Leo Van Der Elst is op weg naar twee titels met de dames van Club Brugge

Niet alleen de heren van Club Brugge zijn aan een uitstekend seizoen bezig, ook de twee damesteams lijken op weg naar het kampioenschap. Eén van de drijvende krachten achter dit succes is Leo Van Der Elst (56). Het Clubicoon is hét uithangbord van de Brugse dames en draagt tevens zijn steentje bij als visiecoach en sportief verantwoordelijke.

Leo Van Der Elst is een Club Brugge-man in hart en nieren. “Ik woon in Berlare, maar als ik hier kom, voelt dat toch een beetje als thuiskomen”, vertrouwt de ex-Rode Duivel ons toe wanneer we van de parking naar het FCB-café wandelen. Onderweg begroeten Brandon Mechele en Dion Cools de voormalige middenvelder hartelijk. In het café komen verschillende mensen gezellig een praatje maken en tijdens het interview worden we zelfs even onderbroken door een jeugdspelertje die Leo absoluut een grappig filmpje wil laten zien. Het is opvallend hoe Van Der Elst – 30 jaar nadat hij er als speler afscheid nam – meer dan ooit op handen wordt gedragen in Jan Breydel. “Ik was enorm gevleid toen Vincent Mannaert me vijf jaar geleden contacteerde met de vraag om hier aan de slag te gaan. Mijn hart ligt bij deze club en ik maak deel uit van de Club Brugge-familie.”

Je engageert je ook al jaren voor Club TV. Dat is echt wel je ding hé?

“Absoluut. Ik doe dat ondertussen vijf jaar en ik heb altijd graag op een podium gestaan. Dat is me op het lijf geschreven.”

Daarnaast ben je ook nog als zelfstandige actief. Heb je nog tijd om te slapen?

(lacht) “Gelukkig heb ik niet al te veel slaap nodig. Ik leef graag intens en haal veel energie uit de zaken die ik doe. Samen met mijn vrouw richtte ik Stone-Events op, een evenementenbureau gespecialiseerd in voetbalreizen naar het buitenland. Maandelijks organiseren we een drietal trips. Daarnaast werk ik nog als pr-verantwoordelijke voor een bedrijf dat gespecialiseerd is in promomateriaal. Tot slot gaat er wekelijks heel wat van mijn tijd naar de dames van Club.”

“Speelsters betalen? Daar doen we niet aan mee, maar we volgen de meisjes tot in de puntjes op”

Hoe ben je in het damesvoetbal gerold?

“Ik ben ondertussen aan mijn derde seizoen bezig. Twee jaar geleden werd ik door Evie Beyers, de bezielster van het damesproject, benaderd met de vraag om het peterschap op mij te nemen. Het damesvoetbal zat toen al een beetje in de lift en ik heb het eerste jaar een viertal matchen gezien. Er ontstond een band met de entourage en het tweede jaar zag ik ze nog meer aan het werk. Ik geraakte er meer en meer bij betrokken en ik voelde ook veel steun van Pascal De Maesschalck en Christophe De Nolf (van de jeugdacademie, red.) waardoor ik sinds dit seizoen de sportieve lijnen uitzet als visiecoach en sportief verantwoordelijke.”

Wat houdt je takenpakket specifiek in?

“Eén tot twee keer per week geef ik samen met trainster Ingrid De Rycke training (de dames trainen wekelijks drie keer, red.). Daarnaast voer ik gesprekken in functie van volgend seizoen. Wat begon als iets kleins is intussen een behoorlijk tijdrovend engagement, maar ik doe het met veel plezier.”

Is het niet vreemd dat één van de grootste clubs van ons land geen damesploeg op het hoogste niveau heeft?

“Tot enkele jaren geleden speelden de Brugse dames wel nog op het hoogste niveau. Na het opschorten van de BeNe League werd er beslist om een andere weg in te slaan en volop de kaart van de eigen jeugd te trekken. Sinds mijn komst is alles wat in een stroomversnelling geraakt en ik voel veel steun vanuit het bestuur. De dames brengen met veel trots de waarden van Club Brugge naar buiten. We willen zo snel mogelijk weer die stap naar het hoogste niveau zetten, maar dan met de eigen jeugd.”

En jullie zijn goed op weg. Zowel de ploeg in tweede nationale als het beloftenteam in eerste provinciale lijken op weg naar de titel.

“De A-ploeg staat vijf punten los in tweede nationale (het derde niveau, red.) en we hebben twee matchen minder gespeeld, dus het kampioenschap mag ons niet meer ontglippen. Ook de B-ploeg, vorig jaar gepromoveerd uit tweede, staat zeven punten los in eerste provinciale. Een dubbele titel zou fantastisch zijn voor het Brugse vrouwenvoetbal.”

“Ik ga liever naar de dames kijken dan naar de provinciale heren en verveelde me nog nooit”

Aan wat is dit succes te danken?

“Onze oudste speelster (Barbara Lezy, red.) is er 28, dus doen we het voornamelijk met jong talent. Daarnaast werkten we hard op fysiek en tactisch vlak. We stapten over naar een 3-5-2-systeem waarbij we ons nooit aan de tegenstander aanpassen. Afgelopen weekend wonnen we nog 2-8 in Gent, een bewijs dat we aanvallend en attractief voetbal brengen. Het leeft bijgevolg ook bij de supporters, die steeds talrijker aanwezig zijn. Het zijn er nog altijd te weinig, maar dat heeft ook te maken met het feit dat we onze matchen in Aalter afwerken. Vanaf volgend seizoen is het de bedoeling om hier rond Jan Breydel te spelen.”

Had je vooraf al een link met het damesvoetbal?

“Neen, absoluut niet. Ik herinner me dat er tijdens mijn eerste training plots vier meisjes naar het toilet moesten. Dat had ik nooit eerder meegemaakt en dus reageerde ik behoorlijk hard, met veel traantjes als gevolg. Na al die jaren in het mannenvoetbal was het een serieuze aanpassing, maar intussen ben ik daarin sterk gegroeid. Ik voel veel respect en de dames vinden het leuk dat er professioneel wordt gewerkt. Het enthousiasme is heel groot en ik merk dat ze met veel plezier komen trainen.”

Veel kenners doen nog steeds smalend als het over damesvoetbal gaat.

“Ik vind dat absoluut ten onrechte. Met de nationale ploeg bewezen we dat we veel verder staan dan een paar jaar geleden. Ik ga veel liever naar de dames kijken dan naar de provinciale reeksen bij de mannen. Vrouwen- en mannenvoetbal zijn niet met elkaar te vergelijken, maar ik heb me nog geen seconde verveeld.”

Betalen jullie de speelsters?

(resoluut) “Daar doen we absoluut niet aan mee. Onze dames krijgen een onkostenvergoeding, maar daar blijft het bij. Ploegen als Anderlecht, Standard en Gent doen dat wel.”

Hoe kunnen jullie dan concurreren met die clubs?

“Met ons verhaal. Het is onze bedoeling om ook de persoon achter de voetbalster beter te maken. We doen aan ‘personal performance begeleiding’ waarbij de meisjes tot in de puntjes opgevolgd worden. Ook aan voeding besteden we heel veel aandacht, zo willen we vanaf volgend seizoen met een prefoot lunch werken. We willen niet alleen de voetbalster beter maken, maar ook de persoon. De meisjes zijn trots dat ze het truitje van Club Brugge mogen dragen.”

Onze provincie heeft met Tessa Wullaert, Heleen Jaques, Jana Coryn… heel wat talentvolle en stilaan ook bekende speelsters lopen. Is het de ambitie om ooit dat soort namen aan te trekken?

“Een Red Flame zie ik de komende jaren nog niet meteen bij ons spelen. Ik denk niet dat dat haalbaar is en bovendien strookt dat niet met onze principes. Ik zou ze liever opleiden. Misschien loopt er hier bij de U13 wel een nieuwe Tessa Wullaert rond. We hebben veel talent in huis.”

Wat zijn je toekomstambities met de Brugse dames?

“We willen zo snel mogelijk naar het hoogste niveau. Als we dit seizoen promoveren, ambiëren we ook in eerste nationale meteen de top vijf. Het seizoen daarna hopen we de stap naar de Super League te zetten. Ook de meisjes zijn bijzonder ambitieus. Ooit eens kampioen spelen op het hoogste niveau? Dat is een mooie ambitie om mee te besluiten.”