Met Filip Gavenda (Slovakije) en Märt Tammearu (Estland) voegde Knack Roeselare twee buitenlanders toe aan hun al rijk gestoffeerde kern. Twee jonge talenten die naar Roeselare komen om progressie te maken. “En om prijzen te pakken”, klinkt het.
Ook Arno Van De Velde is nieuw bij Knack Volley, al is nieuw niet meteen het juiste woord. De middenman keert terug na avonturen in Frankrijk (Arago de Sète) en Duitsland (VfB Friedrichshafen), maar is ondertussen al aan zijn achtste seizoen bij Knack toe. Gloednieuw zijn wel de Slovaak Filip Gavenda en de Est Märt Tammearu. Gavenda is al meer ervaren, voor Tammearu is het zijn eerste stap buiten de grenzen van Estland. “We kennen elkaar omdat we met de nationale ploeg het al tegen elkaar opnamen”, zegt Märt. “En zo kenden we ook heel wat spelers van Roeselare”, vult Filip aan.
Harde noten gekraakt
Filip Gavenda (25) was nog maar 18 jaar toen hij zich al liet verleiden tot een buitenlands avontuur. “Ik ging op mijn 18de naar Milaan. Ik heb daar eerlijk gezegd harde noten moeten kraken. Je bent erg jong, komt in een land terecht waar je de taal niet spreekt en moet je ook nog sportief laten gelden. Maar ik heb er veel bijgeleerd en het maakte me sterker. Volleybal was trouwens niet mijn eerste sport, niemand binnen de familie speelt het ook. Ik ben begonnen als zwemmer, maar op de duur vond ik dat te saai. Ik kwam in contact met volleybal, haalde er het schoolteam en vervolgens ging ik naar de volleybalschool. Vergelijkbaar met hier in Vilvoorde.”
Na zijn passage bij Milaan koos hij voor Netzhoppers Köningspark in Duitsland. “Ik wilde het stap voor stap doen. Maar ik begon te sukkelen met mijn knie en er kwam een operatie aan te pas. Ik keerde terug naar Italië en ging er bij Latina spelen. Ik haalde er de basis, voelde dat ik groeide en trok daarna naar Teruel in Spanje. We wonnen er de Supercup en de beker, voor het kampioenschap kwamen we net te kort.”
Lovende woorden
Märt Tammearu (20) stamt dan wel weer uit een volleybalfamilie. “Mijn vader was een hobbyvolleyballer, mijn twee jaar oudere broer speelt ook. Hij is nog actief op het hoogste niveau in Estland. Ik haalde de nationale jeugdteams en nu ook de nationale ploeg. Ik ben nog jong, maar vond het tijd voor een stap naar het buitenland. Mijn ‘agent’ kwam op de proppen met een voorstel van Knack. Heel wat landgenoten speelden al in de Belgische competitie en ik hoorde enkel maar lovende woorden. Dus besloot ik de stap te wagen.”
De Estse receptie-hoekspeler (1m98) woont ondertussen in Roeselare. “Veel tijd om de stad te leren kennen had ik nog niet. Maar mijn vriendin is net gearriveerd, dan trekken we er samen wel eens op uit.” Ook de vriendin van Filip, een Slovaakse beachvolleybalster, is in het land. “Misschien zoeken we voor haar een team hier waar ze kan trainen.”
Märt: “Op training zien we al dat het niveau hier hoog ligt, maar dat heb ik graag. Ik wil progressie maken. En ik kijk ook uit naar de wedstrijden in de Champions League. Daar doe je het toch voor.”
Hoofdaanvaller Filip Gavenda (2m02) scheurde een ligament op het EK en is nog aan het terugkeren. “Met behulp van de medische staf hier. Ik werk ook aan de mobiliteit van mijn knie, daar worstel ik nog wat mee. Ik weet dat ik hier samen met Michiel (Ahyi, red.) een icoon als Hendrik Tuerlinckx moet doen vergeten. Grote schoenen om te vullen. We zullen daarvoor ons uiterste best doen.” Het duo voelt zich ondertussen al in zijn sas bij Knack. “We kenden hier al wat spelers. En we werden hier ook goed opgevangen. Het is een goede groep, daar voel je je meteen in thuis.”
Van Filipe naar Fluppe
Naast het volleybal hebben de spelers op dit moment weinig tijd. “We trainen veel en moeten ook onze rust nemen. Ik ga graag naar de sauna of gaan zwemmen om te recuperen”, geeft Filip aan. “Maar ik leer ook graag talen. Zo spreek ik al een mondje Italiaans en Spaans.” En Nederlands? “Dat nog niet. Maar ik heb hier wel al ervaren dat ik opnieuw een andere naam heb. In Italië was dat Filipo, in Spanje Filepe en hier is het Fluppe.”
Märt heeft dan weer een ietwat aparte hobby. “Met mijn vrienden speel ik graag discgolf. Daarbij moet je met een frisbee een parcours met diverse doelen zien af te leggen. En in de zomer speel ik ook graag beachvolley.”
Ook de familie van beide spelers komt weldra eens op bezoek. “Ik denk dat mijn ouders de CL-match in Polen zullen komen bekijken, maar ze zullen ook wel eens naar Roeselare oversteken.”
Tammearu: “Hetzelfde bij mij. Misschien pikken zij wel de Duitse CL-match mee, maar ik denk dat ze binnen een maand al eens naar hier zullen komen.”
Buschauffeur
Het duo poseerde ook mee voor de alternatieve ploegfoto van Knack Volley. Om een eerbetoon te brengen aan de beroepen die zich hard hadden ingezet tijdens de coronaperiode kregen de spelers elk een outfit aangemeten: van dokter tot brandweerman. “We mochten niet kiezen”, lacht Filip. “Ik was buschaffeur.” Märt: “Mij hadden ze in een plunje van een schoonmaker gestopt. Het was leuk om te doen, we hebben wat afgelachen.”
En over de sportieve ambities zijn ze duidelijk. “Knack is een ploeg die alles wil winnen. Beker en titel. En het zo goed mogelijk doen in de Champions League.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
