Hilde Haerynck en Didier Chombaert verruilden meer dan 4 jaar geleden Kortrijk voor Boedapest, Hongarije. Een reactie vanuit een land dat plotseling helemaal in voetbalsfeer gedompeld is.
“De pleinen in Boedapest dampen van de warmte en zinderen van de voetbalspanning”, schetst ze de huidige sfeer in Hongarije. “De terrassen zitten vol en de tv-schermen hangen klaar. Iédereen praat erover. Vrijdag zijn 100.000 Hongaren in grijze sweatpants gaan werken, dezelfde grijze broek als die van doelman Gabor Kiràly. In een K&H-bankkantoor in Györ liepen ze die dag allemaal zo rond. Het is nochtans niet echt typisch Hongaars om iedereen daarvoor op één lijn te krijgen, en toch…”
“Sinds Puskàs Ferenc staat het voetbal in Hongarije al 44 jaar op een laag pitje”, weet Hilde. “Het is dan ook begrijpelijk dat de Hongaren plots wakker schieten uit hun lethargie. Eigenlijk kan het voor Hongarije al niet meer stuk. Wat ze tot nu toe bereikt hebben is al een overwinning op zich, en stilletjes aan beginnen ze te hopen, heel voorzichtig. Maar als je het hen persoonlijk vraagt, zijn ze niet zo gerust in de match van zondag tegen de Rode Duivels. Ze schatten hun kansen niet zo hoog in. Maar het hart begint te spreken en de emoties komen los. En dan gebeuren soms rare dingen bij die Hongaren. ‘Beschouw ons niet als een hapklare brok”, las ik ergens.
“‘Voetbal gaat hier verder dan in veel andere landen en heeft een grote symbolische waarde’, zegt Stefan Bos, journalist hier in Boedapest, en dat klopt als een bus. Voetbal is zoveel meer dan het spel alleen. Het verenigt mensen. Of zoals een Hongaarse chirurg tegen me zei: ‘Voetbal interesseert me weinig. Maar als ik zie hoe gelukkig mijn volk is, dan word ik emotioneel.’ Het is voetbalzalf op de Hongaarse zielen.”
Didier en Hilde hebben tot nog toe al zo veel mogelijk wedstrijden gevolgd. “Zeker die van de Belgen, ‘t zal wel zijn!” zegt Hilde. “Maar ook van de Hongaren, zonder er erg veel van te verwachten, omdat je toevallig in hun land woont. En nu supporteren we voor allebei even hard. Nooit gedacht dat we tegen elkaar zouden moeten spelen. ‘Voor wie zijn jullie eigenlijk?’ sms’te mijn schoonbroer een beetje kregelig toen we een beetje té enthousiast reageerden op de groepswinst. Tja, voor België natuurlijk, dat ligt voor de hand, we zijn toch Belgen? En toch klopt het niet helemaal. We gunnen het onze Magyaren zo…”
Hoe het zondagavond zal uitdraaien, daar spreekt Hilde zich liever niet over uit. “Ik durf niet te pronostikeren, voetbal is zo onvoorspelbaar. Maar de flessen pesgo staan klaar, wij gaan sowieso vieren“, lacht ze. Als Hongarije wint met de hele straat, als België wint… waarschijnlijk ook wel met de ganse straat! Wij gaan kijken met onze Hongaarse buren, als enige Belgen. We gaan pàlinka drinken en Belgisch bier kopen. We gaan vooral genieten. Moge de beste winnen!”
(FJA)
EK Voetbal
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier