Christiaan Ravych werd vorige week geselecteerd voor de nationale beloften. Een paar dagen later kwam daar ook Kazeem Olaigbe bij. De aanvaller was nog maar recent bij Cercle Brugge. “Ik ben een ploegspeler, maar als het kan, durf ik ook wel mijn kans te wagen. Ik hoop dat ik dat hier bij Cercle de komende tijd vaak kan doen.”
Bij Cercle Brugge beleven ze momenteel hoogdagen. Nu kijkt men vol enthousiasme naar de volgende wedstrijd van zaterdag op bezoek bij promovendus RWDM. Een jonge ploeg als Cercle heeft tijd nodig, maar ondertussen zouden veel ploegen gebaat zijn met type spelers zoals Jesper Daland, Hugo Siquet, Edgaras Utkus en Leonardo Da Sivla Lopes. Vorig seizoen kwam daar nog meer kwaliteit bij met Christiaan Ravych, Abu Francis en Yann Gboho. Het is volgens coach Miron Muslic fantastisch dat spelers met zo’n veelbelovend profiel zich bij Cercle verder willen ontwikkelen, omdat ze geloven in het project van groen-zwart.
Generatiegenoten
Dit seizoen kwam er nog meer potentieel bij en is het uitkijken naar Félix Lemaréchal, Alan Minda en bijvoorbeeld de progressie van Kazeem Olaigbe en Nils De Wilde. Beiden zijn 20 jaar en dus generatiegenoten. Ze doorliepen samen vier, vijf jaar de jeugdreeksen van Anderlecht tot Olaigbe, van Nigeriaanse origine, op zijn zestiende in de zomer van 2019 de overstap van Neerpede naar de U18 van Southampton maakte. Hij speelde er meer dan de helft van het seizoen met de beloften en ontpopte zich als een van de sterkhouders van de U23 van Southampton. Door zijn prestaties in de Premier League 2 werd hij zelfs genomineerd voor de Speler van het Seizoen van de competitie. “Het was vooral een mooie ervaring”, vertelt hij. “Ook om te kunnen trainen in een van de betere trainingscentra in Engeland. Ik speelde steeds met gasten die ouder waren dan mij.”
De Brusselaar verbleef er de eerste twee jaar in een gastgezin om dan samen te wonen met een van zijn ploegmaats. Daarna werd hij uitgeleend aan de Schotse eersteklasser Ross County en vorig seizoen aan Harrogate Town. “Ik zag dit niet zozeer als een stap terug, maar eerder als een ervaring die mij ook fysiek sterker maakte.”
Zelf scoren
Kazeem Aderemi Olaigbe werd geboren op 2 januari 2003 en koos dus zo’n twintig jaar later voor Cercle Brugge. In de laatste competitiematch tegen Westerlo mocht de aanvaller in het slot invallen voor Kévin Denkey, die toen na zijn twee goals een applausvervanging kreeg. “Ik zat meteen goed in het spel en was dicht bij een assist, maar een verdediger van Westerlo stak er nog net een voet tussen. En ja, ik had ook zelf kunnen afdrukken, maar ik gaf uiteindelijk de bal aan Minda. Hopelijk lukt het in een volgende wedstrijd wel om een doelpunt te scoren.”
Olaigbe is een aanvaller die voormalig sportief directeur Carlos Avina al een tijdje op het oog had. Hij ondertekende een contract voor vier seizoenen. “Ik wil mij verder ontwikkelen, speelminuten verzamelen en goed presteren in deze Belgische competitie met de bedoeling de nodige stappen te zetten. Dat is wat er ook met de coach voor mijn komst naar Cercle werd besproken”, vertelt de belofte-international. “Ik ben eigenlijk een speler voor op de positie tien of net in de rug van de aanvallers. Ook als linksbuiten kan ik uit de voeten. Ik krijg de bal graag diep om dan richting doel te gaan. Ik ben vooral doelgericht en ook het type speler dat graag een assist of een crossbal verstuurt.”
Standard
Er was tijdens de voorbije transferperiode ook belangstelling van Standard, maar Olaigbe opteerde voor Cercle. “Vooral op advies van mijn agent en mijn omgeving. Zij vinden dat dit een beter project is voor mij om mij verder te ontwikkelen. Er is een jonge coach, en ik kom terecht in een jonge groep”, legt Olaigbe afwisselend in het Nederlands en Engels uit. “Ik leerde Frans en Nederlands op school in Anderlecht, maar Engels gaat toch iets makkelijker voor mij. Op Cercle spreekt iedereen meerdere talen, dat is wel plezant. Binnenkort ga ik ook in het Brugse wonen.” (ACR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
