Naast middenvelder Pierre Dwomoh (18) strikte KV Oostende defensieve versterking: Matej Rodin. De Kroaat was zo’n twee jaar lang een vaste waarde bij de Poolse traditieclub Cracovia en won er de Super Cup. “Ik hoop de mooie periode in Polen ook bij KVO door te trekken”, vertelt de minzame Balkan Boy, die met nummer 88 zal spelen.
Wie van het prachtige Krakow komt, is wel wat gewend. “Een prachtige stad met leuke mensen en een mentaliteit die dicht bij dat van Kroaten aanleunt. Oostende is ook mooi en ligt aan de zee, net zoals Split, waar ik in Kroatië woonde. Het knappe Brugge ligt ook vlakbij. Dus ja: een aantrekkelijk overstap”, opent Matej Rodin. “De Belgische competitie sprak me altijd al aan. In de wintertransferperiode vorig jaar al sprak ik een eerste keer met executive president Gauthier Ganaye. Ik vond zijn aanpak en Oostendse verhaal goed, een deal met Cracovia was nakende. Maar finaal wou de coach van mijn vorige club dat ik bleef. Ze wilden de ploeg verder uitbouwen, gebaseerd op de fundamenten die er waren. Gezien ik een prima relatie had met de voorzitter en coach, was een verlengd verblijf geen probleem. Een maand geleden hervatten de gesprekken met Gauthier en kwam een overgang rond.”
KV Oostende heeft wel iets met Kroatische verdedigers. Denk maar aan Antinio Milic (2015-2018) en Goran Milovic (2018-2020). “Milic, die nu ook in Polen speelt bij Lech Poznan, deelde al prachtige herinneringen met mij. Zoals de tijd toen KVO Play-off 1 en Europees speelde. Ook Marko Kvasina – de Oostenrijkse spits met Kroatische roots die recent vertrok bij Oostende – vertelde positieve dingen. Kortom: dit is een goeie club om mijn carrière verder te zetten. Elke voetballer droomt ervan om ooit in één van de vijf grote Europese competities te spelen (Engeland, Frankrijk, Spanje, Italië en Duitsland, red.). Waar mijn carrière naartoe gaat, weet ik niet, maar ik wil er alles aan doen om te slagen.”
Opgeleid in Bosnië
Rodin, opgegroeid in het uiterste puntje van Zuid-Kroatië, genoot z’n jeugdopleiding in Bosnië. “Sport zat altijd al in onze familie. Papa speelde zowel hand- als voetbal, mama was actief in het handbal. Ook mijn broer Goran speelde voetbal in de lagere klassen, maar koos uiteindelijk voor zijn studies. Om maar te zeggen: we zijn een sportief gezin. Mijn geboortestad Metkovic ligt op de grens. Net aan de andere kant ligt de stad Gabela, waarvan de voetbalploeg destijds in eerste klasse speelde. De lokale club van Metkovic speelde toen op het derde niveau. Om de best mogelijke voetbalopleiding te krijgen, ging ik elke dag over en weer naar Bosnië. Een ritje van zo’n 15 minuten met de fiets.”
Daarna trok de centrale verdediger naar de Kroatische middenmotor Lokomotiva Zagreb. Hij speelde er met enkele bekende namen, zoals Jerko Leko (ex-AS Monaco en Dynamo Kiev, ook broer van Ivan Leko), Ivan Sunjic (ex-Birmingham, nu Hertha Berlijn) en Borna Barisic (Glasgow Rangers), die recent nog een sterk wereldkampioenschap speelde. “Veel spelers van Lokomotiva hebben een mooie carrière gemaakt. Vergeet ook Ivan Fiolic niet. Na een tussenstop bij Dinamo Zagreb haalde Racing Genk hem weg uit Kroatië. Daarna zou hij ook bij Cracovia spelen.”
Centrale verdediger
De carrière van Rodin kent intussen enkele tussenstationnetjes, vooral in Kroatië en Bosnië. Een verhuis naar Italië draaide minder goed uit, al vat hij het positief op. “In de zomer van 2019 trok ik naar Perugia (Serie B), waar gewezen Italiaans wereldkampioen Alessandro Nesta trainer was. Maar twee weken nadat ik mijn contract tekende, werd Nesta ontslagen. Massimo Oddo (ook wereldkampioen met de Azzuri, red.) volgde hem op. Hij haalde meteen ook ‘zijn’ spelers, waaronder twee nieuwe centrale verdedigers. Ik belandde op een zijspoor, speelde niet en kreeg geen kansen. En toch. Ik heb er ontzettend veel geleerd. Italianen beheersen het verdedigen als geen ander en ik stak er ongelooflijk veel op. Na een half seizoen werd ik uitgeleend aan het Kroatische Varazdin en dat was het begin van een mooie sportieve periode. Toen ik er aankwam, stond de club op een degradatieplaats, ongeveer tien punten van een veilige stek. We wonnen zowaar bijna elke match met een jonge en ambitieuze groep spelers. Daarna trok ik dus naar Cracovia, waar ik 74 wedstrijden speelde. Ik stond er, behoudens een schorsing of lichte blessure, altijd in de basis. Ik hoop die mooie jaren nu door te trekken.”
In Polen posteerde de trainer hem als middelste van drie centrale verdedigers, in principe ook de positie die hij bij Oostende zal krijgen. “Het voetbal van Cracovia is gelijkaardig: in een 5-3-2- of 3-4-3-formatie met hoge pressing. Het spelsysteem begrijp ik dus al. Ik hoop iets met mijn fysiek, techniek, spelinzicht en leiderschap bij te brengen.” Cracovia stond op een achtste plaats, op vier punten van een Europees ticket. Nu moet hij degradatievoetbal spelen met KVO. “(stellig) Heyla, we staan op negen punten van een plaats in de top-acht. Schrijf ons dus nog niet af, al wordt het natuurlijk wel moeilijk. Kijk, ik heb van dit seizoen al een wedstrijd of zeven gezien en ken het team al wat. Hier lopen echt goeie spelers rond en we kunnen beter dan wat we tot dusver lieten zien. Er waren mindere momenten, waarop we goals tegen kregen, alsook, bijvoorbeeld op Union, die vederlichte strafschop. Maar er waren ook een pak goeie momenten, die we nu voor 90 minuten moeten volhouden.” (Timmy Van Assche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
