul”, vonden zij daarvan en daar hield het conservatieve koppel het bij. De boer en de boerin zagen hun tweede telg van acht liever optrekken met de Boerenjeugdbond (BJB, nu KLJ), waarvan hij de gewestelijke leider werd. Het koersbloed bleef evenwel kruipen waar het niet gaan kon en vanaf 1971 werd Walter, op relatief late leeftijd, bestuurslid bij SV Deerlijk, dat hij als een geesteskind bejegende. Van dan af ging het snel. De eerste voorzitter Fernand Cloet was al een tijdje zwaar ziek en Walter had al zijn meeste taken overgenomen. Toen Fernand op kerstavond van 1975 overleed, werd de continuïteit rimpelloos verzekerd. Het was als vanzelfsprekend dat Walter de tweede voorzitter van de illustere club werd en dat zou hij bijna 50 jaar blijven, waarna hij meteen tot erevoorzitter benoemd werd. In zijn geval was dat geen passieve functie. Het boegbeeld bleef een draaischijf van de club. Zijn speeches zijn onnavolgbaar. Zijn kloeke stem heeft de bevlogenheid en de kracht van de overtuiging. Je aanhoort precies een volksleider tijdens zijn Staten-Generaal.

Voor mij is het clubkampioenschap een jaarlijks hoogtepunt en de vernissage van het nieuwe seizoen

Het clubkampioenschap van volgende zondag krijgt terecht het epitheton Ereprijs Walter Coucke. “Voor mij is het, net als het clubfeest en de persvoorstelling, een jaarlijks hoogtepunt en de vernissage van het nieuwe seizoen”, wrijft Walter zich bij voorbaat in de handen. “En het zal bloedmooi weer zijn en dus verwachten wij een massale opkomst. Er zijn vier koersen: nieuwelingen en meisjes jeugd (13 uur), junioren (14 uur), miniemen en aspiranten (15.15 uur), beloften en eliten (15.45 uur). Een troepenschouw die ons zal inspireren voor een sprankelend 2019. Beter doen dan in 2018 zal niet evident zijn. In de persoon van Loïc Segaert lijkt er wel een volgend goudhaantje te zijn opgestaan. Hij heeft benen én brains, maar ook alle welwillende anderen zullen als een vip behandeld worden.”

Lijvig boek

“Ja, die clubkampioenschappen, ik zou er een lijvig boek over kunnen schrijven”, vervolgt Walter. “Het waren overwegend heel mooie edities. Ik kan mij geen gitzwarte bladzijde herinneren. Nooit hebben wij er omwille van winterse omstandigheden één moeten afblazen, al was het enkele keren kantje boord. Het meest bizarre kampioenschap, waarvan het jaartal mij ontsnapt, viel ons te beurt met ene Marc Tanghe. Hij beleefde de koerslente van zijn leven, telde na nog geen twee maanden al zeven overwinningen, met het clubkampioenschap aan de basis. Die titel en trui mocht hij evenwel niet behouden. Hij was lek gereden, kreeg een andere fiets en sloot opnieuw aan. Dat mocht niet en dus kon een andere Kuurnenaar met de dood in het hart niet anders dan zijn dorpsgenoot te declasseren.”

“In het clubkampioenschap waren nogal wat ronkende namen aan het feest. Briek Schotte is de logische lijstaanvoerder, maar ook Eric Leman, Marc Demeyer, Eric Van Lancker, Niko Eeckhout… wonnen minstens één keer. Vooral Eric Van Lancker droeg het clubkampioenschap bijzonder hoog in het vaandel, maar ook de meeste ex-kampioenen, inclusief Briek, kwamen de vernissage van het nieuwe seizoen geregeld bijwonen.” Ook Patrick Lefevere maakte ooit deel uit van SV Deerlijk. Zijn respect voor Walter Coucke is erg groot. Als hij daartoe de kans had gekregen, had hij zijn voorloper kunnen zijn.