Younes Boudadi (26) is even in het land, maar vertrekt straks weer naar de Verenigde Staten voor een nieuw seizoen in de USL Championship, zeg maar de Amerikaanse tweede klasse. Met zijn club Hartford Athletic mikt de Vlamertingenaar komend seizoen op een plaatsje in de play-offs, al reiken zijn persoonlijke ambities nog verder.
Younes Boudadi heeft al een opmerkelijke voetbalcarrière achter de rug. Al heel vroeg werd hij door Club Brugge weggeplukt bij KSK Vlamertinge, maar bij blauw-zwart raakte hij niet verder dan de beloften. Daarom maakte hij toen de opmerkelijke keuze voor collegevoetbal in de Verenigde Staten. Na zijn studies aan Boston College en Creighton University werd hij er prof bij eerst Reno en nu dus Hartford Athletic. “The American life bevalt me wel”, lacht de Vlamertingenaar. “Het is nu mijn derde jaar als prof en de combinatie tussen mijn job als voetballer en het vele reizen door de Verenigde Staten vind ik echt leuk.”
Grote last van heimwee heeft hij naar eigen zeggen niet. “Ik was het al van heel jonge leeftijd gewoon om weg van huis te zijn. Ook in Brugge zat ik bijvoorbeeld op internaat. Maar natuurlijk vind ik het wel leuk om nu nog eens enkele weken thuis te zijn bij mijn ouders en vrienden. Dat was al geleden van de feestdagen in 2020.”
Los Angeles
Net na zijn studies marketing werd Boudadi gedraft door de Amerikaanse topclub Los Angeles FC, maar tot een contract kwam het uiteindelijk niet. “Ik heb er wel zes weken de voorbereiding mogen meemaken. In Amerika is het zo dat er slechts zeven buitenlanders per ploeg toegelaten zijn. Wij waren met vier buitenlanders gedraft en wisten dat er maar één plekje vrij was. Maar tijdens de voorbereiding kocht de club nog een Colombiaan, waardoor alle internationale slots vol zaten. Daarom werd er ons aangeraden om naar een tweedeklasser te gaan.”
Volgend jaar hoop ik mijn green card te krijgen en dat zou een grote stap zijn
En die tweedeklasser werd Reno. Maar toen die club opgedoekt werd, kwam Boudadi bij Hartford Atheltic terecht. “Voor mij was het vooral belangrijk om minuten te maken in tweede klasse en zo naam te maken in het profcircuit. Ik heb nu nog een werkvisum, maar volgend jaar hoop ik mijn green card te krijgen.”
“Dat betekent dat je als Amerikaan beschouwd wordt en dat kan mij ook helpen bij mijn voetbaldroom. Dan moet ik niet langer vechten voor één van die zeven buitenlandse spots. Na dit seizoen wil ik de stap naar de MLS zetten. Er was nu al wat interesse, maar vooral die green card moet me daarbij helpen. Want nu worden die plaatsen voor buitenlanders vooral ingenomen door grote namen die al een carrière in Europa achter de rug hebben.”
Play-offs halen
Op 1 februari start Hartford Athletic aan de voorbereiding op het nieuwe seizoen, dat op 19 maart van start gaat. De ambitie van de club is duidelijk. “Beter doen dan vorig seizoen en de play-offs halen”, stelt Boudadi. “De top vier speelt play-offs en wij eindigden vorig jaar op de vijfde plaats. Over mijn eigen seizoen mag ik best tevreden zijn, want ik stond in 28 van de 30 wedstrijden in de basis. Nu is het aan mij om te bevestigen en dan eventueel die stap hogerop te zetten.”
Een terugkeer naar Europa is voorlopig niet aan de orde voor de rechtsachter. “Ik ben daar eigenlijk nog nooit mee bezig geweest. Toen er bij Reno wat problemen waren met mijn visum, is er wel even sprake geweest van Cyprus, maar uiteindelijk is toen toch alles in orde gekomen. Ik voel me ook goed in de Verenigde Staten en mijn eerste doel is nu in de MLS geraken. Ik ben net 26 jaar geworden en komt dus stilaan in de prime van mijn carrière. Een verdediger heeft tussen zijn 27ste en 30ste meestal zijn beste jaren. Ik ben ook redelijk laat prof geworden en zou toch graag blijven voetballen tot mijn 35ste.”
Of hij zich daarna ook definitief zal settelen in Amerika, daar heeft de Vlamertingenaar nog geen zicht op. Het zal er ook van afhangen hoe mijn carrière de komende jaren zal evolueren. Mocht ik in de MLS geraken, dan zie ik mezelf daar wel nog een tijdje blijven. Maar je weet nooit wat er in het voetbal gebeurt. Als ik straks een zware blessure oploop, geraak ik mijn werkvisum misschien kwijt…”
Oude bekende
De voorbije weken probeerde Boudadi in de Westhoek zijn conditie te onderhouden en daarvoor deed hij beroep op een oude bekende. “Ik ga regelmatig trainen bij Fries Deschilder, die nu personal coach is bij Kinezi in Poperinge. Fries is enkele jaren ouder dan ik, maar we zaten samen in het college in Poperinge en hij voetbalde ook in de jeugd van Club Brugge. Onze trainingen vielen vaak samen en onze ouders carpoolden dan. Toen ik terug in België was, heb ik hem gecontacteerd en het was leuk om elkaar terug te zien. Voor de rest is het wat improviseren. Ik heb het geluk dat ik het voetbalveld in Vlamertinge mag gebruiken om te trainen en er staan ook regelmatig Zoom-trainingen van de club op het programma.”
En naast de MLS is er nog één stille verre droom: de nationale ploeg van Marokko. “Met de U17 heb ik destijds de Afrika Cup en het WK gespeeld en bij de U20 ook de kwalificatiewedstrijden voor de Afrika Cup. Toen ik nog in college zat, heb ik wel eens een bericht gekregen dat ik opgevolgd werd. Maar Achraf Hakimi (van Paris Saint-Germain, red.) speelt daar op de rechtsachter, hé! (lacht) Maar mocht ik in de MLS geraken, kan dat eventueel wel weer een mogelijkheid worden. Ik vind het sowieso wel leuk om nu de Afrika Cup te volgen. Sofyan Amrabat, nu basisspeler bij Fiorentina en de nationale ploeg, was destijds mijn kamergenoot bij de U17. Wie weet liggen we ooit nog eens samen op een kamer.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
