Eerst zette hij een indrukwekkende 17 op 21 neer, daarna een 1 op 9. Maar woensdag toch maar weer een verdienstelijke 1-1 tegen “de beste ploeg van het land”, aldus de prille coach. Cercle (en Monaco), goed voor tien trainers op vijf jaar tijd, verwachten van Miron Muslic (40) dat hij eindelijk zorgt voor stabiliteit. Maar wie is die bijzonder enthousiaste, ambitieuze en praatvaardige Bosnische Oostenrijker?
“Ik was nog geen tien jaar toen mijn ouders de oorlog in Bosnië ontvluchtten en zich vestigden in Oostenrijk. Vandaag zijn mijn ouders kapot van het vele werken. Ze werkten beiden in de hotelsector, eigenlijk als seizoenarbeiders. Dat betekende om de zoveel tijd in een ander hotel dus. Telkens opnieuw moesten ze verhuizen met de kinderen. Ik zat in zeven verschillende scholen…. Geloof me, op die leeftijd elke keer alles achterlaten en telkens herbeginnen, in een ander land met een andere taal, een andere cultuur … dat vormt je karakter. Ik heb altijd moeten knokken in het leven, hard werken om iets te bereiken. En ik wilde mijn vrouw en kinderen een beter leven geven. Dáárom werk ik hier met zoveel energie en enthousiasme, elke dag van ‘s ochtends tot ‘s avonds. Voor hen. Het is een privilege dat te mogen doen. Al moest ik er wel mijn gezin voor achterlaten en mis ik hen elke dag.”
Onvoorspelbaar bestaan
“Natuurlijk had ik hen liever hier, maar dan zouden zij ook, net als ik vroeger, om de zoveel tijd moeten verhuizen. Het leven van een profcoach is onvoorspelbaar. Mijn zoon wordt 18 jaar en zit in een topschool, mijn oudste dochter is twaalf en zit op gymnasium en de jongste dochter is vijf en zit nog in het kleuteronderwijs: ik ga mijn geweldige kinderen er niet weghalen. Al is het niet evident, altijd alleen toekomen in mijn flat hier in Brugge, elke dag alleen maar kunnen facetimen met hen. Maar ik ben wel ongelooflijk dankbaar en trots hoe my beauytiful wife het op haar eentje met de drie kinderen redt. Ensada werkt nu als verpleegster parttime. Vroeger kon ik nog helpen bij 30 % van het huishouden, nu staat zij er helemaal alleen voor. Maar ze doet dat fantastisch. Het zorgt ervoor dat ik niet alleen 100 % gelukkig ben als Cercle-coach maar ook perfect gelukkig ben als familieman.”
Aldus Miron Muslic, sinds eind september de eerder onbekende hoofdcoach van Cercle Brugge. Zijn verhaal legt het enthousiasme uit waarmee hij in zijn nieuwe job staat. En stapte. Want volgens ingewijden wilde Muslic sinds oktober 2021 T2 bij Cercle onder eerst Yves Vanderhaeghe en later Dominic Thalhammer wel heel graag hoofdcoach worden van Cercle. De coach, sowieso opvallend zelfbewust en rechttoe-rechtaan, ontkent het nauwelijks. “Je laat je hele gezin geen duizend kilometer achter voor een carrière als voetbalcoach om je leven lang assistent te blijven. Maar zo’n geschenk was het niet, hoor: Cercle stond eind september 17de en moest toen naar Gent en Union… Maar indien ik deze kans niet greep, had ik evengoed kunnen terugkeren naar Oostenrijk.” (grijnst)
Mocht ik deze kans niet gegrepen hebben, had ik evengoed kunnen terugkeren naar Oostenrijk
Indrukwekkende start
Voor technisch directeur Carlos Avina was Muslic evenwel meteen de juiste opvolger van Thalhammer, de Bosnische Oostenrijker werd de tiende trainer van Cercle op vijf jaar. “Cercle heeft nood aan stabiliteit”, verwoordde Vincent Goemaere het eerder nog. Vorige week stapte die laatste verbitterd op als voorzitter, AS Monaco (CEO Ben Lambrecht) had toch alle touwtjes in handen.
Muslic startte in elk geval indrukwekkend, met winst op AA Gent en 17 op 21. Waardoor Cercletje in één ruk plots ver weg stoof uit het degradatiegewoel en de Europa play-offs zowaar in zicht kwamen. Dan volgde evenwel de 2 op 12. Maar die top acht was en is volgens Muslin ook nooit de ambitie geweest van Cercle en moederclub AS Monaco. “Er is hier nog nooit gesproken over top acht. We zijn de jongste ploeg van 1A, dan moet je ook ups en downs inrekenen. Ja, er wordt om de vijf matchen geëvalueerd, maar ik ben daar niet bang voor. Onze core business is jonge talenten kansen geven, ontwikkelen en ervaring laten opdoen. En intussen voldoende punten halen om weg te blijven van de laatste drie plaatsen, om adem te hebben voor ons project. Pas als we daarin succesvol zijn, kunnen we de ambities misschien verleggen. En ze zien dat ik dat kan, anders zou mijn contractverlenging (tot 2024, eind november 2022 al vastgelegd, red.) niet zo snel zijn gekomen.”
Hij is naar eigen zeggen dan ook bij uitstek een coach met de juiste kwaliteiten om spelers op te leiden. “Ik heb in Oostenrijk járen gewerkt met jongeren. Ik weet hoe je jonge talenten beter kan maken. Cercle is niet alleen de perfecte club voor jonge spelers maar is dat ook voor een coach als ik. Ik heb een duidelijke filosofie over voetbal, geënt op jonge spelers.”
Jürgen Klopp als voorbeeld
Muslic debuteerde in Oostenrijk pas begin 2021 op het hoogste niveau als hoofdcoach bij zijn vroegere club SV Ried. Maar er zat al heel vroeg een coach in de aanvaller. “Zonder al snel te denken: ik word ooit hoofdcoach in de Bundesliga. Of in de Jupiler Pro League. (lacht) Maar ik dacht als speler wel altijd diep na over het spelletje. Alleen kon ik de coach niet zeggen: zouden we het niet beter zo doen? Shut up, je bent een aanvaller, maak goals! (lacht) Maar ik ben toch al vroeg aan de trainersopleiding gestart, ik was pas 25 geloof ik. En dan ging het step by step. Eerst alle jeugdcategorieën tot de U18. Waarbij ik al snel het gevoel kreeg dat het mij lag. The kids love my work. Op mijn 33ste had ik al het Pro License-diploma. Ik dacht toen al dat mijn toekomst daar lag. Al besefte ik dat het, zeker in Oostenrijk, niet evident zou zijn. Ik had als speler geen 500 matchen in de Bundesliga achter de rug, hé. Maar weet je wat me finaal over de streep heeft getrokken? Toen ik Jürgen Klopp bezig zag bij Borussia Dortmund. Zijn rock-’n-roll-voetbal, die high intensity, die energie. My kind of football!”
Versus Thalhammer
Na Klopp volgden nog andere voorbeelden. De Duitser Roger Schmidt van Benfica (ex-Red Bull Salzburg). “We kennen elkaar, mijn agent en mentor was vroeger zijn aanvoerder.” De Oostenrijker Oliver Glasner, coach van Frankfurt: “Heel duidelijke ideeën over hogedrukvoetbal”. En de Amerikaan Jesse March, coach van Leeds. “Allemaal coaches met dezelfde filosofie: high intensity-voetbal. Het is de basis van mijn werk.” Dezelfde Gegenpressung ook van zijn voorganger Thalhammer. Morgen, zaterdag, staan ze in Oostende tegenover elkaar. “Als collega’s die als geen ander de tactiek van de ander kennen.” Maar volgens Muslic niet als leermeester versus leerling, ook al was Thalhammer op de trainersschool in Oostenrijk Muslic’ instructeur. “Het is een match als een ander, een match waarin we beiden drie punten willen pakken. Maar verder: dezelfde druk, dezelfde adrenaline en dezelfde energie.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
