Anne-Lore Scherrens is geen voetballer meer. Tijdens de winterstop besliste ze te stoppen. Haar invalbeurt met Zulte Waregem in de Gentse Ghelamco Arena op 17 december 2022 was haar laatste wapenfeit in de Super League.
“Ik had al een tijdje de indruk dat ik mezelf aan het voorbijhollen was”, vertelt de 30-jarige offensieve speelster van Essevee. “In het begin van de competitie had ik het er al over met het bestuur en de staf. Het was mijn laatste jaar, dat stond vast. In oktober of november had ik nog eens een gesprek met de staf rond dat onderwerp. Uiteindelijk was dit een hele moeilijke beslissing.”
Want Scherrens, geboren in Brugge, voetbalt nog altijd graag. Nochtans ruilde ze pas op haar zestiende judo voor voetbal. Toen bij Jabbeke, nadien tien jaar Club Brugge, sedert 2017 bij Zulte Waregem. De voorbije jaren combineerde ze voetballen met een doctoraat. “Dat doctoraat heb ik vorig jaar afgewerkt”, verduidelijkt Scherrens. “In de periode dat ik aan het schrijven was, is voetbal mijn redding geweest. Ik denk dat ik eens zes weken mijn ouders niet gezien heb. Vier keer trainen per week plus een doctoraat afwerken, ik liep mezelf voorbij. Mijn keuken lag vaak overhoop. Toen woonde ik in Zulte en moest ik bij manier van spreken maar de straat oversteken om op training te geraken.”
Speelminuten
Nu woont Scherrens in Gent. Ze werkt aan een postdoctoraat binnen een Europees project rond patiëntenzorg voor mensen met kanker. “Soms moet ik drie dagen naar het buitenland voor een congres”, gaat ze verder. “Ik was in Oslo, ging om zes uur ‘s morgens lopen en dan naar het congres. In zo’n week mis je de groepstrainingen en kan je niet geselecteerd worden voor de volgende match. Dit seizoen begon ik als basisspeelster, maar gaandeweg viel ik naast de ploeg en kreeg ik steeds minder minuten. Stap voor stap kwam ik toch tot de beslissing om te stoppen.”
Halfweg de competitie terwijl Zulte Waregem uitzicht heeft op play-off 1 én op de finale van de Beker van België. “Staat haaks op mijn groot verantwoordelijkheidsgevoel”, geeft ze toe. “Ik voetbal nog altijd zeer graag. Ik ben dertig, mijn wendbaarheid wordt al wat minder, maar fysiek gaat het nog altijd. Nochtans spelen we tegenwoordig vaak tegen halve en volledige profs. De afstand tussen hen en speelsters die voltijds werken, wordt steeds groter. Zoals ik schreef in mijn afscheidsberichtje op de sociale media: het was geweldig om het vrouwenvoetbal te zien groeien en nog geweldiger om dit als speelster te mogen meemaken.”
In de staf?
Scherrens neemt afscheid van vrouwenvoetbal op hoog niveau. Ze sluit niet uit dat ze volgend seizoen in een lagere reeks gaat sjotten. Zoals haar vriendinnen Julie Devos (Zwevezele) en Summer Rogiers (Gijzel-Oosterzele). “Eerst laat ik deze moeilijke beslissing bezinken en neem ik tijd voor enkele andere sporten zoals lopen, squashen of padellen”, besluit Scherrens. “Een functie in de staf bij Zulte Waregem is ook een optie. Een vrouw in de staf zou leuk zijn, want op dokter en kiné na bestaat de omkadering nu uitsluitend uit mannen.” (HF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
