Bij de heren van Volley Bredene spelen al enkele jaren de drie broers Robin, Michiel en Lennert Jongbloet in het team van coach Patrick Clarysse. Zelden staan ze samen op het veld, omdat ze op dezelfde positie spelen. Ze hebben het echter ontzettend naar hun zin en denken er niet aan om te verhuizen naar een andere club en ooit nog van elkaar gescheiden te worden.
“Het is eigenlijk de fout van onze ouders dat we alle drie volleyballen”, lacht Robin (27), de oudste van de drie broers. “Pa was een getalenteerd volleyballer en ma was een goede turnster. Alle drie hebben we als klein ventje geturnd om later de switch te maken naar het volleybal. We hadden alle drie eigenlijk ook wel graag gevoetbald, want we zagen vaak onze neven aan het werk op een voetbalveld. Dat was echter niet naar de zin van mijn vader”, lacht Robin.
De broers Jongbloet begonnen hun volleybalcarrière bij Hermes Oostende. “Door het leeftijdsverschil hebben we in de jeugdreeksen zelden of nooit in dezelfde ploeg gespeeld”, gaat Robin verder. “Bij Aalter heb ik wel samen met Michiel gespeeld, maar eigenlijk was dat de eerste keer dat we samen op het veld stonden. Tijdens mijn studies speelde ik ook enkele jaren in Nederland. Bij mijn terugkeer heb ik niet getwijfeld om me aan te sluiten bij Volley Bredene, waar Michiel en Lennert al enkele jaren aan de slag waren. Jammer dat zowel Michiel als ikzelf vaak sukkelen met vervelende blessures, want we willen liefst zo veel mogelijk samen in de ploeg staan.”
Formeel besluit
De drie broers spreken vol lof over hun huidige club en zelfs benjamin Lennert (20) ziet het niet snel gebeuren dat ze ooit nog elders zullen volleyballen. “Als Oostendenaren is het logisch dat we alle drie onze jeugdopleiding bij Hermes genoten. Toen de club vijf jaar geleden besloot om niet langer een herenteam tussen de lijnen te brengen, ben ik naar Volley Bredene verhuisd. Mijn broers speelden nog bij verschillende andere clubs en zij kunnen best weten hoe leuk het bij Bredene is. We vormen een machtige bende vrienden die heel veel plezier maken. Na het seizoen gaan we zelfs samen op weekend. Michiel en Robin zijn formeel en willen hun sportieve carrière bij Volley Bredene afsluiten. Ik ben iets jonger en wil in de eerste plaats bewijzen wat ik in mijn mars heb. Ik zie me ook niet snel verhuizen naar een andere club. Wat kan ik meer wensen dan mijn hobby te beoefenen in een toffe ploeg dichtbij huis?”, klinkt het.
Op de vraag naar hun mooiste herinnering geven de drie broers hetzelfde antwoord. “Ik krijg nog koude rillingen als ik terugdenk aan de eerste keer dat Lennert op het veld kwam om mij te vervangen”, aldus Michiel (24). “Ik herinner me nog goed dat het publiek toen ook applaudisseerde. Voor mij en mijn broers was dat een onvergetelijk moment. Doordat we alle drie op dezelfde positie spelen, kan de coach ons nooit samen opstellen en dat is jammer. We zijn alle drie niet de grootsten op het veld, maar compenseren dit door een grote sprongkracht. Doordat hij nog studeert in Gent kan hij ook niet alle trainingen bijwonen, maar ik ben er zeker van dat hij op termijn de ideale vervanger is voor zijn twee broers.”
Blessureleed
Zowel Michiel als Robin zijn de voorbije jaren niet gespaard gebleven van blessures. “Deze sport is vooral heel belastend voor de knieën en de rug”, weet Robin Jongbloet als podoloog maar al te goed. “We blijven doorgaan omdat er een toffe sfeer is, maar ooit komt de dag dat we de sloffen aan de haak zullen hangen. Dit seizoen willen we bewijzen dat de heren van Volley Bredene in derde nationale thuishoren. Net als vorig seizoen is onze start geen succes, maar we zullen ons in de komende weken wel herpakken”, klinkt het strijdvaardig. (PDC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
