Extreem, extremer, extreemst…En pas dan heb je Niki Devoldere

Niki Devoldere (41) heeft het weer voor mekaar gekregen. In de loodzware vierdaagse LCMT-triatlon in de Ardennen liet hij van de verzamelde tegenstand geen spaander heel. Voor de Izegemnaar, die in het verleden ook al zijn strepen verdiende bij de eliterenners zonder contract, is deze zege een absoluut hoogtepunt in zijn carrière als multisporter. “Ik heb mezelf overstegen.”

LCMT staat voor Luxembourg Cycling & Mountainbike Tour en vindt traditioneel plaats in Houffalizetijdens het verlengd Hemelvaartweekend: in 2018 voor de 20ste keer voor mountainbikers (offroad, drie dagen), voor de derde keer voor cyclosportieven (op de weg, drie dagen), voor de derde keer voor combi-deelnemers (deels offroad en deels op de weg, vier dagen) en voor de tweede keer voor triatleten (vier dagen).

“Toen het programma voor 2018 bekendgemaakt werd, ben ik serieus geschrokken. Ik ben toen bijna van mijn stoel gevallen”

In 2017 werd de LCMT-triatlon voor de eerste keer georganiseerd en toen al kwam Niki Devoldere in het verhaal voor. “Ik heb dat idee van een soort van rittenkoers voor triatleten indertijd bij de organisatoren aangereikt”, vertelt de Izegemse veteraan van vele oorlogen. “Ik nam twee jaar geleden deel bij de combi’s. Een prachtige race, maar ergens zat ik met een ambetant gevoel. Voor triatleten was die vierdaagse een ideale stage, alleen was je zo kapot van de lange fietsafstanden dat je zwem- en looptrainingen helemaal verwaarloosd werden, ook de dagen ervoor en erna. Dus vroeg ik aan de organisatoren: waarom lopen en zwemmen niet in de wedstrijd integreren? Ze hebben geluisterd. Alleen moesten we vorig jaar (Devoldere won ook die editie, red.) maar een beetje lopen en een beetje zwemmen, dus waren er deelnemers die vonden dat de lopers en zwemmers benadeeld werden. De organisatie wilde echter de fietsafstanden behouden en heeft zo meteen een pak extra loop- en zwemkilometers ingelast. Toen het programma voor 2018 bekendgemaakt werd, ben ik serieus geschrokken. (grijnst) Ik ben toen bijna van mijn stoel gevallen.”

Meteen koninginnenrit

Op de eerste dag van de LCMT-triatlon – de wedstrijd kreeg de toepasselijke naam King of the Ardennes – moest er 187 km gefietst en 15 km gelopen worden. “Het fietsgedeelte, met bijna 4.000 hoogtemeters, deden we samen met de deelnemers aan de cyclo en was meteen de koninginnenrit door Luxemburg. Via Echternach, Clervaux en Vianden, zowat alle toeristische trekpleisters in de streek dus. Het loopparcours was grotendeels offroad, een echt lastige trailrun met opnieuw een pak hoogtemeters. Ik won en werd meteen leider, maar de concurrentie was nog niet verloren.”

“Ik heb ervaring als coureur en kan daardoor blijkbaar beter afzien”

Op dag twee moesten de deelnemers eerst 500 meter zwemmen in het zwembad, vervolgens 162 km fietsen op het parcours van Luik-Bastenaken-Luik en ten slotte dezelfde trailrun van 15 km afwerken. “Het was koers vanaf kilometer één en dan ben ik in het voordeel ten opzichte van de andere triatleten”, lacht Devoldere. “Ik heb ervaring als coureur en kan daardoor blijkbaar beter afzien. Toch voelde ik me nog niet zegezeker. Rinus Holvoet is een bekende naam in de triatlonwereld en een andere deelnemer had vorig jaar nog de volledige triatlon in het Noord-Franse Gravelines op zijn naam geschreven in een tijd van 9u.11′. Maar vooral was elke deelnemer het erover eens: er mocht dan wel gestayerd worden (in elkaars wiel rijden, red.), van 185 km koersen ben je meer kapot dan van 180 km fietsen in een volledige Ironman.”

Koppeltijdrit met Rinus

Op dag drie werd het zwemnummer over 2.500 meter in het stuwmeer van Nisramont wegens te koude watertemperaturen – “het was amper dertien graden” – herleid tot 500 meter. “Vervolgens moesten we 140 km fietsen met de tijdritfiets, maar opnieuw mocht er gestayerd worden”, vervolgt Devoldere. “Rinus en ik hebben er een koppeltijdrit van gemaakt en 30 minuten op de rest gepakt. We hebben er enorm van genoten, want we kennen elkaar al ons hele leven. In de laatste 18 km reed ik nog drie en een halve minuut van Rinus weg, maar in de afsluitende run over 15 km haalde hij me nog in. Rinus won de etappe en ik verstevigde mijn leiderspositie. Mijn voorsprong bedroeg nu een uur.”

Drie op vier & eindwinst

Op de slotdag kregen de deelnemers opnieuw een drieluik te verwerken: 500 meter zwemmen in het zwembad, 36 km mountainbiken en 20 km lopen op het MTB-parcours. “Ik was dan wel zeker van de eindzege, maar toch wilde ik absoluut ook die rit winnen”, benadrukt Devoldere. “Het was de enige dag waarop de correcte verhoudingen tussen de drie disciplines gehanteerd werden en ik wilde tonen dat ik ook in die omstandigheden kon winnen. Meteen na de start heb ik gedemarreerd en ze hebben me niet meer teruggezien. (grijnst) Toen ik mijn loopschoenen aantrok, bedroeg mijn voorsprong 15 minuten en aan de meet hield ik daar 25 seconden van over op Rinus, die nog een goede zaak deed in het klassement en finaal tweede werd.”

“Na twee dagen zat ik stikkapot. Ik heb vier dagen lang niet geslapen door de vermoeidheid, de stress en het dromen over de wedstrijd”

Drie op vier dus, aangevuld met een tweede eindzege op rij. Devoldere kon met zijn geluk geen blijf. “Ik heb mezelf overstegen. Na twee dagen zat ik stikkapot en eigenlijk heb ik vier dagen lang niet geslapen door de vermoeidheid, de stress en het dromen over de wedstrijd. Acht maanden lang heb ik voor deze LCMT getraind. Alle wedstrijden in die periode stonden in het teken van deze vierdaagse en vaak ging dat ten koste van mooie uitslagen. Tijdens de wintermaanden laste ik zelfs speciaal lange duurlopen in om mijn groene trui van vorig jaar te kunnen verdedigen.”

De winnende eindtijd van Niki Devoldere bedroeg 24 uur, 21 minuten en 51 seconden, een tijd waarop hij erg trots is. “We moesten in vier dagen tijd 65 km lopen, voor mij was het een hele tijd geleden dat ik zoiets had gedaan. Ik moet zeker ook mijn vrouw Pascale Delaere bedanken voor de uitmuntende bevoorrading gedurende die vier dagen. Zonder haar was dit nooit mogelijk geweest.”

Mikken op meerdaagsen

Devoldere wil nu even nagenieten van zijn zege. “Maar ik hoop wel de vruchten te kunnen plukken in enkele koersen bij de elite zonder contract. Ook de combitriatlon van Couvin, het BK crosstriatlon in Oudenaarde en mogelijks ook de tweedaagse Aintriman in Frankrijk staan op mijn verlanglijstje. Het lijkt me logisch dat ik me in de toekomst ga specialiseren in meerdaagse wedstrijden.”