Coach Rudi Van de Sompel ziet zoon Jori al genietend groeien

Rudi Van de Sompel heeft zijn sporen als coach al ruimschoots verdiend en nu is zijn Jori ook bezig zich een vaste plaats in het wielerpeloton te verwerven. En met een grote voorkeur voor het veldrijden, de appel van valt immers niet ver van de boom. Want in zijn eigen carrière was Rudi vooral ook cyclocrosser met toch een mooi palmares.

Zou er een meer gedreven coach rondhuppelen als de 49-jarige Maldegemnaar Rudi Van de Sompel? We dachten van niet en indien toch dan zal dat een hele straffe zijn. Wie dit schoentje past, trekke het aan. Rudi heeft nu in de eerste plaats een renner van eigen vlees en bloed in de wielerpeloton, eigenlijk pelotonnetjes want Jori is een adept van het terrein dat de weg vrijwel helemaal heeft verdrongen.

Geteisterde knie

“Jori heeft een uitstekend 2018 achter de rug”, hoort Rudi zichzelf graag zeggen. “Na elf van de twaalf maanden staat hij waar hij wilde staan en bovenal: hij hield het ludiek. Hij maakt zich nergens druk over of het nu een regionaal treffen of een kampioenschap van België. Het maakt niets uit want hij zet àltijd zijn beste beentje voor. Jori is ambitieus zonder dat het stress met zich brengt. Eigenlijk was ik ook zo, al betwijfel ik of ik ook de stelling huldigde ‘is het niet voor vandaag, dan zal het voor (over)morgen zijn’. In mijn tijd zou dat geen waar geweest zijn.”

“In Beringen knalde Jori pardoes op een mijnschacht, maar van opgeven wou hij zeker niet weten”

“Zijn mooiste moment in 2018 was, na zijn Oost-Vlaamse en Vlaamse titel, zijn tweede plaats in het kampioenschap van België mountainbiken”, specifieert Rudi. “Op de Rodeberg moest hij enkel voor Tim Rex wijken in de clash van de giganten. Tim leidde onder de taalgrens in de Kids Trophy, Jori in de Kids Challenge. Er waren nog een drietal schaduwfavorieten die er amper aan te pas kwamen.”

Algemene progressie

“Zijn minste moment? Een positivo als mijn zoon zal er geen willen bedenken. Toch was er één: een zware val tijdens de opwarming in Beringen, waar hij vol op een mijnschacht knalde. Het zag er schrikbarend uit. Met zware schaafwonden en een erg geteisterde knie leek hij uitgeteld maar daar wou hij niet van weten, daarvoor had hij niet de oversteek gemaakt naar de andere kant van Vlaanderen. De schrik zat er die namiddag wel wat in en in combinatie met de napijnen moest hij tevreden zijn met de zesde plaats. Het was de enige keer dat hij niet in de eerste vijf eindigde.”

BK als objectief

“Ook zijn winter in het veld loopt het naar wens. Nu is het voor Jori tijd om er even de riem af te leggen om zich, na een drukke zomer in het mountainbiken, herop te laden voor de tweede helft van de winter en om zich de eerstvolgende weken meer te focussen op de school, waar hij het eveneens meer dan goed doet.”

“Het kampioenschap van België in Kruibeke van zaterdag 12 februari 2019 is uiteraard een objectief waarbij hij droomt van het podium der eerstejaars hoopt te halen. Maar de realiteit gebiedt een top vijf al goed te vinden. Bij de 12-jarige aspiranten werd hij derde, bij de 13-jarigen elfde en bij de 14-jarigen dertiende. De vorm en de omstandigheden van de dag zullen andermaal bepalend zijn. Het zijn allemaal leuke of minder leuke momentopnamen die weinig zeggen over de toekomst. Het is de algemene progressie die telt.”