Met slechts één team in de linkerkolom van het klassement kunnen we niet bepaald spreken van hoogdagen voor het West-Vlaamse voetbal. Is er reden tot paniek? Onze clubwatchers maken de balans op.
KV Kortrijk: 14de plaats
1. Waarom staan ze waar ze staan?
KVK staat momenteel op de 14de stek, één punt boven de degradatiezone. Er zijn diverse redenen voor die positionering, zowel sportief als extra-sportief. In het seizoensbegin was de kern nog niet compleet en de keuze om Karim Belhocine als coach te houden na de 6 op 42 vorig seizoen zorgde voor ophef bij de aanhang. De machine sputterde meer dan ooit in de eerste wedstrijden. Nochtans is de kwaliteit enorm aanwezig, het collectief komt er alleen niet uit. Er ontbreekt veel wil bij bepaalde spelers…
2. Heeft het bestuur het goed gedaan?
Ja en nee. We zagen enkele directe versterkingen. Lamkel Zé en Loncar zijn onbetwiste basispionnen, andere aanwinsten moeten zich nog bewijzen. Anderzijds kunnen we de vraag stellen waarom veel Belgen aan de kant werden geschoven. Challouk wordt alweer uitgeleend. De Neve, De Bruyn, Benchaib enz. halen de kern amper en Mbayo moet het doen met invalbeurten. En vergeet het geval Jemal Tabidze niet. Maar goed, in de huidige situatie doet het bestuur er alles aan om de Kerels in 1A te houden. Als Lamkel Zé echt belangrijk wordt, zullen Leterme en co terecht in hun vuist mogen lachen.
3. Heeft de coach het goed gedaan?
In dit geval hebben we het over twee coaches. Jawel, KVK tekende voor het eerste trainersontslag van het seizoen. Na zes speeldagen mocht Adnan Custovic de ontslagen Karim Belhocine opvolgen. De Algerijn kreeg de trein nooit in gang, maar ook Custovic krijgt zijn ploeg nog niet meteen op de rails. Beide coaches maakten al enkele opvallende en mindere keuzes, maar Custovic zorgt voor iets meer rust binnen de groep. Hij krijgt nog wat krediet, maar moet dringend schwung in het spel krijgen en punten pakken.
4. Wat mogen we nog verwachten voor de rest van het seizoen?
Er wacht ongetwijfeld een spannende strijd onderin, die zich grotendeels in West-Vlaanderen zal afspelen. De directe West-Vlaamse duels zullen nog iets pittiger zijn dan normaal. De Kerels zullen absoluut nog afzien, maar met deze kern zien we KV Kortrijk niet degraderen. Hopelijk kan ene Faïz Selemani zich snel weer 100 procent focussen op KVK, want de tandem Selemani-Lamkel Zé zal ongetwijfeld voor punten zorgen. Waar de Kortrijkzanen vorig seizoen prima startten en dan volledig wegzakten, hopen we nu op het omgekeerde scenario. (JV)
Club Brugge: 3de plaats
1. Waarom staan ze waar ze staan?
Met het programma dat Club Brugge tot nu toe voorgeschoteld kreeg, is 19 op 27 een magere oogst. Zo staan er nog heel wat pittige affiches op het programma in de heenronde, zoals Anderlecht, Union, Gent en Antwerp. De rechtstreekse kwalificatie voor de Champions League zorgde ervoor dat Brugge wou pieken begin september, vandaar ook het stroeve begin van de competitie met puntenverlies tegen mindere namen. De 3-0-nederlaag op Standard vorig weekend kwam wel hard aan na de stunt in Porto.
2. Heeft het bestuur het goed gedaan?
De onvermijdelijke uitgaande transfer van De Ketelaere sleepte wat aan maar Brugge kreeg wel boter bij de vis. Op inkomend vlak was het bijgevolg wat wachten en Brugge greep ook naast enkele toptargets zoals Hojlund en Tzolis. Maar de eindbalans oogt wel rooskleurig, vooral het behoud van Vanaken was cruciaal. Club kwam uit de zomermercato met een sterkere kern. Onyedika lijkt de zes te worden waar Brugge al een tijdje naar op zoek is. Het trok alle registers open en verpulverde de transferrecords met het aantrekken van Yaremchuk.
3. Heeft de coach het goed gedaan?
Een erg twijfelachtige start, dat is het minste wat je van de wittebroodsweken van Carl Hoefkens kan zeggen. Op de openingsspeeldag won Club met het nodige geluk tegen Genk, daarna volgde een dramatische nederlaag op Eupen en een ondermaats gelijkspel tegen Zulte Waregem. De druk op de coach nam zienderogen toe maar in Leuven volgde de déclic. Na heel wat personeelswissels speelde Hoefkens in Leuven met zijn typeploeg om die de volgende weken niet meer te veranderen met vijf opeenvolgende competitiezeges tot gevolg.
4. Wat mogen we nog verwachten voor de rest van het seizoen?
Objectief gezien beschikt Club over de breedste en meest kwalitatieve kern van België. Een vierde opeenvolgende titel zal echter geen sinecure zijn. Antwerp investeerde ook erg zwaar en wil de hegemonie van Brugge doorbreken. De kloof met ongeslagen leider Antwerp bedraagt nu al acht punten. The Great Old is mentaal in het voordeel want zij hebben enkel de competitie om zich op te concentreren terwijl Club wellicht nog puntenverlies zal leiden na Europese midweekwedstrijden. (JT)
KVO: 13de plaats
1. Waarom staan ze waar ze staan?
Met een dertiende stek en tien punten staat KVO nog altijd tussen de mensen. Het kloofje met de achtste plaats – een plekje in play-off 2 – is maar drie punten veraf. Tussenin staan ambitieuze teams die in hun seizoensopening op meer hadden gehoopt, zoals Anderlecht, Charleroi en Mechelen. Oostende had evengoed twee tot drie punten meer kunnen hebben, maar nipte nederlagen tegen STVV, Standard en Leuven na defensieve fouten, fnuikten een hogere stek in het klassement. Het spel zit goed, de uitvoering soms wat minder.
2. Heeft het bestuur het goed gedaan?
KVO haalde in tegenstelling tot de concurrentie weinig nieuwe spelers, maar ze zijn wel (zo goed als) basispionnen. Opvallend is wel dat Fraser Hornby, Osaze Urhoghide en Dillon Phillips allemaal gehuurd worden (met optie), wat eigenlijk indruist tegen de oorspronkelijke filosofie van het bestuur. De kans dat ze definitief worden aangeworven, lijkt niet groot. De snelle contractverlengingen van onder meer Bätzner en Capon zijn zonder twijfel positief. Toch blijft de kern, vooral achteraan, vrij krap. Een extra verdediger was geen overbodige luxe.
3. Heeft de coach het goed gedaan?
Yves Vanderhaeghe en zijn staff valt niks te verwijten. Hij slaagt erin om alle spelers binnen de ruime kern tevreden te houden en durft jongeren ook kansen geven, zoals Berte. Vanderhaeghe slaagt er eveneens in om wilskracht te koppelen aan bij wijlen leuk aanvallend spel én resultaten. Niet vergeten: KVO speelt – op één of twee posities na – met identiek dezelfde kern als in het moeilijke vorige seizoen. Kortom: de realistische aanpak loont, de spelers pikken z’n boodschap op.
4. Wat mogen we nog verwachten voor de rest van het seizoen?
Zoals we eerder al voorspelden, zou KVO mits een grote drive en strijdlust geen noemenswaardige problemen mogen kennen. Maar dan moet een eerste helft als tegen Cercle Brugge absoluut vermeden worden. Daar knelt het schoentje nog wat: soms schiet het team pas in gang nadat Vanderhaeghe een uitbrander geeft. Voor de WK-pauze kent KVO nog een wisselend programma: tegen toppers Genk, Union, Antwerp en Club, en concurrenten Seraing, Zulte Waregem Kortrijk en Westerlo. Het is meteen duidelijk waar driepunters moeten geraapt worden. (TVA)
Cercle Brugge: 17de plaats
1. Waarom staan ze waar ze staan?
Allereerst de moeilijke kalender, de blessures van de voorbije weken, alsook het uitvallen voor lange tijd van een interessante speler als Edgaras Utkus die zowel defensief alsook op stilstaande fasen belangrijk kan zijn. Dit mag echter geen excuus zijn. Het scorend vermogen moet omhoog. Tegen KVO waren er twee goals, het konden er drie zijn en opvallend zou dan het aantal goals van het hele seizoen al verdubbeld zijn. Ook het aantal kansen werd minder afgedwongen en men slikte te gemakkelijke goals.
2. Heeft het bestuur het goed gedaan?
Thomas Didillon (op de bank bij AS Monaco) en Rabbi Matondo (invaller bij Rangers) werden volgens de technisch directeur vervangen door keeper Radoslaw Majecki en voorin door drie spelers: Emilio Kehrer (geblesseerd), Ayasa Ueda (bezig aan zijn integratie) en Yann Gboho (nog te weinig gespeeld). Tot op heden konden zij de verwachtingen niet inlossen. Bij de andere nieuwkomers lijkt vooral de Braziliaan Heitor zijn landgenoot Vitinho niet te kunnen vervangen.
3. Heeft de coach het goed gedaan?
Er was sinds eind vorig seizoen al een negatieve trend merkbaar, zowel qua punten als prestaties. Eén keer winnen lag niet in de lijn der verwachtingen. Misschien wilde Dominik Thalhammer bij velen goed blijven overkomen, zonder drastische keuzes te maken. Sinds de komst van AS Monaco als eigenaar heeft geen enkele coach een seizoen afgemaakt. Ook Thalhammer niet, die maandag, misschien wat verrassend, al werd ontslagen door de tegenvallende resultaten. Het is nu aan zijn opvolger Miron Muslic om met de jongste ploeg in de Jupiler Pro League betere cijfers voor te leggen.
4. Wat mogen we nog verwachten voor de rest van het seizoen?
De kern heeft voldoende kwaliteiten om hoger te staan. Maar eenmaal je onderin staat, geraak je daar moeilijk weg. Bij Cercle maken ze te vaak een vergelijking met de jaargangen waarin het behoud alsnog kon worden verwezenlijkt. Misschien toch incalculeren dat het eens fout kan lopen. Hopelijk rechten de spelers met ervaring, al zijn er dat te weinig, de rug. Daarnaast mag de harde supporterskern best wel eens de ploeg een volledige match aanmoedigen in plaats van hen en spelers individueel aan te vallen. (ACR)
SV Zulte Waregem: 18de plaats
1. Waarom staan ze waar ze staan?
Simpel: het heeft maar één keer gewonnen en twee keer gelijkgespeeld. Dan krijg je dit, een schamele 5 op 27 en de rode lantaarn. Oké, de start was lastig met zeven ploegen uit de top negen in de eerste negen partijen. Het begon nochtans goed, met een thuiszege tegen Seraing en een gelijkspel bij Club Brugge. Daarna ging het niveau naar beneden, vooral het gebrek aan aanvallende dreiging is een probleem. Op stilstaande fases slikken de Boeren wel héél gemakkelijk goals en de balvastheid moet beter op het middenveld.
2. Heeft het bestuur het goed gedaan?
In principe wel. De club haalde dertien nieuwe spelers. Dat moest ook gezien de vele vertrekkers en voor Dompé werd de gevraagde transfersom ook verkregen. “Ik ben ervan overtuigd dat dit team sterker is dan vorig seizoen”, zei Eddy Cordier al in de media. “Ze tonen dat al op training, nu moet dat nog op het veld en het moet punten opleveren.” Toptarget Ndour werd op transferdeadlinedag binnengehaald, die niet goedkoop was. Essevee beschikt niet over sloten geld, maar roeide met de riemen die voorhanden waren en probeerde jonge spelers met potentieel te halen.
3. Heeft de coach het goed gedaan?
Opnieuw, ja. Clubicoon Sammy Bossut gaf al aan in een gesprek met deze krant dat alles nu wél duidelijk is. “Iedereen is gelijk voor de wet, of je nu jong of oud bent.” Er werd een zware voorbereiding afgewerkt, want “in modern voetbal moet je fysiek meer dan oké zijn”, is een van de stokpaardjes van Mbaye Leye. De Senegalees moest wel even wachten op aanvallende versterking, dus die automatismen moeten op punt gesteld worden. Hij heeft ook nog voldoende krediet, na die zes nederlagen.
4. Wat mogen we nog verwachten voor de rest van het seizoen?
Dat het een lang seizoen zal worden voor Essevee. Dat beseft ook trainer Mbaye Leye. “We wisten dat dit kon gebeuren, zeker gezien het zware programma. Dit is een nieuw project, met nieuwe spelers en een nieuwe omkadering. We zijn niet efficiënt genoeg, dat is een bewijs dat het niet mee zit. Dat verontrust me een beetje.” Leye krijgt tijdens de interlandbreak tijd om de kentering in te zetten. Een trip naar Westerlo en de komst van OHL moeten voor vertrouwen zorgen, want op zaterdag 15 oktober is er al de derby tegen KV Kortrijk. (JC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
