Line Vanackere heeft voetbal altijd een warm hart toegedragen. Na een carrière bij Mandel United start ze dit seizoen bij Zulte Waregem en daar heeft ze veel zin in. Sinds kort mag ze zich daarnaast bij de nationale U16 rekenen en daar is de jongedame best trots op.
Line Vanackere (15) loopt school in Prizma Campus College. Volgend schooljaar volgt ze er het vijfde jaar Humane Wetenschappen. Mama Els Dejonghe woont in Ingelmunster en papa Peter in Izegem. Line heeft nog twee oudere broers: Flor en Ono. “Ik voetbal eigenlijk al sinds ik 5 jaar ben, een hele tijd dus. Ik weet eigenlijk niet meer precies waarom ik voetbal koos, maar mijn broers zullen er wel mee te maken hebben. Ook mijn opa Serge Dejonghe is altijd in het voetbalwereldje te vinden”, begint Line. “Ik heb altijd in jongensploegen gevoetbald, ik was er zo goed als altijd het enige meisje. Dat heeft mij eigenlijk nooit gestoord, ik kon het altijd goed vinden in de ploeg en had snel mijn plaatsje gevonden.”
Uitnodiging
Line voetbalde lange tijd bij Mandel United. “Het was een fijne ploeg en een goede sfeer, maar vorig jaar besloot ik toch om er even mee op te houden. Ik vond het best druk om voetbal te combineren met mijn schoolwerk en andere activiteiten dus ik had er eventjes geen zin meer in. Ik ervaarde ook best veel druk en dat was te veel. Die pauze heeft echter niet zo lang geduurd, want al snel miste ik de sport toch wel.”
Net op het moment dat Line besliste om toch opnieuw te gaan voetballen, kreeg ze een mailtje van de Nationale Voetbalbond. “De dag dat ik zei ‘ik ga toch weer voetballen’ kwam dat mailtje binnen. Uiteraard was dat best symbolisch”, lacht ze. “Ik kreeg een uitnodiging om te gaan testen in Tubeke om te zien of ik eventueel in aanmerking zou komen om bij de nationale ploeg te voetballen. Ik was natuurlijk best enthousiast. Na een paar rondes kreeg ik dan te horen dat ik erbij was, leuk nieuws om te krijgen!”
Hoog niveau
Voetballen bij de nationale ploeg vraagt natuurlijk wat toewijding en inspanning. “We trainen om de twee à drie weken en dan moet ik op die dagen wat vroeger de school verlaten, gelukkig maakt de directie daar geen probleem van”, zegt Line. “Tubeke is niet bij de deur, dus het duurt wel even voor we er zijn. Mama of papa brengen me, maar ik kan ook rekenen op opa om me nu en dan te voeren.”
Line heeft er intussen al heel wat trainingen opzitten met de U16 en ze amuseert zich bij de ploeg. “Het is heel fijn om te merken dat je op een hoog niveau kan spelen. Je wordt er als voetballer zelf ook beter van. Ik ging al mee met de ploeg naar Finland op stage en dat was natuurlijk ook een unieke ervaring. We zullen in de toekomst ook een aantal interlands moeten afwerken, dus daar kijk ik toch wel naar uit.”
De voetballers bij de nationale ploeg worden vaak geëvalueerd. “Ik heb totaal geen idee hoe lang ik nog bij de nationale ploeg zal kunnen en mogen blijven. Als ik kan, wil ik het zeker nog een hele tijd blijven doen, maar ik zie wel. Er is meer in mijn leven dan alleen maar voetbal. Al neemt de sport natuurlijk een groot deel van mijn vrije tijd in beslag”, vertelt Line.
“Mijn broer Ono speelt bij de beloften van Cercle Brugge. Ook hij is dus best wel vaak met voetbal bezig. Het is fijn dat mijn broers en mijn familie zo meeleven met mij.”
Hobby
Line speelt heel graag voetbal, maar voetbal kijken is minder aan haar besteed. “Ik vind het veel leuker om zelf te spelen. Het is voor mij vooral een hele fijne hobby. Ik heb maar weinig vriendinnen die ook voetbal spelen, dus het is leuk om met hen vooral over andere dingen te praten. Ik zie wel wat mijn voetbalcarrière nog brengt. Ik wil het vooral graag blijven doen.” besluit Line. (MV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
