Daar sta je dan. Een hele zomer gewerkt aan een nieuwe sportieve omkadering, een nieuwe spelerskern én een nieuwe vibe en dan sta je Zulte Waregem zijnde na elf wedstrijden op een troosteloze laatste plek. En toch staat trainer Mbaye Leye terecht (nog) niet ter discussie.
De cijfers liegen niet. Vijf schamele puntjes in elf wedstrijden – dat zijn er al vier minder dan de nummers 17, 16 en 15 -, amper negen goals gemaakt en maar liefst 25 doelpunten tegen. Geen statistieken waar je als club gelukkig van wordt. Nochtans startte Essevee met goede intenties aan het seizoen. De ‘Trotse Boeren’ maakten in de afgelopen zomermercato schoon schip door met de grove borstel door de spelerskern te gaan. Aflopende contracten werden niet verlengd, huurspelers kregen het label back to sender, terwijl wie dat wilde tegen de juiste prijs kon vertrekken. Gevolg: dertien spelers vertrokken, dertien nieuwe spelers kwamen erbij. En daar bleef het niet bij, want ook de technische staf kreeg een facelift. Enter Mbaye Leye. De Senegalees werd naar het oude nest gehaald om de club, waar hij op vandaag nog steeds clubtopschutter is, een nieuw elan te geven.
Te weinig kwaliteit
Ondanks de nood aan nieuwkomers moest Essevee wel nog steeds zaaien naar de zak. Het mikte daarom op jonge spelers met potentieel, aangevuld met enkele (goedkope/gratis) pionnen die voor de ervaring moeten zorgen. Eén probleem: met ongeveer één derde van de competitie achter de rug, blijken die nieuwkomers vaker niet dan wel te voldoen om strijdvaardig te zijn in 1A. Krijgen nog het voordeel van de twijfel: Modou Tambedou – met voorsprong de beste transfer van de zomer, Nicolas Rommens – na een degelijke start mee verzopen met het team – en Alioune Ndour – van wie wordt gezegd dat hij op training alvast mooie dingen laat zien. De rest? Op vandaag gewogen en te licht bevonden.
Een gebrek aan kwaliteit is dan ook dé reden waarom Essevee op dit moment achter de feiten aanholt. Vooral het verlies van Jean-Luc Dompé weegt zwaarder door dan vooraf misschien werd ingeschat. Niet toevallig speelde Essevee zijn beste wedstrijden van het seizoen toen de Fransman nog aan de Gaverbeek vertoefde. Hijzelf blonk dan wel niet meer uit zoals hij dat vorig seizoen vaak deed, maar de tegenstanders stelden zich wel in op de Fransman, waardoor er ruimte kwam voor anderen. Iemand die die rol kan overnemen, Fadera weegt daarvoor nog te licht, heeft Essevee niet. Ook verloor Essevee met het vertrek van jongens als Seck, Pletinckx en Boya heel wat stoot- en duelkracht. Reken daarbij ook nog het vertrek van Hubert, Govea, De Bock en Humphreys en je verliest meteen ook een hoop ervaring en metier. Niet dat Esssevee met al die jongens vorig seizoen wekelijks goed voetbal bracht – verre van zelfs – maar net die duelkracht, ervaring en metier leidden er uiteindelijk wel toe dat de redding over de streep getrokken werd.
Leye nog niet op de wip
Dat het gevoerde transferbeleid risico’s inhield, wist men aan de Gaverbeek deze zomer al. Meer zelfs: men hield ook rekening met een scenario waarin Essevee aanvankelijk onderin zou kamperen. Zeker nadat de kalendermanager Essevee met een loodzware start opzadelde. Dat het evenwel zo slecht zou lopen, hadden ze dan weer niet ingecalculeerd. Toch staat Mbaye Leye ondanks de malaise niet ter discussie. En dat siert Essevee. In tegenstelling tot in Brugge en Kortrijk eerder op het seizoen bewaart men in Waregem vooralsnog wel de kalmte en blijft men vertrouwen op het vakmanschap van Leye. En terecht, want de Senegalees moet nu eenmaal roeien met de riemen die hij heeft. Alleen is het voor Leye zelf natuurlijk zonde dat die riemen – net als in zijn periode bij Standard – niet volstaan om de ambities in te lossen. Het is dan ook de vraag of een nieuwe trainer überhaupt beter zou kunnen doen.
Gelukkig – en ook niet onbelangrijk – staan de spelers nog als één man achter de Senegalees. “De coach werkt zich te pletter en heeft een duidelijke visie. Er wordt ook gewoon echt goed getraind. De discipline, drive en goesting om de situatie om te keren is zeker nog aanwezig”, valt er in de spelersgroep te horen. Leye gooit de handdoek dus nog lang niet. Nog zo’n tekenende uitspraak die toont hoe groot het vertrouwen in Leye binnen de spelersgroep nog steeds is : “Had hij vorig seizoen in januari al overgepakt, dan waren we niet alleen sneller gered geweest, maar dan hadden we er waarschijnlijk ook op vandaag beter voor gestaan.” Een ontslag lijkt dan ook niet de oplossing te zijn. Om nog eens de parallel met zijn Standard-periode te trekken: ook daar bleek zijn ontslag uiteindelijk niet de oplossing, want met de Luikenaars ging het nadien ook van kwaad naar erger.
Al blijft het afwachten hoe de zelfbewuste Senegalees met de situatie zal blijven omgaan. Zeker wanneer de vragen vanuit de pers steeds kritischer zullen worden en ook de supporters zich steeds meer zullen roeren. Aanvankelijk kon Leye zich – terecht – wegsteken achter het loodzware programma en de grotere budgetten van de tegenstanders, maar ondertussen kan en mag dat niet langer een excuus zijn. De laatste zege dateert immers al van 23 juli – op speeldag 1 tegen Seraing – en ondertussen speelde Essevee toch ook al tegen ‘haalbare kaarten’ als STVV, Westerlo en OHL. De uitslagen: 0-3, 2-0 en 2-5-nederlagen Als tegen die ploegen al geen drie punten gepakt worden, tegen wie dan wel? Hopelijk voor Leye en Essevee tegen de rivalen uit Kortrijk.
Ook pech is een factor die Leye dit seizoen geregeld aanhaalde. Daar viel evenzeer iets voor te zeggen. Maar als er zoiets bestaat als kampioenengeluk, is dit dan niet gewoon degradantenpech? “Ik ga niet meer zeggen dat we wat geluk missen of dat we pech hebben, want misschien is het toch niet allemaal pech”, verzuchtte de Senegalees afgelopen weekend zelf nog. Veelzeggend. En ondertussen dendert de competitietrein gewoon verder. Voor de start van het Wereldkampioenschap in Qatar volgen nog wedstrijden tegen KV Kortrijk, Anderlecht, KV Oostende, Standard, KV Mechelen en Eupen. Een snelle ommekeer is dan ook meer dan broodnodig, want de situatie is ondertussen kritiek en kan tegen het WK al helemaal dramatisch zijn.
Verblind
De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat ook wij ons aanvankelijk hebben laten verblinden door de goede prestaties van Zulte Waregem in de eerste wedstrijden van het seizoen. Ondertussen zijn we evenwel ingehaald door de realiteit en blijkt dat we de spelerskern van Essevee overschat hebben. De clubleiding zal het niet graag lezen, maar Zulte Waregem moet stilaan gaan oppassen dat het niet het kneusje van 1A wordt. Zeker omdat de vergelijking met het Beerschot van vorig jaar stilaan voor de hand ligt. De Antwerpse club was toen ook week na week de speelbal van de tegenstander en degradeerde uiteindelijk kansloos met maar liefst twaalf punten minder dan de voorlaatste. Niet dat we willen doemdenken en stellen dat Essevee dezelfde weg op zal gaan, maar veel moed kreeg de burger door de prestaties van de laatste weken alleszins niet. In de derby is het dan ook meer dan ooit do or die.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
