De transfer van Robbe Decostere op de slotdag van de zomermercato is tot dusver een schot in de roos. De 25-jarige West-Vlaming kwam over van Cercle Brugge en scoorde in zijn eerste twee wedstrijden meteen zijn eerste twee goals als prof. “Hier vind ik spelvreugde terug. Mijn start kon niet beter.”
Binnenkomen met allure, heet dat dan. Na amper twee dagen in loondienst bij Essevee mocht Robbe Decostere al zijn debuut vieren als invaller tijdens de gewonnen bekerwedstrijd tegen Sint-Lenaarts. Een goaltje meepikken is altijd leuk.
Waarom heeft de rechtervleugelspeler gekozen voor Zulte Waregem? “Ik kom uit een moeilijk jaar. Toen Muslic overnam bij Cercle vertelde hij me meteen dat ik niet in zijn plannen paste. Onder zijn voorganger Talhammer was ik een onbetwiste titularis. Sowieso kwam dat hard aan. Ik behoorde bij de eerste wedstrijd van Muslic zelfs niet tot de selectie. Maar je moet je daar over zetten. In de winter arriveerde Siquet (nu Rode Duivel, red.). Als zo’n speler erbij komt, die destijds voor pakweg 5 miljoen euro door Standard aan Freiburg is verkocht, weet je dat hij niet komt om op de bank te zitten. Siquet past in het profiel van Cercle: jonge spelers opleiden. Hij heeft het supergoed gedaan, we komen goed overeen. Dat is voetbal, je moet naar jezelf kijken en een oplossing zoeken.”
Tijdens de wintermercato kwam er niet echt iets concreet op tafel voor Decostere. “De meeste ploegen die dan op zoek zijn naar versterking, zitten een beetje in de problemen. Ze kijken al sneller naar aanvallende spelers die het verschil kunnen maken. We besloten om het seizoen af te maken bij Cercle.”
Belangrijke functie
Decostere was einde contract, maar er was een optie in zijn overeenkomst.
“Ik had niet veel gespeeld in die tweede seizoenshelft, dus ik dacht dat ze niet op mij rekenden. Het was verrassend dat er toch beslist werd om die optie te lichten. Ik sprak met toenmalig sportief directeur Carlos Aviña. Hij zei me dat ik een belangrijke functie had in de ploeg met mijn ervaring naar de jonge spelers toe. Dat maakte het voor mij iets moeilijker om een andere club te zoeken. Het was een vrij stressvolle zomer en het dossier sleepte lang aan. Pas op de laatste transferdag was mijn overgang afgerond.”
“Ik ben op een leeftijd gekomen dat ik wil spelen”
Eerst was er de communicatie dat het om een huurdeal zou gaan, een paar minuten kregen we te horen dat het om een definitieve overgang van één seizoen zou gaan met optie op een bijkomend jaar.
Hoe zit dat nu ineen? “Het oorspronkelijke idee van Essevee was om me te huren tot het eind van dit seizoen, maar Cercle ging daar niet mee akkoord. Na wat overleg is er dan toch beslist om een definitieve transfer te maken. Als we promoveren blijf ik nog een jaar extra aan de Gaverbeek.”
Er was ook interesse van onder meer Beerschot, RWDM en Fortuna Sittard. “Vorig jaar in de winter was Beerschot al concreet, maar dat vond niet plaats. Bij RWDM volgden ze het dossier op van El Ouahdi(deze zomer naar Genk verkast, red.). Als hij zou vertrekken, was ik één van de pistes die werd afgetast.”
“Op zich is dat niet negatief dat mijn naam in de media geciteerd wordt, dat hoort erbij, maar zozeer ben ik er niet met bezig.”
Heel realistisch
1A is het dus niet geworden voor Decostere. “Ik ben van nature heel realistisch. Veel heb ik niet gespeeld. Als je effectief naar 1A gaat kijken, denk ik dat ik zeker mijn meerwaarde kan betekenen in een ploeg die tussen plaats 8 en 16 speelt. Maar bij Zulte Waregem vond ik een interessant project. Het is een club met veel ambitie en een winning mindset. We willen dominant zijn en positief voetbal brengen. Ik vind hier het spelplezier terug. Bij Cercle was dat volledig weg. Je traint, zonder uitzicht te hebben op het spelen van wedstrijden. Ik was de persoon van de huidige kern die het langst in dienst was bij De Vereniging. Het is een aanpassing om te vertrekken en uit je comfortzone te stappen. Maar ik was er niet bang voor. Ik ben op een leeftijd gekomen dat ik wil spelen. Een echte aanpassingsperiode heb ik niet nodig gehad, het voelt alsof de puzzelstukjes in elkaar vallen. Ik woon in Roeselare en hoef zelfs niet te verhuizen. Ik ken coach Euvrad nog van bij Cercle, toen ik zes jaar geleden als jonge gast mocht meetrainen met de A-kern. Kennen is eigenlijk veel gezegd, maar een connectie in het voetbal is nooit slecht.” Bij zijn debuut in de beker liet Decostere de netten al trillen, in zijn eerste competitiewedstrijd deed hij dat kunstje nog eens over. “Ik werd beloond met een basisplaats. Het was op Jong Genk geen gemakkelijke wedstrijd. Ik kon de 2-2 maken op een belangrijk moment, toen we hen bij de keel grepen. Ik scoorde vanuit een heel schuine hoek, maar het was wel degelijk de bedoeling (lacht). Als er iemand op die zogezegde voorzet had gekopt, had hij zijn hoofd bezeerd. Ik zag dat de keeper anticipeerde en dat de korte hoek open lag.”
Vrijdag, vandaag, volgt alweer een thuisopdracht tegen Deinze. Krijgen de fans eindelijk die thuiszege in de competitie? “Ik zag hun match tegen Seraing. Ze wonnen pas in de laatste minuut, maar ze hebben goede voetballers. Ik denk aan Lennart Mertens, de spits is sterk met de rug naar doel, kan een bal bijhouden en is gevaarlijk met het hoofd. We gaan ons mannetje moeten staan om dominant te zijn.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier