Tijdens zijn eerste passage in het Guldensporenstadion, van augustus 2020 tot januari 2022, werd Gilles Dewaele op handen gedragen door de supporters omwille van zijn winnaarsmentaliteit en zijn fysieke impact op de rechterflank. “Ik voel mij thuis bij KVK”, zegt hij. “Nu wil ik een nog mooier tweede hoofdstuk aan mijn verhaal hier schrijven.”
Al bij al is zijn terugkeer toch een verrassing, ook omdat de voorbije weken in de pers verscheen dat hij in de belangstelling stond van onder meer OHL en Westerlo en er zelfs al getekend had. “Het klopt dat ik in onderhandeling was met andere ploegen, maar dat ik al ergens getekend had, is niet waar”, aldus Gilles Dewaele (28) vrijdag na de eerste training met zijn nieuwe club.
“Een goeie week geleden toonde KV Kortrijk interesse. Het kwam met cijfers zowel mij als Standard tegemoet. Daarom was de deal zo snel gemaakt. Voor mij is het thuiskomen in een vertrouwde omgeving, bij een bestuur dat ik goed ken en een club waar ik altijd voetbalplezier heb gehad. Ik heb zelfs een huis in de regio (in Emelgem, red.). Dat heeft ook allemaal meegespeeld.”
Dat er voor hem bij Standard geen toekomst meer was onder Ivan Leko, zoals al geschreven werd, spreekt hij tegen. “Dat klopt niet”, zegt hij. “Het is eigenlijk simpel. Voor Standard was dit het moment om nog wat centjes terug te verdienen, want ze wisten: laten we hem zijn laatste contractjaar ingaan, dan is hij op het einde van het seizoen een vrije speler. En omdat ik zelf ook naar een nieuwe uitdaging snakte, diende ik een verzoek in om te vertrekken. Het gebeurde in onderling overleg. Voor beide partijen was een transfer de beste oplossing.”
Waarom wou je vertrekken bij Standard?
“Als voetballer wil je graag wat zekerheid en bij Standard was de vraag op een bepaald moment zelfs: bestaat de club volgend seizoen überhaupt nog wel? Ik had maar één jaar contract meer en je weet nooit wat er in een voetbalcarrière gebeurt. Hier tekende ik voor drie jaar en dat geeft toch wat gemoedsrust.”
“Een transfer was voor beide partijen de beste oplossing”
“Ik beleefde bij Standard mooie momenten, maar het voorbije seizoen was zo chaotisch dat het mij beter leek de deur achter mij dicht te trekken en naar een club te gaan die ambitieus is en vooruitkijkt. Ik ben er tot het laatste moment professioneel proberen te blijven, maar… als er van boven wordt beslist wie er speelt, om jonge spelers in de kijker te zetten en te kunnen verkopen en zo de club financieel te redden, en de resultaten zijn niet goed, dan is dat heel frustrerend.”
Er werd zelfs geopperd dat je na je zware kruisbandblessure niet meer dezelfde speler zou zijn.
“Dat is bullshit. De fysieke en medische testen die ik hier deed, bewijzen het tegendeel. Ze waren veruit de beste! Ik ben er juist sterker uitgekomen. Zo’n blessure geeft je de tijd en de rust om te resetten. Je leert je lichaam nog beter kennen.”
Welke mooie momenten maakte je bij Standard mee?
“Alle topwedstrijden die we thuis wonnen – en dat zijn er veel geweest: 3-0 tegen Club Brugge, 4-3 en 3-1 tegen Anderlecht, 3-0 tegen Genk, 3-0 tegen Antwerp. Dan staat het stadion in vuur en vlam en weet je weer waarom je daar getekend hebt. Ik onthoud zeker ook de fans die in moeilijke momenten achter ons bleven staan, de warme mensen die voor hun club leven. En: ik ben er vader geworden en ben er getrouwd. Dat beleef je toch ook deels met de club.”
KV Kortrijk is evenmin een hoogvlieger. Het eindigde zelfs nog lager dan Standard.
“Het eindresultaat was positief. Het behoud werd verzekerd en daar had iedereen bij het begin van het seizoen voor getekend, toen de voorbereiding moest gestart worden zonder coach en inkomende transfers. Dat is nu anders en dat maakt een groot verschil. De gesprekken met het bestuur hebben mij overtuigd dat er ambitie is. KVK is een mooie traditieclub, waar ik van hou en waar ik mij altijd thuis heb gevoeld.”
Wat vind je mooi aan KVK?
“Ik zou zeggen: wat niet? (lacht) Ik vind alles aan deze club mooi en dat meen ik. Echt waar! Het stadion is oud, oké, maar ik hou van de gezelligheid, de gemoedelijkheid; en het veld en die spionkop achter de goal, dat straalt het rauwe, pure voetbal uit. Ik denk dat elke speler in de eerste klasse kan zeggen dat hier komen spelen niet leuk is, met de supporters die er zo kort op zitten, maar dat er hier wel elke keer ambiance en beleving is. Dat kan niet van elke ploeg gezegd worden. Het is ook die speciale West-Vlaamse sfeer die mij aanspreekt: gedreven, verstand op nul en gaan, nooit voldaan, altijd meer willen, maar ook kunnen genieten en na een gewonnen wedstrijd samen met de supporters vieren en daarna weer nuchter de volgende wedstrijd aanvatten. Dat is volledig hoe ik zelf ook ben.”
Je bent er erg geliefd.
“Ja, ik kende hier een mooie periode en ik denk dat dat de reden is waarom ik er nog altijd graag gezien ben. Die mooie ervaringen en herinneringen neem ik allemaal mee, maar nu wil ik een nog mooier tweede hoofdstuk aan mijn verhaal hier schrijven.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
