Shiva Stellamens heroriënteert zijn voetbalpassie na veel blessureleed en trekt naar Eernegem, waar zijn peter Anthony T2 wordt. Ten huize van laatstgenoemde kwamen we samen voor een dubbelinterview.
Shiva steekt van wal: “Alles begon heel vroeg bij Cercle Brugge, later verhuisde ik naar Varsenare. KV Oostende werd mijn volgende uitdaging tot ik in Jabbeke onder de vleugels van vader Steve belandde. Na drie mooie jaren begon de ellende en scheurde mijn kruisband af. De revalidatie duurde 15 maanden. In die periode koos ik voor Daring Brugge, maar ik kon me daar nooit echt bewijzen. Lissewege werd mijn volgende uitdaging. Eerst moesten de vijzen uit mijn knie omdat de ontstekingen zich opstapelden. Dan brak corona uit. De tweede match van het daaropvolgende seizoen had ik weer prijs: meniscus kapot en voorste kruisband door van de andere knie. De chirurg zei dat er een kans was dat ik zou terugkomen, dus ging ik er weer voor, maniakaal. Mijn eerste invalbeurt was vorig jaar in september met de B-ploeg. Na drie weken werd ik geselecteerd voor de A-ploeg. Het niveau is terug. Mijn toenmalige coach in Lissewege, Gino Moyaert, contacteerde me bijna dagelijks. Hij is nu T1 in Eernegem en wilde mij. De keuze was vlug gemaakt.”
Uefa A
Twee weken nadat Shiva had getekend, stuurde Anthony een bericht: hij zou T2 worden in Eernegem. De voetbalcarrière van Anthony werd te vroeg afgebroken door letsels. Hij startte als coach van zijn zoontje in Male, haalde ettelijke trainersdiploma’s en is nu werkzaam bij Oostkamp, interprovinciale U17. “Voor mij is de overgang naar Eernegem geen stap terug, wel het vervolg van een visie. Trouwens, ik start binnenkort mijn Uefa A leergang en ben overtuigd dat de samenwerking met Gino Moyaert zal klikken. We kennen elkaar al lang. Al dat studeren vergt tijd, maar je krijgt er veel voor terug.” (JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
