Pas op je dertigste debuteren in de eerste klasse en meteen uitblinken: waar zat Tom Vandenberghe eigenlijk in zijn twintiger jaren? Ex-coaches van dé ontdekking van dit seizoen getuigen over zijn lange weg van tweede provinciale naar de Jupiler Pro League. “Zijn droom was om ooit terug te kunnen keren naar Zulte Waregem.”
“Vroeger was hij een beetje zot in de kop”
Keeperstrainer Jean-Marie Lutin werkte destijds bij de jeugd van Zulte Waregem met Tom Vandenberghe. “Toen ik daar in 2007 bij de elitejeugd begon, was Tom net uitgeleend aan Racing Waregem”, vertelt hij. “Het was Luc Declercq, nu manager van de vrouwenploeg, die mij zei: ‘Dat is een goeie, die moet je eens testen.’ Tom bleek inderdaad een hele goeie te zijn. Op een bepaald moment mocht hij zelfs meetrainen met de A-kern, maar uiteindelijk is het misgelopen. Tom was geen gemakkelijke jongen. Soms was hij een beetje zot in de kop, impulsief, en zo zijn er enkele akkefietjes geweest, onder meer bij de U19 met Kris Van Der Haegen (nu directeur van de trainersschool, red.), herinner ik mij. Intern waren er mensen die hem niet meer wilden zien.”
“Ik was toen ook al keeperstrainer bij Deerlijk Sport en heb hem gevraagd om met mij mee te komen, maar hij zei: ‘Ben je zot, ik kom van Waregem, ik ga niet in tweede provinciale spelen!’ Hij was totaal gedegouteerd van wat hij bij Zulte Waregem had meegemaakt en wou bij de voetbalploeg van café De Klauwaert in het liefhebbersvoetbal gaan spelen. Ik zei: ‘Doe dat niet Tom!’ Want als je daaraan begint, waar beland je dàn?’ Drie keer ben ik bij hem thuis geweest, tot hij zei: ‘Oké.’ Na drie seizoenen is Sparta Petegem hem bij ons komen halen. Zo heeft Tom zich weer opgewerkt. Storck heeft hem bij Kortrijk zijn kans gegeven en hij heeft ze met beide handen gegrepen. Hadden ze hem dit seizoen bij Zulte Waregem maar gehad!”
“Soms ging hij in de spits spelen”
In Petegem speelde Vandenberghe vervolgens twee seizoenen onder de leiding van Wim Van Acker. “Ik kende Tom al van in het VTI in Waregem, waar ik LO gaf”, aldus de toenmalige hoofdcoach. “In zijn puberjaren was hij inderdaad niet de gemakkelijkste. Hij zat in een grote technische klas, de andere jongens keken naar hem en zijn vriend Niels Peers op, omdat zij elitevoetbal speelden, en dat is niet altijd makkelijk om mee om te gaan hé. Zij durfden al eens een grote mond op te zetten.
“Ik weet nog dat we met de schoolploeg tegen de sportschool van Meulebeke speelden en dat Rudi Verkempinck langs de lijn iets zei en dat Tom daar vanuit zijn goal op reageerde. Na de wedstrijd zei Verkempinck tegen mij: ‘Je hebt een goed keeperke, maar met die mentaliteit gaat hij er niet geraken.’ Uiteindelijk bouwde Tom toch op zijn manier zijn weg van tweede provinciale naar eerste nationale. Ik had hem wel liever bij Essevee gezien! (lacht)
“Qua talent scoort Tom heel hoog. Hij is sober, geen showman” – Ex-coach Regi Van Acker
“Hij was 21 toen we hem bij Deerlijk zijn gaan halen. Op het einde van de eerste ronde is hij in de ploeg gekomen en hij is er nooit meer uitgegaan. Twee jaar na elkaar speelden we kampioen, in eerste provinciale en in bevordering. Hij had al bijgetekend toen ik eind juni plots een telefoon kreeg dat hij met AA Gent mee mocht op stage. Uiteindelijk is hij naar Deinze gegaan.
“Tom is enorm lenig, sterk op zijn lijn en hij kan goed meevoetballen. In de zaalvoetbalcompetitie destijds met het VTI stond hij meestal in de goal, maar als het niet goed ging, ging hij in de spits spelen. Dat kon hij ook. Bij ons heeft hij stappen gezet, misschien ook om tegenover Zulte Waregem te bewijzen dat ze hem daar te vroeg hadden afgeschreven. Hij is nu heel anders dan de flapuit die hij in het middelbaar was: hij is ernstiger geworden, is ervoor gaan leven en traint altijd goed. Ik ben heel blij voor hem dat hij er toch geraakt is en dat ik een beetje heb kunnen bijdragen aan zijn successtory.”
“Tom geloofde lang niet genoeg in zichzelf”
Van zijn zeven seizoenen bij SK Deinze waren er drie waarin Regi Van Acker hoofdcoach was – een ex-coach van KV Kortrijk trouwens. “Tom is een van de beste keepers met wie ik in mijn carrière gewerkt heb”, getuigt hij. “Eigenlijk had hij al vier jaar eerder in eerste moeten zitten, maar hij heeft daar lang zelf niet in geloofd.
“Tom moest je altijd prikkels geven. Geleidelijk. Op een zeker moment heb ik hem zelfs kapitein gemaakt om hem meer geloof in zichzelf te laten hebben. Ik heb altijd veel met hem gesproken, vaak na de wedstrijd. Hij was iemand met wie je veel bezig moest zijn. Hij moest vertrouwen voelen, bevestigd worden in zijn talent, zijn persoon en zijn belang voor de ploeg.
“Qua talent scoort hij heel hoog. Zijn profiel is echt dat van de moderne keeper. Hij heeft alles mee. Hij schat ook goed wedstrijdsituaties in, is sober, geen showman, en hij was altijd tiptop in orde wanneer hij het veld opkwam. En: hij was ook echt wel met zijn job bezig, zoals met het inschatten van spelsituaties. Maar ik denk dat hij bepaalde trainingsprikkels heeft gemist en daardoor wat is meegegaan in het gemakkelijke. Hij speelde op zijn talent. Ik bedoel: met de mentaliteit van Xavier Gies, de keeper van Dender, zat hij al veel langer in eerste. Tom heeft die trainingsprikkels, die impulsen pas gekregen met de komst van keeperstrainer Brian Vandenbussche naar Deinze.
“Het lichaam had hij al jaren, nu is hij ook volwassen in zijn hoofd en klaar om een rol te spelen in eerste klasse, om te zeggen: ik ben hier, ik straal het uit en ik ben met de ploeg bezig. Ik weet dat het zijn droom was om ooit terug te kunnen keren naar Zulte Waregem. Maar hij is geen twintig meer en wist: het is nu of nooit.”
Het is nu geworden, op zijn dertigste, zij het bij KV Kortrijk; en dat zal grotere clubs niet ontgaan zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
