Herinner je je nog dat jeugdspelertje van KV Kortrijk dat in 2015 tijdens de jongleerwedstrijd ‘Keep It Up Challenge’ in het Guldensporenstadion in één minuut 138 baltoetsen telde? Diezelfde Nathan Huygevelde uit Ledegem klopt intussen almaar harder op de deur van het eerste elftal van Union. “Ik ben ambitieus”, zegt hij. “Ik stel altijd hoge doelen.”
Ook tegen AS Monaco (1-1), de eerste zware test in de seizoensvoorbereiding, verscheen Nathan Huygevelde aan de aftrap en liet hij zich onder meer opmerken met een trap op de paal. “Het was een uitdagende wedstrijd”, zegt hij, “maar ik ben tevreden met wat ik heb laten zien.”
‘Keep it up Challenge’
De 19-jarige belofte van Union woont in Ledegem. Zijn vader werkt er als kinesist in het woonzorgcentrum Rustenhove en zijn moeder is klinisch bioloog in het AZ Groeninge in Kortrijk. Hijzelf begon er op zijn zesde te voetballen bij Olympic Ledegem en verhuisde een jaar later al naar de jeugdacademie van KVK. “Mijn vader is nog Belgisch kampioen turnen geweest, toen hij een jaar of zeventien was, en zelf heb ik ook nog geturnd, bij Vaste Vuist in Lauwe”, vertelt hij. “Dat is goed geweest voor mijn algemene fysieke ontwikkeling, denk ik. Maar van kleins af voetbalde ik vooral heel graag. Messi was mijn idool.”
Hij was pas elf toen hij in deze krant stond naar aanleiding van de jongleerwedstrijd Keep It Up Challenge in het Guldensporenstadion. De titel van het artikel luidde: Straf: Nathan (11) uit Ledegem jongleert 138 baltoetsen bij elkaar in één minuut. “Ik oefende in die tijd ook heel veel op jongleren in onze tuin. Elke keer probeerde ik mijn record te verbeteren. Ik amuseerde mij bij KV Kortrijk. Het werd een beetje mijn tweede thuis. Ik deed toen ook veel zomerstages. Met Vista, de voetbalschool van toenmalig KVK-jeugdtrainer Nico Deconinck, ben ik twee keer naar FC Porto geweest en een keer naar Inter Milaan. Dat was de max!”
Topsportschool
Bij de U13 kwam AA Gent hem bij KVK weghalen. “Ik probeerde mij altijd al te verbeteren en daarom ben ik toen vertrokken. In Gent had ik met Dwight Waeytens meteen een coach die de aanpassing vlot liet verlopen. Het grootste verschil was dat het verder rijden was. Daarom ben ik het tweede seizoen overgestapt van lyceum OLV Vlaanderen in Kortrijk naar het internaat van de topsportschool in Gent. Dat werd een meevaller. Je wordt zelfstandiger, omdat je meer zelf moet beslissen, en natuurlijk: je zit er een hele week samen met vrienden.”
“Ik gedraag me als een prof en ben altijd vroeg aanwezig op de club”
Maar na drie jaar bood AA Gent hem nog maar weinig perspectief. “Mijn papa kende iemand die de sportief directeur van de jeugd van Union kende en zo ben ik daar kunnen gaan testen. Na één training kon ik meteen tekenen.”
Sindsdien kon hij er elk jaar een stap vooruitzetten. Het voorbije seizoen deed hij het prima bij de U23 in de 2de amateurklasse, met onder meer 6 doelpunten. “Dat was wel aanpassen”, bekent hij. “Je voelt echt wel dat het veel steviger is, harder in de duels, terwijl anderzijds de snelheid van het spel lager ligt. Veel ploegen speelden heel verdedigend tegen ons, terwijl wij altijd wilden voetballen. Onze ploeg was nog niet matuur genoeg, maar we toonden zeker onze kwaliteiten.”
(Lees verder onder de foto)
Polyvalente speler
In december mocht hij mee met de eerste ploeg op stage naar Spanje en daarna bleef hij met de A-kern meetrainen. Hij haalde toen vier keer het wedstrijdformulier in de Europa League en nu laat hij zich dus opmerken in de voorbereidingswedstrijden op het nieuwe seizoen. “Bij de eerste ploeg steek ik veel op.”
Hij is een aanvallende middenvelder, maar wordt soms ook als defensieve middenvelder uitgespeeld. “Ik ben polyvalent, ik kan zelfs op de flank spelen. Dat ik ook inzetbaar ben op zes, is omdat mijn positiekeuze goed is, mijn loopvermogen heel groot is, en ik sterker ben geworden en mijn mannetje kan staan in de duels. Maar als ik mij in de komende jaren kan profileren, zal het op acht of tien zijn, denk ik.”
Universiteitsstudent
Hij studeert ook op hoog niveau. “Ik heb nu twee jaar handelsingenieur aan de Kulak achter de rug en het komende academiejaar zet ik die studies verder in Leuven. Het is combineerbaar omdat ik met mijn topsportstatuut kan kiezen hoeveel vakken ik opneem. Ik studeer halftijds. Enkel voetballen zou wat weinig zijn. Ik zou mij vervelen. Dan kan ik maar beter iets nuttigs doen.”
Union speelt in Vorst en traint in Lier. Dat betekent dat hij veel uren onderweg is. “Inderdaad. Mijn eerste seizoen bij Union zat ik wel nog op internaat in Gent en ging ik met de trein naar de training. Mijn tweede en derde jaar woonde ik weer thuis en nam ik de trein in Kortrijk of voerde mijn opa mij naar Lier. Ik ben hem daar zeer dankbaar voor, want zonder hem was dat niet mogelijk geweest. Nu ik vanaf september in Leuven ga studeren, is het plan om iets dichter iets te gaan zoeken.”
Profcontract
Intussen is hij bij Union alweer een stap aan het zetten. “Ik wil dit seizoen mijn competitiedebuut maken en een profcontract tekenen. Mocht dat niet gebeuren, dan betekent dat niet dat mijn seizoen niet geslaagd is. Want ik ben nog vrij jong. Maar ik ben ambitieus, ik stel altijd hoge doelen.”
Hij laat niets aan het toeval over. “Ik gedraag me als een prof en ben altijd vroeg aanwezig op de club. Voor de training doe ik blessurepreventieoefeningen en erna werk ik extra in de gymzaal om nog krachtiger te worden of blijf ik op het veld om naar doel te trappen en aan mijn controles te werken. Daarnaast doe ik ook videoanalyse, vaak in overleg met een van de coaches.”
Ook zijn vader speelt een belangrijke rol. “Hij is heel ondersteunend omdat hij weet dat het mijn droom is om profvoetballer te worden. Dat hij kritisch is, vind ik goed. Ik ben zelf ook zo. Stel dat hij na een zwakke wedstrijd zegt dat het goed was, dan heb ik daar niets aan. Ik heb liever een kritische kijk die mij kan helpen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
