Eind juni werd Brent Laes (23) als KVO’s eerste zomertransfer voorgesteld. De Kustboys namen hem transfervrij over van Lierse – hij speelde er 66 keer – en dat bleek al snel een schot in de roos. Nu is hij echter een tijdje out, nét op het moment dat z’n ex-club op bezoek komt. “Geblesseerd of niet: ik ga KVO mee naar de overwinning schreeuwen.”
Met z’n snelheid, gretigheid en inzet is de linksback zonder twijfel één van de beste transfers van sportief directeur Nils Vanneste. Maar op 11 november, in de met 1-0 gewonnen match tegen Francs Borains, liep het stevig fout. “In het wedstrijdslot raakte mijn arm geklemd in een duel en ging ik tegen de grond. Mijn lichaam kwam onder dat van de tegenspeler terecht en zo scheurde ik het ligament van m’n linker schouder – zo’n ontwrichting noemen ze ook een AC-luxatie. Alles ging heel snel”, zucht Laes.
“Ik kreeg te horen toch zo’n twee maanden zal moeten herstellen. De eerste week nam ik complete rust, fysiek én mentaal. Daarna ging ik aan het fietsen en stilaan komen de basisoefeningen op gang. Ik hoop voor de break nog te kunnen aansluiten op training, weliswaar zonder (veel) contact. De focus ligt nu op een volledig herstel na de winterstop.”
Ex-club Lierse
Laes mist zo het treffen met z’n ex-club op zondag. “Op het moment dat de wedstrijdkalender bekend raakte, stond de match tegen Lierse omcirkeld in m’n agenda. ‘Die match wil ik spelen én winnen’, dacht ik meteen. En dan is er nog die bekerwedstrijd tegen Racing Genk woensdag. Kijk, vorig seizoen speelde ik met Lierse in de beker tegen Anderlecht (2-2, Anderlecht won 8-9 op strafschoppen, red.). Een vol stadion, zalige wedstrijd… zoiets vergeet je nooit. Het is nog altijd dé match in mijn nog jonge carrière. Ik had zoiets ook in Oostende willen meemaken.”
“Als ik moet kiezen tussen de beker of het weerzien met Lierse? Dan toch de partij tegen mijn ex-ploeg. Het weerzien met de ploegmakkers van toen en laten zien dat je gegroeid bent, wegen net iets meer door. Ik hou goeie herinneringen over aan Lierse: de eerste wedstrijd met publiek na corona, de derby’s tegen Beerschot… Het Lisp kolkt àltijd, je trekt er als tegenstander niet graag naartoe. (knipoogt) Daarom dat ik blij was om hen eerst in Oostende te ontvangen.”
Warm hart voor fans
Opvallend is dat de fans van Lierse Laes bij z’n transfer – en nog altijd – een warm hart toedragen. Ook omgekeerd spreekt de flankspeler met veel respect over zijn voormalige club. “Het respect is wederzijds. Ik heb elke minuut mijn vechters- en winnaarsmentaliteit laten zien. En dat is wat de fans willen, ook in Oostende. Ik doe mijn ding en probeer m’n kwaliteiten te gebruiken – nu eens mee naar voren trekken en een voorzet geven, dan letterlijk en figuurlijk m’n kop ervoor leggen.”
Laes begon met voetballen in z’n geboorteplaats, bij Rapid Bertem. “Mijn twee jaar oudere broer speelde ook voetbal en vaak mocht ik in zijn leeftijdsgroep meedoen. Ook al ging het over oudere spelers, toch kon ik goed mee. OH Leuven kwam me scouten en ik groeide van de U8 door tot in de eerste ploeg. Ik acteerde op posities ‘11’ en ‘8’, en ging gaandeweg een rijtje achteruit tot de huidige linksachter.”
Vol doorbreken bij Leuven lukte net niet. “Trainer Vincent Euvrard geloofde wel in mij en ik mocht vaak op de bank zitten. De ervaren Derrick Tshimanga was vaste linksback – logisch gezien zijn carrière – en de ploeg won ook veel matchen. Nadien werd ik meer en meer aan de kant gehouden. Een huur- en later definitieve transfer naar Lierse in 2021 bood een uitweg.
Leeftijdsgenoten
Ja, ik trainde bij OHL regelmatig met Mandela Keita, nu Antwerp (en Rode Duivel, red.). Je zag toen al dat hij over serieus wat body beschikt, de bal kleeft aan z’n voeten en onderschat z’n snelheid niet. Ik hoor hem af en toe nog, en stuurde nog felicitaties met de titel, bekerwinst en Super Cup-zege van Antwerp. Ook leeftijdsgenoot Louis Patris maakte een mooie transfer naar Anderlecht. En Joël Schingtienne zag ik vorige keer nog met Leuven aan het werk tegen Club Brugge. Die kan ook mee, hé. Het toont toch aan dat de jeugdopleiding van OHL goed is. En als de coach in je gelooft en je als speler je kans grijpt, kan je mooie stappen zetten.”
Ook Laes wil net als z’n leeftijdsgenoten straks in 1A spelen. “Dat kwam ook naar voren in de gesprekken met Oostende: de geschiedenis en accommodatie van KVO horen gewoon in eerste klasse thuis.”
Interessante namen
Terug naar nu. Net als KVO telt Lierse nu 15 punten met toch interessante namen: doelman Jens Teunckens (Club Brugge, Antwerp), Aristote Nkaka (KVO, Anderlecht), Thibaut Van Acker (Club, Cercle), Nils Schouterden (Mechelen, Eupen), Alexandre De Bruyn en Eric Ocansey (Kortrijk), en Obbi Oulare (Club, Zulte-Waregem en Standard).
“Naast mezelf vertrokken ook Joderick Pupe (Dender), Toon Raemaekers (Mechelen) en Jordy Gillekens (Francs Borains), en Pieter De Schrijver is geblesseerd. Op Joeri Poelmans na is dus de hele achterste linie veranderd en er is ook een nieuwe trainer (Jo Christiaens, red.). Dat zijn nogal wat wijzigingen. Ja, als trainer Stijn Vreven me roept, zal ik alle mogelijke tips aanreiken. Logisch, want ik ben nu speler van Oostende en wil voor de volle honderd procent dat we winnen. (knipoogt) Ook al ben ik geblesseerd, de gedrevenheid is er.” Met rechtsachter Jonas Vinck heeft KVO nog een ex-Lierse-speler rondlopen, goed voor 56 matchen voor de Pallieters.
KVO houdt er een opvallend reeksje op na: slechts vier nederlagen op 13 matchen – da’s even goed als nummers twee en drie Zulte-Waregem en Deinze – en verloor al zes keer op rij niet. Toch blijven ze ter plekke huppelen door een pak gelijke spelen (zes in totaal). “Onze vele draws doen ons de nek om, maar ook de slechte seizoenstart (één op twaalf, red.) dragen we met ons mee. We zetten nu wel een reeksje neer, maar ook de ploegen achter ons pakken punten. Onlangs verscheen een artikel waarin stond dat 1B de spannendste profcompetitie is van heel Europa: iedereen kan van elkaar winnen.”
“De competitie is sterker geworden. Ik maakte nog het jaar mee dat Union kampioen werd in tweede klasse (2021). Toen kon Club NXT moeilijk mee met amper 13 punten. En kijk ze nu in de middenmoot staan. Spelers als Vermant en Homma kunnen écht goed voetballen. Je ziet de beloftenteams specifiek versterking halen. Teams als Beveren, vorig jaar mee op kop met RWDM, staan nu slechts een paar punten voor ons. De kloof tussen de laatste en eerste in de stand is nu ‘maar’ 14 punten. Voor ons is het zaak om richting winterstop een sprintje te trekken en dichtbij die play-offplaatsen te eindigen. Geblesseerd of niet: ik sta de ploeg aan de zijlijn vooruit te schreeuwen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
