Zondagnamiddag viel het doek over White Star Zarren. De voetbalclub houdt op te bestaan. Het Mollestadion verdwijnt. De terreinen werden door een landbouwer uit de onmiddellijke buurt gekocht en zal worden omgeploegd.
WS Zarren won de laatste match uit de geschiedenis van de club – de eindronde voor promotie naar derde provinciale zal niet worden gespeeld want dat heeft geen zin – met 5-2 van hekkensluiter Bulskamp. Topschutter Jordy Timperman maakte drie van de vijf goals en sluit het seizoen af met 53 treffers. Ongewoon veel! Hij stond in voor meer dan vijftig procent van de doelpunten.
“We eindigen op 49 jaar bij de Belgische Voetbalbond want de club stapte in 1974 over van het liefhebbersvoetbal”, weet secretaris Marc De Bruyne. “Een jaartje te weinig om als koninklijk te worden erkend. In die tijdsspanne promoveerden we drie maal naar derde. Denk dat we in totaal tien keer een eindrondeticket pakten. Nu moeten we er jammer genoeg mee stoppen. In het verenigingsleven is het normaal dat ouderen vertrekken en jongeren erbij komen. Tegenwoordig moeten jongeren snel worden vervangen. Cyriel Brock, de man die bij ons de toegangstickets verkoopt, is 80 jaar. Nu hebben we een gebrek aan opvolging.”
Liever in vierde
De Bruyne is 69 jaar en runde samen met zijn vrouw 33 jaar de kantine van WS Zarren. “Veertig weekenden per jaar van zaterdagochtend tot zondagavond”, vertelt hij. “Gelukkig hebben mijn vrouw en ik dat altijd samen gedaan. Enkel dan kan een relatie blijven duren. We beleefden hier hele mooie tijden.”
Op de laatste match uit de geschiedenis werden alle ex-spelers uitgenodigd. Uiteraard kon niet iedereen komen. Roland Vandepoele was er wel. Uiteraard want de voorbije jaren was hij er bijna altijd. De man is 75 jaar en voerde op en rond het terrein allerlei klusjes uit.
“Ik zit 52 jaar in het bestuur, kort na de oprichting ben ik bij de club gekomen”, herinnert hij zich nog. “Toen we de eerste keer naar derde promoveerden, ik denk in 1986, was aan die promotie nog een leuk extraatje verbonden. We mochten allemaal drie dagen naar Benidorm. Dankzij een sponsor.”
Het was één van de hoogtepunten in de geschiedenis van de club. Maar na promotie kwam altijd snel een degradatie. “In derde was het voor onze spelers moeilijk om veel matchen te winnen”, weet Vandepoele. “In vierde konden ze een mooi centje verdienen want op dat niveau wonnen ze veel vaker.”
Souvenir
Roland Vandepoele ging de voorbije jaren twee, drie of zelfs vier keer per dag naar het terrein. “Om de kleedkamers te kuisen, ballen te blazen, gras af te rijden, putjes te vullen, noem maar op”, somt hij z’n taken op. “WS Zarren is mijn tweede thuis. Het is jammer dat dit verdwijnt. Ik probeer een souvenir aan de club mee naar huis te nemen. De naam van de club in smeedwerk, dat zou ik graag hebben. Als een soort relikwie.”
Intussen is de afbraak van het tweede terrein al gestart. Het zal niet lang duren voor ook van het eerste veld niets meer overblijft. (HF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
