Thuiskoers voor de broers Decottignies zaterdag! Maar Glenn en Jason zullen het in Roeselare-Beveren moeten doen zonder Jordy. De jongste van het trio wil zondag fris naar het PK voor beloften in Moorslede en past voor Beveren. Een keuze die zijn broers goed begrijpen.
Met drie coureurs in huis draait de wasmachine ten huize Decottignies regelmatig overuren. Zes dagen op zeven wordt er getraind of gekoerst. En op wedstrijddagen volgt een kleine verhuis. Carpoolen lukt niet, dus rijden ze met drie wagens naar wedstrijden. “Onze auto’s zijn niet zo groot”, verduidelijkt Glenn, oudste van de koersende broers. “Naast de fietsen moeten ook reservewielen mee naar de koers. Vandaar dat we ons met drie auto’s verplaatsen. Maar we vertrekken samen en proberen bij elkaar te parkeren.”
De dertigjarige monteur van airco’s bij Chauffage Develtere in Roeselare zou al heel blij zijn indien hij zaterdag in eigen dorp de top twintig haalt. “Dat wordt niet makkelijk”, beseft Glenn Decottignies. “Ik was redelijk goed aan het seizoen begonnen, maar na enkele weken stond ik telkens na een uur wedstrijd geparkeerd. Uit bloedonderzoek bleek onder meer een ijzertekort. Dat heb ik ondertussen aangezuiverd en het begint te beteren.”
Mooier toertje
Afgelopen maandag stonden de broers samen aan de start in Rumbeke. Jordy werd 41ste, Jason 54ste. Beiden eindigden op vijftien seconden van winnaar Ruben De Marez die een sprint met zes naar zijn hand zette. Glenn haalde het einde van deze regionale wedstrijd niet. “In Rumbeke was het veel draaien en keren, het toertje in Beveren is veel mooier”, vindt de oudste Decottignies. “Want veel lange rechte stukken. Op de fiets ben ik niet zo behendig als Jordy en Jason en ik heb soms problemen om me in een peloton vooraan te houden. Vandaar dat ik al heel content zou zijn als ik eens de top twintig haal.”
Eigenlijk zijn Glenn en Jason Decottignies pas beginnen koersen toen Jordy bij de nieuwelingen zijn kans waagde. “Ik heb nooit bij de jeugd gekoerst”, vertelt de 26-jarige Jason. “Eerst probeerde ik het bij de nevenbonden. Toen ik toch overstapte naar Cycling Vlaanderen was ik al eliterenner zonder contract. Bij de jeugd speelde ik volleybal bij Knack Roeselare, maar een te strenge trainer ontnam me de goesting om verder te doen. Daarna speelde ik minivoetbal en ging ik op zondag mee met de wielertoeristenclub van WTC Beveren Sportief.”
Werkmakkers present
Jason vermoedt dat de mannen van WTC Beveren Sportief zaterdag zullen komen supporteren. “We passeren aan VDL Bus, mijn werk, dus ik denk dat mijn collega’s wel aanwezig zullen zijn”, klinkt Jason hoopvol. “Daarom moet ik zaterdag goed presteren, een andere keuze is er niet. Tot nog toe heb ik overal goed kunnen uitrijden. Ook in de Internatie in Reningelst. Ik zat even in de eerste waaier, maar waaide er jammer genoeg uit.”
Jordy is wat ambitieuzer en kiest, terecht, voor het PK in Moorslede
Op donderdag 2 september zal Jason – die net als zijn broer Glenn koerst voor het vind! Cycling Project, Jordy verdedigt dan weer de kleuren van de Molenspurters Meulebeke – zich wagen aan de profkermiskoers in Kortemark. “In 2018 heb ik in Kortemark bij de elite zonder contract goed gereden”, herinnert Jason zich. “Ik wil het daar eens proberen in de profkoers. Ook omdat ik het gevoel heb dat ik na honderdtwintig kilometer niet aan het einde van mijn Latijn ben. Ik heb graag veel kilometers, veel wind ook… Kortom, een lastige wedstrijd.”
Jonger en ambitieuzer
Uiteraard vinden Glenn en Jason – beiden kregen dinsdag hun tweede vaccinatie – het jammer dat Jordy zaterdag niet meedoet in het eigen Beveren-Roeselare. “We proberen zo vaak mogelijk samen te koersen, want dat is tof”, besluit Jason. “Maar ik begrijp Jordy’s keuze. Hij is eerstejaarsbelofte, heeft nog wat ambitie en doet het redelijk goed. Vandaar dat hij alles op het provinciaal kampioenschap in Moorslede zet. Een terechte keuze.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
