Profvoetballer Joedrick Pupe, ex-belofte van KV Kortrijk: “In de A-kern werd ik aan mijn lot overgelaten”
Hoe komt het dat het al meer dan tien jaar geleden is dat er bij KV Kortrijk nog een jeugdspeler doorbrak in het eerste elftal? Deze week de vierde en laatste aflevering van deze minireeks: Joedrick Pupe werd in het Guldensporenstadion ongeschikt bevonden voor profvoetbal, maar schopte het via het amateurvoetbal alsnog tot profvoetballer.
Joedrick Pupe (25) werd opgeleid bij Club Brugge. Nadat hij er bij de U17 bijna het hele seizoen met botoedeem had gesukkeld, kwam hij naar KVK. Daar werd hij snel van de U19 naar de beloften doorgeschoven met het etiket ‘heel interessant profiel’: linksvoetige centrale verdediger, technisch onderlegd, prima inspeelpass en crossbal, groot en niet traag. Maar op zijn twintigste, vier jaar na zijn aankomst in Kortrijk, werd ook hij er afgeserveerd.
Via Yannis Anastasiou kon hij daarna testen bij de Nederlandse tweedeklasser Almere City FC, waar hij zijn eerste profcontract (van twee jaar) tekende. Maar toen begon de miserie: breuk van de rechterknieschijf, gescheurde binnenste ligamenten van de linkerknie, twee operaties, revalideren en hervallen enz.
Om weer op te kunnen bouwen, tekende hij voor KSV Oostkamp in Derde Amateur, maar toen werd de competitie stopgezet door corona. Vorig seizoen werd hij bij Winkel Sport in Eerste Amateur weer echt voetballer, waarna 1B-club Lierse hem een profcontract aanbood. Daar was hij dit seizoen een onbetwiste titularis.
Waarom ben je niet doorgebroken bij KVK?
“Ik ben er met de A-kern beginnen meetrainen toen ik 19 was, onder Belhocine, maar dat was meer als opvulling. Er werd niet gecommuniceerd met mij of ik het goed deed of niet. Ik voelde mij dat eerste jaar meer een potje dan een echte A-kernspeler. Anastasiou geloofde wel echt in mij, maar net voor de competitiestart scheurde ik de ligamenten van mijn enkel en was ik twee maanden out. Bij De Boeck voelde ik meteen: dat wordt niets. Hoe goed ik ook trainde, hij nam altijd dezelfden mee. Gevestigde waarden. Toen stopte het. Rik Foulon zei tegen mijn makelaar: ‘Niet iedereen is gemaakt om profvoetballer te worden.’”
Hij bedoelde dat jij niet gemaakt was voor profvoetbal?
“Ja. Ik had toen nog niet het lichaam dat ik nu heb en stond ook qua maturiteit nog niet zover als nu, maar op die leeftijd kan er nog aan gewerkt worden.”
Ex-KVK-jeugdmanager Jelle Schelstraete zei hier onlangs: ‘Het gaat over de aanpak in de postformatie. Als je in de beloften iemand met het potentieel van Joedrick Pupe hebt lopen, moet je er dag in dag uit mee werken om hem om hem op het niveau van je eerste ploeg te brengen.”
“In de academie werd daar heel veel tijd in gestopt, maar van zodra je de stap naar de A-kern zet, is er te weinig begeleiding. Ik voelde er mij aan mijn lot overgelaten en vooral heel weinig gewaardeerd. Anastasiou is de enige coach geweest die met de jonge gasten communiceerde, die je vroeg hoe je je voelde en zei waar je aan moest werken.”
“In het profvoetbal leerde ik rustiger te zijn”
“In die periode onder hem, die helaas niet lang heeft geduurd, nam fysiektrainer Youssef Vos je apart en werd daar ook effectief aan gewerkt. Voor zijn komst zat je als jonge gast zelfs in een aparte kleedkamer. Anastasiou zorgde ervoor dat ik een plekje kreeg in de kleedkamer van de A-kern. Zij het zonder lockerkastje, als enige van alle A-kernspelers.”
Als enige zonder contract ook?
“Ja. Het eerste jaar kreeg mijn makelaar te horen: ‘Het is de bedoeling hem te laten rijpen bij de eerste ploeg en dan zien we wel.’ Later werd het: ‘We gaan dat bespreken en we zien wel over een aantal maanden.’ Het werd altijd op de lange baan geschoven.”
Werd je dan niet vergoed?
“Neen. Ik kreeg zelfs geen kostenvergoeding.”
Dus je hebt ook nooit een wedstrijdpremie gekregen?
“Die ene keer dat er gewonnen werd in de periode dat ik in de wedstrijdselectie zat, kreeg ik inderdaad geen premie. Maar Kristof D’haene, Lukas Van Eenoo en Thomas Kaminski zijn toen gaan zeggen dat dit echt niet kon en daardoor heb ik die winstpremie toch nog gekregen.”
Nu je ervaart wat de noden van het profvoetbal zijn: wat heb je gemist bij KVK?
“De begeleiding moest veel beter geweest zijn. Nu ben ik matuurder en heb ik een mannenlichaam, maar ze hadden toen mijn voetballende kwaliteiten en mijn grote groeimarge moeten zien.”
“Ik heb het gevoel dat er te snel beslissingen genomen worden op basis van een lichaam dat nog niet volgroeid is. Bij Lierse ben ik veel gegroeid. Ik heb veel geleerd en in tegenstelling tot wat Rik Foulon beweerde, heb ik kunnen tonen dat ik echt wel gemaakt ben om profvoetballer te zijn. En ik voel dat ik nog marge heb om te groeien.”
In welk opzicht ben je bij Lierse gegroeid?
“In 1B merkte ik snel dat alles veel sneller gaat dan in Eerste Amateur. Ik ben altijd iemand geweest die veel zelf wou bepalen, zelf wou forceren, ook al ben ik een centrale verdediger. In het profvoetbal leerde ik rustiger te zijn en gewoon mijn taken te doen. Ik krijg nog wel ruimte om initiatief te nemen, maar niet ten koste van mijn taken.”
Je bent 25, maar verloor drie jaar door blessures en corona. Merk je dat?
“Ja. De trainer (Tom Van Imschoot, die vertrekt bij Lierse, red.) vergeleek mijn ontwikkeling met die van Toon Raemaekers, mijn ploegmaat rechts naast mij in de verdediging, die 22 is en door KV Mechelen een jaartje was uitgeleend aan Lierse. Net als hem, zei hij, was ik iemand die nog wat dingen moest leren en die nog marge heeft om veel hoger dan Lierse te spelen.”
Je mag de ambitie hebben om in 1A te spelen?
“Ja. Toen ik hem vroeg of ik meteen op het nieuwe contractvoorstel van Lierse moest ingaan, zei hij: ‘Wacht maar, want overal waar ik kom, valt je naam.’”
Ook bij KVK?
“Wie weet.” (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier