De West-Vlaamse vertrouwelingen van Niki Terpstra

Op 1 april 2018 won Niki Terpstra (34) als renner van het grote Quick.Step de Ronde van Vlaanderen. Een jaar later rijdt de Nederlander als kopman voor het bescheiden Direct Energie, waar hij op de steun van twee West-Vlamingen kan rekenen: mecanicien Kevin Desmedt (38) uit Heule en verzorger Johan Molly (48) uit Wulvergem. “Niki is net zoals Yves Lampaert een gewone gast.”

Donderdag 8 april 2004. In het Noord-Franse dorpje Renwez wordt de 30ste editie van het Circuit des Ardennes, een vierdaagse rittenkoers op de UCI-kalender voor beloften en eliterenners zonder contract, op gang geschoten. Bij Wielergroep Beveren 2000, de West-Vlaamse ploeg die naar jaarlijkse traditie meerdere renners naar het profpeloton ziet doorstromen, maken Ben Thaens, Steven Van Assche, de Nieuw-Zeelander Health Blackgrove en West-Vlamingen Kevin Desmedt, Detlef Moerman en Benjamin Vanherzeele de dienst uit. Ook van de partij in de Franse Ardennen is Bert Story-Piels, een bescheiden clubteam uit Nederland dat met amper vier renners aan de start verschijnt: Reinier Honig, die later nog voor Landbouwkrediet zal uitkomen, Jeroen Horck, Sierk-Jan de Haan en de onbekende tweedejaarsbelofte Niki Terpstra.

De 23-jarige Desmedt is een getalenteerde Kuurnenaar die de zomer ervoor nog stage heeft mogen lopen bij Quick.Step-Davitamon, de ploeg van Patrick Lefevere. Als slaapkamergenoot van Nick Nuyens en ploegmaat van toppers als Paolo Bettini, Johan Museeuw en Richard Virenque mocht hij zelfs gereputeerde Italiaanse eendagswedstrijden als Milaan-Turijn, de Ronde van Piemonte en de Ronde van Emilië betwisten. In het Circuit des Ardennes breekt Desmedt, bezig aan zijn eerste campagne als elite zonder contract, echter geen potten. Dat kan evengoed gezegd worden van Niki Terpstra. De 19-jarige Nederlander presteert verre van onaardig op de piste, maar heeft nog geen internationale ervaring op de weg en kan zich alleen in de individuele tijdrit in Charleville-Mézières in de eerste 50 van de uitslag rijden. In de eindstand moet Terpstra als 100ste ruim 49 minuten prijsgeven op de Rus Eduard Vorganov. Alleen de illustere Deen Frank Pedersen slaagt erin om op nog meer achterstand te eindigen.

Ronde van België 2006

Het kan verkeren. Terwijl Desmedt in 2007 zijn fiets aan de haak hangt en als mecanicien aan de slag kan bij de ploeg waarvoor hij ooit als stagiair heeft gereden, laat Terpstra stap na stap zijn enorme potentieel zien. Een eerste keer in september 2004 in de profkoers van Izegem, waar hij alleen de doorwinterde Koos Moerenhout voor zich moet dulden. De grote doorbraak komt er ruim anderhalf jaar later in de Ronde van België. In de slotrit naar Hoei laat de 22-jarige Terpstra kleppers als Nick Nuyens, Jurgen Van den Broeck en Björn Leukemans achter zich. Een overstap naar Milram volgt en na vier jaar in Duitse loondienst verkast hij op 1 januari 2011 naar … Quick.Step, de ploeg van Patrick Lefevere waar ook mecanicien Kevin Desmedt en verzorger Johan Molly al een hele tijd deel van uitmaken.

De term Wolfpack was vorig jaar bij Quick.Step vooral aan Niki te danken

Molly: “Die ritzege in de Ronde van België is mijn eerste herinnering aan Niki. Hij was toen nog een heel jong gastje en reed in een witte trui van een kleine Nederlandse ploeg (het continentale Ubbink-Syntec Cycling Team, red.). Pas op het einde van 2010 heb ik hem voor het eerst echt ontmoet. Dat was op het afscheid van Servais Knaven, die net als Niki voor Milram reed.”

Desmedt: “Ik herinner me ook een rit in de Dauphiné (in 2009, red.), toen hij bij Milram zat. In de finale reed hij weg van zijn vluchtgezellen, op behoorlijk indrukwekkende wijze. (lacht) Maar dat Niki en ik zoveel jaren ervoor nog dezelfde koers hadden gereden, wist ik echt niet.”

Hoe herinneren jullie zich zijn debuut bij Quick.Step? Niki Terpstra had toen nog lang niet de naam die hij nu had.

Desmedt: “Hij heeft zich direct geïntegreerd. Een beetje typisch aan Nederlanders natuurlijk. Ze zeggen wat ze denken en draaien nooit rond de pot. Je weet wat je eraan hebt. Dat was ook bij Niki het geval en zo is hij nog altijd.”

“Zijn eerste zege in een voorjaarsklassieker was Dwars door Vlaanderen in 2012 na een lange solo in heel slecht weer, maar voor die eerste grote zege heeft hij nog twee jaar langer wachten. Tot Paris-Roubaix in 2014. Niki was er wel telkens heel vaak bij in de finales. Daarna volgden een tweede Dwars door Vlaanderen en vorig jaar natuurlijk de E3 en de Ronde van Vlaanderen. Voor mij is Niki een echte killer. Hij kan zich drie uur niets van de koers aantrekken, maar plots is hij daar. Hij kan enorm goed een koers lezen.”

Molly: “Het is een tacticus. Neem nu Paris-Tours van vorig jaar.”

Desmedt: “Niki verloor die koers dan wel, maar hij had een scenario in zijn hoofd en daar wijkt hij nooit van af. Nooit.

Molly: “Hij reed voorop met die Deen van Sunweb (Soren Kragh Andersenn red.), maar toen Benoît Cosnefroy kwam aansluiten en niet wilde meewerken, heeft Niki besloten dat die jonge Fransman niet mocht winnen. En dus liet hij die Deen wegrijden en winnen. Nota bene een renner met wie hij het jaar ervoor tijdens Gent-Wevelgem in ruzie was gekomen. Die liet hij zomaar wegrijden. (grijnst) Dat is Niki. Met Maarten Wynants, nochtans een goeie vriend van hem, heeft hij tijdens de Eneco Tour ook eens schouder aan schouder gereden.”

Desmedt: “Het is een heel fraaie gast, maar als hij zijn helm aan heeft, is het een strijder. Ik denk dat er aan elke kampioen wel iets speciaals op te merken valt.”

Het schijnt ook een echte sfeermaker te zijn.

Molly: “De term Wolfpack was bij Quick.Step vooral aan Niki te danken. Neem dat maar van mij aan.”

Desmedt: “In de Vuelta van 2016 heeft hij ook eens een klassement binnen onze ploeg in het leven geroepen. Er vielen haast overal en altijd punten te verdienen. Voor het aantal bidons dat een renner bij de volgwagen ophaalde, voor het aantal kilometer in de aanval, voor het aantal kilometer op kop van het peloton…”

Molly: “Slim gezien van hem, want dat klassement was elke dag hét gespreksonderwerp aan tafel.”

Desmedt: (grijnst) “En zeker als je iemand als Pieter Serry mee hebt. Dat is de ideale figuur daarvoor. Die zou zelfs voor een zak chips strijden. (lacht) Pieter won dat klassement toen trouwens ook.”

En nu rijdt de winnaar van de Ronde van Vlaanderen zowaar voor het kleine Direct Energie en nam hij een West-Vlaamse verzorger en mecanicien mee. Hoe is dat in zijn werk gegaan?

Desmedt: “Tijdens de Eneco Tour vernam ik van Johan dat Niki naar die ploeg ging en Belgisch personeel zocht om hem te vergezellen, bij voorkeur mensen die hij kon vertrouwen. Na al die jaren in dezelfde ploeg – dertien om precies te zijn – was ik in een bepaalde routine geraakt en toen ik zeker wist dat Niki de stap zou zetten, heb ik beslist om mee te gaan.”

Molly: “Toen ik Kenny (Molly’s zoon, neoprof bij Wallonie-Bruxelles, red.) vorige zomer naar de luchthaven voerde om de Arctic Race in Noorwegen te rijden, kreeg ik een bericht van Niki met de vraag hoe het met mij ging in die Franse ploeg (Fortuneo-Samsic, red.). ‘s Avonds kreeg ik een bericht terug. Hij vroeg of ik met hem mee wilde als hij naar Direct Energie zou gaan. Ik heb meteen geantwoord dat het voor mij goed was, waarop hij me opbelde en zei dat hij binnen de week zou beslissen. De ochtend erna heeft hij me een bericht gestuurd waarin stond dat hij naar Direct Energie ging en ik met hem meeging.”

Nederlanders zeggen wat ze denken. Dat was ook bij de jonge Niki het geval en zo is hij nog altijd

Desmedt: “Je kan Direct Energie natuurlijk niet vergelijken met Quick.Step. Daar weet je dat je jaarlijks 70 tot 80 koersen zult winnen. Nu zullen we blij mogen zijn als we één grote zege kunnen pakken. Maar ik heb er een goed gevoel bij. Je voelt gewoon dat deze ploeg aan elkaar hangt. Johan en ik zijn de twee enige Belgen van dienst binnen een volledig Franse omkadering, maar we voelden ons meteen welkom. En dat was duidelijk niet gespeeld.”

Molly: “Ik zeg altijd mijn gedacht tegen Niki. Ik probeer hem ook altijd te motiveren. Ik zou nu bijvoorbeeld graag hebben dat hij eens een rit in een grote ronde probeert te winnen. Hij kan op kasseien rijden en hij kan op de piste rijden. Wel, nu moet hij tonen dat hij ook een beetje bergop kan. In de Vuelta is hij er ooit al eens dicht bij geweest, maar toen reden Christian Van de Velde en David Zabriskie hem er op de slotklim af. Niki luistert naar wat ik zeg. ‘t Is een coureur, maar ‘t is ook een maat van mij.”

Vreemd genoeg sleept hij bij het grote publiek de reputatie mee soms arrogant te zijn, terwijl zijn ex-ploegmaats bij Quick.Step hem op handen dragen.

Desmedt: “Velen denken: zo’n Terpstra, dat is een vedette. Maar net als Yves Lampaert – om nu maar iemand te noemen – is Niki een gewone gast. Hij heeft de reputatie dat hij soms arrogant overkomt, maar je moet jezelf eens in zijn plaats zetten. Overal en altijd wordt hij aangeklampt. Dat is de andere kant van de medaille, hé.”

Molly: “Niki rijdt ook elke wedstrijd uren achteraan in het peloton. Dat doet hij altijd met zijn vaste kliek. (lacht) Als ze in de bevoorrading passeren, zijn het altijd dezelfde renners die we achteraan zien rijden. Niki, Gilbert, Cummings…

Desmedt: “Van Petegem reed vroeger ook altijd achteraan, maar als het moment daar was, stond hij er wel. Toen we vroeger de Ronde van Qatar reden en er een rit met waaiers zat aan te komen, werd alles binnen onze ploeg door Terpstra uitgedokterd. Boonen kon dat ook wel, maar toch was het Niki die al de avond ervoor perfect wist wat er gedaan moest worden. Ze noemden hem dan ook de windgoeroe.”

Molly: “Op vlak van sfeer gaan ze hem bij Quick.Step dit jaar missen. Zeker weten.”

Desmedt: (knikt nadrukkelijk)

Molly: “Fabio Jakobsen vertelde het mij onlangs: ik mis Niki al. Het was 3 januari.”

Desmedt: “Het is iemand met tien jaar ervaring, maar wat hij, als niet-spurter, op vlak van palmares heeft bijeengereden… Twee keer Waregem, Paris-Roubaix, E3 Harelbeke, Ronde van Vlaanderen… Straf, hé. (denkt even na) Nog zoiets: onlangs vertelde Niki me dat de mooiste zege uit zijn carrière een individuele tijdrit in de Ronde van Qatar is. Ook dat typeert hem.”