Cercle Brugge zorgde woensdagavond in het Lottopark van Anderlecht nog maar eens voor een stunt door er drie punten te grijpen en dat was van in januari 2009 geleden. We gingen op bezoek bij Speler van de Eeuw Jules Verriest om de wedstrijd vanop de eerste lijn te volgen.
Groen-zwart ondergaat de voorbije twee maanden een heuse metamorfose. Dat weet ook Jules Verriest (75) voor aanvang van de match, voor de buis bij hem thuis in Sint-Andries. “Ze speelden niet slecht. Na een goede start ging het minder. Ze verloren veel met een goal verschil. Al had Yves Vanderhaeghe toch wel mooi werk geleverd in die periode. Bij de komst van Dominik Thalhammer stonden de supporters er niet voor honderd procent achter. Plus: Cercle heeft een bestuur in Brugge, maar groen-zwart wordt geleid door AS Monaco. Ik moet dan bijvoorbeeld denken aan Carlos Aviña, als technisch directeur. Hij heeft een moeilijke periode achter de rug. Hij verdiende het niet om zo bekritiseerd te worden, maar haalt nu toch zijn gram.”
“Er zit momenteel kwaliteit bij Cercle. Voetbaltechnisch zijn er spelers die het verschil kunnen maken. Er zijn er vier, vijf die bij een andere ploeg in ons land zeker niet zouden misstaan. Laat staan dat ze eraan geraken. Groen-zwart was altijd een familieploeg. Vrijwilligers, het was al Cercle wat de klok sloeg, eigen spelers die doorbraken… Vanaf het moment dat AS Monaco overnam, hebben zowel ik als de hele entourage zich moeten aanpassen aan hun manier van werken: jeugdspelers brengen, opleiden, al of niet doorverkopen. Nu gaan mijn ogen open. Het voetbal is zoveel veranderd.”
Jules Verriest ziet Cercle niet verliezen, misschien zelfs winnen. Ondertussen zorgt gastvrouw Andrea Cardon voor een hapje en een drankje. “0-2, pikt ze in.”
Thalhammer kiest voor dezelfde elf, met uitzondering van de geschorste Deman. Vanhoutte komt in zijn plaats. “De trainer houdt zich aan zijn ploeg. Er wordt hoger gespeeld en vooral gestoord. Er is heel veel vertrouwen bij de spelers. Cercle kan rekenen op een goede, ruime kern. Dat hebben ze al bewezen tegen Club.”
En toch werd deze week een bijkomende aanvaller voorgesteld. “Dat was een beetje een probleem, een diepe spits had Cercle niet. Maar met Matondo in punt konden ze toch wel iets bereiken. Dat is zijn beste positie. Met de daaraan verbonden winst was dit probleem voorin gedeeltelijk opgelost.”
Daarnaast zijn er werkmieren Somers en Deman. “Ze voetballen op hun manier en daar heb ik bewondering voor. We hebben spelers die er hun hoofd voorleggen. De mentaliteit zit goed, ook bij zij die minder spelen, zoals Kanouté. Ik ben ervan overtuigd dat hij nog iets zal bewijzen. Ik geloof in hem. Hij is een heel nuttige speler.”
Cercle zet zoals verwacht veel druk op de tegenstander en maakt de beste start. “Achterin blijft het goed gesloten. We hebben er daar twee, drie die het rustig houden. En doordat ze hoog spelen, zijn er voldoende aanspeelpunten. Iedereen blijft in zijn zone en ze spelen met drie aanvallers. Er is zeer weinig balverlies door de vele spelers die technisch onderlegd zijn. Ze hebben geen schrik van de tegenstander en houden de bal tevens goed in de ploeg. Zie hoe hoog ze spelen. Geen paniek, je hebt nog altijd je keeper als libero. Cercle leest het spel, het is een plezier om ze bezig te zien.”
Anderlecht vindt vooral aan Cercles linkerkant oplossingen, daar ligt de ruimte. “Er wordt te weinig gecommuniceerd langs die flank. Decostere trekt als het spel zich op rechts bevindt te veel naar binnen. Als hij in de minderheid geraakt, moet hij iemand terugroepen. Er zal daar ingegrepen moeten worden, want daar ligt het gevaar. Er zijn langs die flank te weinig positieveranderingen. De aanvoerder moet dat aanvoelen. Hij moet spreken en de lijnen uitstippelen.”
Carlos Aviña haalt nu toch zijn gram
Paars-wit komt opeens met tien te staan na een rode kaart voor Hoedt. “Fout op Matondo. Gaan ze hem kunnen houden?” Hotic neemt die vrije trap. “Onbegrijpelijk dat een linksvoetige vanuit die positie mag trappen.”
Rust. 0-0. Cercle kan met opgeheven hoofd naar de kleedkamer. “Het is lang geleden dat ik ze nog zo bezig gezien heb. Bijvoorbeeld op corners zijn ze wakker achterin, maar bij hoekschoppen voor ons, zijn ze ook zeer nuttig. Ze hebben er zo toch wel enkele met gestalte. Zoals de match nu verloopt, is het vooral belangrijk dat ze niet verliezen.”
Matondo met een knal: 0-1. Cercle verdiend op voorsprong. “Grote klasse en de manier waarop. Die bal ontvangen, schitterende controle, twee toetsen en bam. Zo iets krijg je aangeboren. Oververdiend is het.”
Boeken toe. Franck Kanouté zorgt voor de goal na mooi voorbereidend werk van opnieuw Matondo. Jules en Andrea weten geen weg met hun geluk. “Ze moeten nu vooral de bal in de ploeg houden. Met die spelers is dat geen probleem. Corner voor Anderlecht, en dan zie je, er wordt gesproken. Wie neemt welke speler. Daar zie, ze gaan voor een derde goal.”
Einde. Jules en zijn echtgenote omhelzen elkaar. Groen-zwart wint met 0-2 op Anderlecht en dat is dertien jaar geleden. “Het was opnieuw een match om je vingers bij af te likken. Heb ik genoten zeg. En geen goal tegen. Grote klasse is het. Ik ben trots op mijn ploeg. Een goede reclame voor zaterdagavond tegen Oostende, voor de fans die er opnieuw bij kunnen zijn.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
