Nee, het is nog lang niet zeker of Zulte Waregem volgend jaar weer in de hoogste voetbalafdeling zal spelen. Essevee begon het seizoen met torenhoge ambities – promotie én zelfs kampioen spelen was het enige doel – maar met nog zes speeldagen te gaan, is er nog heel wat werk voor de boeg. Het noopte de club afgelopen week zelfs tot enkele opvallende verschuivingen. Al loopt het vooral op enkele specifieke niveaus fout.
Het is dat de concurrenten voor de promotie afgelopen weekend ook stuk voor stuk punten lieten liggen, of Zulte Waregem had er opnieuw een pijnlijk weekend opzitten. Een 1-1-gelijkspel tegen SL16, de rode lantaarn in de Challenger Pro League, was immers opnieuw een veeg teken in een erg matig seizoen van de gedoodverfde titelkandidaat. Slechts vierde, amper twaalf keer gewonnen, waarvan slechts drie keer thuis. Slik. Gelukkig voor Essevee laat ook de concurrentie continu steken vallen, waardoor de rechtstreekse promotie nog lang niet verloren is. Al moet het de komende weken met matchen tegen RSCA Futures, Beerschot (tweede), Deinze (eerste) en Patro Eisden (vijfde) toch dringend beter. Paniek is er bij Essevee niet, maar wat is er nu eigenlijk aan de hand?
Mental coach moet thuiscomplex verdrijven
Het spookt dit seizoen in de Elindus Arena. Al is het vooral Essevee dat in eigen huis met de bibber op het lijf speelt. Zulte Waregem kon in eigen huis dit seizoen nog maar drie keer winnen in twaalf wedstrijden. Maar liefst zes keer werd er zelfs verloren. Het maakt dat de balans in eigen huis met amper 12 op 36 dramatisch oogt. Nochtans is het op verplaatsing een totaal ander verhaal. Daar lijkt Essevee veel meer bevrijd te kunnen spelen en pakte het maar liefst negen van de twaalf keer de volle buit mee naar huis. Mocht Zulte Waregem thuis dan ook maar een beetje naar behoren presteren, was er geen vuiltje aan de lucht geweest.
Mocht Essevee thuis ook maar een beetje naar behoren presteren, was er geen vuiltje aan de lucht
Ligt het aan faalangst? Is de kleedkamer te braaf? Zijn er te weinig échte leiders? Wat ons betreft, is het een combinatie van de drie. Feit is wel dat Essevee met de aanstelling van mental coach Steven op’t Roodt toegeeft dat er mentaal iets schort bij de jonge ploeg. “Hij krijgt de taak om het zelfvertrouwen van het jonge team aan te scherpen”, klinkt het namelijk. Een nieuw gezicht is Op’t Roodt trouwens niet, want ook in het verleden werkte hij al bij Essevee.
Caluwé betaalt gelag voor tegenvallende transfers
Trots kondigde Zulte Waregem begin juli aan dat Tom Caluwé aangesteld werd als sportief manager. Begin deze week, amper acht maanden later, werd hij door het bestuur echter alweer aan de kant geschoven. Na het zwakke begin van 2024 moest er iets gebeuren, vond het Essevee-bestuur. En aangezien de voltallige spelersgroep aangaf dat het nog volledig achter trainer Vincent Euvrard stond, werd Tom Caluwé uiteindelijk het kind van de rekening. Enerzijds omdat Caluwé en de club dan toch niet zo’n goede match bleken te zijn, anderzijds werd hem ook aangewreven dat hij met het – naar 1B-normen hoge – beschikbare budget te weinig rendement heeft gehaald. Ook daar valt wat voor te zeggen: transfers bleken veel vaker flop dan top. Maar om dat dan volledig in de schoenen van Caluwé te schuiven? Tjah.
Misschien moet de club de hand ook wel in eigen boezem steken. Zo wilde het bijvoorbeeld koste wat het kost Ruud Vormer aan boord houden. Alleen kan de Nederlander zich dit seizoen allesbehalve doorzetten. Hier en daar wordt zelfs getwijfeld aan zijn professionaliteit. De Nederlander mag publicitair dan wel een extra troef zijn en zijn rol spelen in de kleedkamer, als je een speler op zijn retour hebt die niet meer voor de volle honderd procent voor zijn sport leeft, dan blijft zijn sportieve impact beperkt. In dat opzicht is Vormer geen Jelle Vossen, die zich wel nog steeds op en top verzorgt.
Defensie is een zeef
Dertig goals slikte Zulte Waregem dit seizoen al. Dat zijn er 1,25 per match. Niemand uit de top zes doet slechter. Cijfers een topclub slash titelkandidaat onwaardig. De defensie bij Essevee oogt dit seizoen opnieuw erg wankel. Euvrard blijft maar zoeken naar de succesformule, vooralsnog zonder succes. Aanvankelijk speelde Derijck nog centraal achterin, samen met Lukas Willen. Maar nadat hij uit de gratie viel, moest Euvrard op zoek naar een oplossing. Uiteindelijk werd deze winter dan Anton Tanghe weggeplukt bij KV Oostende, maar ook hij kon nog niet overtuigen. Nochtans bewezen zowel Willen als Tanghe in het verleden al dat ze wel degelijk potentieel hebben. Alleen hebben ze allebei een leidersfiguur naast zich nodig die hen kan sturen, en laat het Essevee net daaraan ontbreken. Nieuw zijn de defensieve problemen bij Essevee ook niet, want met 78 tegengoals was Essevee ook vorig seizoen in 1A het kneusje van de klas.
Trainerswissel loont voorlopig niet
Ondanks een nederlaag op de openingsspeeldag tegen Francs Borains leidde Frederik D’Hollander Esssevee naar een 7 op 12, maar volgens het bestuur deed hij dat niet met het verwachte spel. D’Hollander werd begin september aan de kant geschoven en vervangen door Vincent Euvrard. Veel beter oogt de balans sindsdien echter niet. Onder Euvrard pakte Essevee slechts 33 op 60. Met de hakken over de sloot dus en vooral na nieuwjaar sputtert de motor steeds vaker. Na acht matchen in 2024 blijft Essevee steken op 8 op 24. Een groep supporters kon die resultaten maar moeilijk verkroppen en na de nederlaag op Francs Borains enkele weken geleden kwam het bij de terugkeer van de spelersbus in Waregem zelfs tot een geanimeerd gesprek tussen de coach en de fans.
Dertig goals slikte Zulte Waregem dit seizoen al. Niemand uit de top zes doet slechter
Het helpt de perceptie ook niet spelers als Zinho Gano en Timothy Derijck om disciplinaire redenen uit de A-kern werden gezet. Die laatste speelt ondertussen in Nederland bij ADO Den Haag, terwijl Gano sinds zijn terugkeer van de Afrika Cup nog steeds in de Waregemse B-kern zit. Akkoord, de twee brachten in de weken voor hun verbanning veel te weinig bij, maar toch zijn het twee pionnen die Euvrard goed had kunnen gebruiken. Zo scoorde Gano voor zijn aanvaring met de trainer acht keer in twaalf matchen. Niet toevallig liet Essevee dinsdag ook weten dat het toch opnieuw gesprekken heeft aangeknoopt met de aanvaller om hem te rehabiliteren. Essevee verwacht wel dat de spits zich in dat geval een voorbeeld toont op het vlak van motivatie.
Rechtstreekse lijn
Wat Euvrard betreft, is Essevee er ook nog steeds van overtuigd hij de juiste man op de juiste plaats is. Zijn trackrecord bij RWDM, Cercle en OH Leuven spreekt in dat opzicht voor zich. Ook in de spelersgroep valt te horen dat het vertrouwen in de West-Vlaming nog steeds groot is. Dat is de grootste reden waarom de club de afgelopen weken nog niet is overgegaan tot een nieuw trainersontslag. Daarnaast speelt het ook mee dat een andere trainer ook geen garantie is op succes. Nu Caluwé weg is, zal het bestuur de rechtstreekse lijn met Euvrard ook opnieuw korter maken. In dat bestuur wordt overigens Michael Beeuwsaert – de zoon van hoofdaandeelhouder Tony Beeuwsaert – klaargestoomd om in de nabije toekomst een vooraanstaande rol op te nemen binnen de club. Wat dan weer een goed signaal is: zelfs in een worstcasescenario waarbij Essevee niet promoveert, blijft de continuïteit en het engagement van vader en zoon Beeuwsaert gegarandeerd. Al blijft het natuurlijk de bedoeling om wél te promoveren, iets waar men binnen de club ook nog steeds heel hard in gelooft. Toch kan Euvrard, om ook de achterban te sussen, de komende weken maar beter winnen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
