“Geld is nooit mijn drijfveer geweest”: dit is de carrière van Brecht Dejaegere in 10 etappes
Brecht Dejaegere (33) is terug bij de Veekaa. Via Handzame en Club Brugge – als keepertje zowaar – startte hij in 2007 in Kortrijk een succesvolle voetbalcarrière in drie verschillende landen, vooraleer terug in het nest te landen, met een hele rugzak. Van de varkensboerderij in Handzame, horloges van 2.500 euro in Gent, koffies van 1 euro in Toulouse en Trump en Kamala in Amerika tot de redding van KVK: tien keer ‘Brechtje’.
1. 1991-1997: Handzame
Voetballertje bij SVD Handzame en jongste zoon van varkensboeren. In 2018 zei hij daar het volgende over: “Keihard werken en elke dag in de spiegel kunnen kijken, dat waren de waarden bij ons thuis. Als ik papa word, dan wil ik zijn zoals mijn vader.” Vandaag is Brecht papa van zoontje Noah, bijna 5 jaar, en dochtertje Marie, 1 jaar.
“En vandaag hoop ik nog steeds een vader te zijn als mijn vader. Ik ben alvast thuis de strengste. En ik kijk nog steeds geweldig op naar mijn vader – zou ik zelfs meteen emotioneel van worden. Hij is intussen 64 en werkt nog steeds als varkensboer, al minderde hij toch al wat. Ik vind hem nog steeds een fantastisch mens, een crème, ik kan alleen maar hopen dat Noah en Marie later ook zo naar mij kijken. Hij gaf samen met mijn mama zijn drie zoons altijd de juiste levenswaarden mee. Zoals hij zó content kan zijn… met niets. Zo schoon. Wat zou je willen voor kerst, vader? Maar, niets. Gelukkig met een koffietje, eens een kaartje leggen, eens samen naar een film kijken. Hij is een paar keer in Toulouse geweest, zelfs eens naar Amerika gevlogen – ik denk dat hij nog maar één keer had gevlogen in zijn leven –ik ben zó blij dat hij weer naar mijn matchen kan komen kijken.”
2. 1997-2007: Club Brugge
Het talentvolle keepertje van Handzame wordt op zijn zesde weggehaald door Club Brugge maar tien jaar later doorgestuurd wegens te klein. Hoeveel keeper zou nu nog in de topvoetballer zitten?
(denkt na) “Ik zou toch eerst eens een tijdje met onze keeperstrainer moeten werken, bepaalde spieren weer trainen bijvoorbeeld, om dat te weten. De reflexen heb ik nog wel en één tegen één zou me nog wel lukken, maar ik ben nog steeds, en al zeker voor het moderne voetbal, te klein. (knipoogt) En ik denk dat een beslissende goal maken iets meer extase geeft dan een supersave.”
3. 2007-2010: KVK jeugd
Omgeturnd tot aanvallende middenvelder breekt Brecht door tot in het eerste elftal. Opvallend: hij is vijftien jaar later nog steeds het enige eigen jeugdproduct van KVK dat een volwaardige eersteklasser werd.
“Tja, hoe is dat te verklaren? Ik zie twee redenen. Eén: gebrek aan geduld en vooral aan mentaliteit bij de jonge talenten. Een trainer zei een keer tegen mij: hoger dan derde klasse zal je wel niet geraken. Waarop ik nóg harder ben gaan werken. Nu zie je dat minder, denk ik. Hoewel dat probleem zich ook wel bij andere clubs zal situeren. En een tweede verklaring: te veel clubs uit dezelfde regio vissen in dezelfde vijver. Ik denk bijvoorbeeld aan Othman Boussaid, hier snel weggehaald door Club Brugge (en via Utrecht nu topper bij Al Nasr, red.) en zijn neefje, ook uit Kortrijk, dat meteen naar Lille trok. De middelen van Kortrijk zijn nu eenmaal minder dan die van zulke clubs of zelfs van Zulte Waregem. Maar je moet je wel mógen en kúnnen bewijzen natuurlijk. Na mijn doorbraak in de eerste ploeg bij KVK kon ik terug naar Club Brugge, als veldspeler dan, ik kon er voor vijf jaar tekenen. Maar ik koos voor speelminuten bij Kortrijk.”
4. 2010-2013: KV Kortrijk
4.241 minuten speelt Brecht bij KV Kortrijk. Hoeveel hij tussendoor studeert voor zijn bachelor lichamelijke opvoeding, is niet bekend.
(lacht) “Ik heb wel dat diploma gehaald, hoor. Maar als ik vandaag voor een klas zou staan, ben ik na een week ontslagen. En ik weet echt niet of ik het nog graag zou willen doen. De jonge gasten van vandaag… Mijn vrouw is ook leerkracht, in het lager onderwijs, de verhalen waarmee ze soms thuiskomt. Die mentaliteit alweer. Dat zie ik zelfs al op de trainingen van Noah, de reacties van sommige spelers tegen hun trainer. Dan denk ik: het zou de mijnen moeten zijn. Bij velen is het mijn kind, schoon kind, ik kreeg thuis als ik straf had gekregen op school nog eens extra straf. De gezonde West-Vlaamse mentaliteit. Gelukkig kreeg ik niet veel straf.” (lachje)
5. 2013- 2020: AA Gent
Kampioen in 2015, 1/8ste finales Champions League in 2016. Al in 2015 kan hij in Zuid-Korea vijf keer meer verdienen. Maar dat doet hij liever niet, de eenvoudige jongen uit Handzame: “Ik zou beschaamd zijn geweest om tegenover mijn broers te zitten met een horloge van 2.500 euro.”
“Dat heb ik toen gezegd, ja. Ik zag wel graag een mooi horloge en mijn mama had gezegd: dat kan je je nu toch wel permitteren? Ik zei: mijn broers moeten daar zo hard voor werken, dat gaat toch niet? Geld was nooit mijn drijfveer, die Champions League was voor mij belangrijker. Maar ik heb goed verdiend, altijd goed belegd, met dank aan Sven Kums, van wie ik al veel raad heb gekregen. En ik heb nooit zot gedaan, ik rij nu alweer met een auto van de club. En mijn vrouw met een A-klasje Mercedes van 2016 dat we tweedehands hebben gekocht voor 14.000 euro.”
6. 2020-2023: Toulouse
In 2022 kampioen in tweede klasse en in 2023 bekerwinnaar, als aanvoerder. Maar vooral ‘la vie en rose’.
“Het zal wel zijn. Ongetwijfeld de drie mooiste jaren uit mijn carrière. Een mooie stad, bijna altijd mooi weer, toffe mensen. Ik heb bijvoorbeeld nog steeds contact met mijn kapper, hij is zelfs op ons trouwfeest geweest. Die mentaliteit vooral: de bistrootjes, de terrasjes. En we deden uitstapjes naar Biarritz, naar Bordeaux, naar Barcelona, Montpellier. We schoten ook ontzettend goed op met de spelers en hun vrouwen, met de Nederlanders vooral, we hebben laatst nog afgesproken met Branco van den Boomen die nu bij Ajax speelt. Zelfs het afscheid was heel mooi: ze hadden graag mijn contract met een jaar verlengd, maar toonden alle begrip toen ik daarvoor bedankte. Waarop ik een afscheid kreeg dat ik zelfs van Gent – als speler met op dat moment op vier na het meeste matchen in de geschiedenis van de club – niet had gekregen. Wat ik daar kreeg van waardering: daar kan geen geld tegenop! Mijn vrouw heeft nu wel heimwee, misschien kopen we er ooit iets.”
7. 2023-2024: Charlotte FC
Na la vie en rose the American way of life?En Donald Trump of Kamala Harris?
“Ho, als ik een beetje luister naar mijn pa zou Amerika beter af zijn met Kamala. Maar zolang ik voetballer ben, doe ik liever geen politieke uitspraken. Charlotte is wel republikeins, ik herinner me nog een meeting van Trump in het Colosseum ginder, het Sportpaleis van Charlotte, zeg maar. Maar als ik moet kiezen tussen het leven in Frankrijk en dat in Amerika, dan ga ik toch voor la vie en rose. Niet zozeer wegens hun patriottisme. Veel Amerikanen, wij met de ploeg ook, zagen in the Fourth of July, de nationale feestdag, vooral een reden om eens samen te komen. Amerikanen komen heel graag buiten, hé. Halloween bijvoorbeeld is ginder fantastisch. Daar heb ik het wel voor. En Charlotte is best een leuke stad, nauwelijks twee uur rijden van de kust ook. (denkt na) Had ik meer gespeeld, we waren er graag gebleven. Maar toen kwam Kortrijk. Eigenlijk de enige club waarvoor ik wilde terugkeren. Dichter bij huis. Voor STVV had ik niet getekend. En ik wilde een ploeg waar ik mijn stempel kon drukken. Wat ook bij mijn vorige clubs altijd was gelukt.”
8. 2024-…: KV Kortrijk
Brecht tekende bij de Veekaa een contract tot 2026. Hij zal dan 35 jaar zijn. The last dance dus?
“Of ik de jaren begin te voelen, bedoel je? (grijnst) De competitie hier is in elk geval zwaarder, er loopt hier meer kwaliteit rond en tactisch was het in Amerika ook wel wat minder. In vergelijking met mijn debuutjaren is er in België een nivellering naar boven, is de kloof tussen de top en de clubs die daarachter komen kleiner geworden. Iedereen kan nu van iedereen winnen. Maar wat je hier niet hebt, is het vele slopende reizen van in de Major Soccer League. In de eerste week dat ik er was, vlogen we meer dan twintig uur, kwam ik in drie verschillende staten en in twee verschillende tijdszones. Met daarenboven nog eens soms voetballen in vreselijke temperaturen, zoals 45 graden in Houston. En dan de vochtigheid in Florida. En dan was het weer een stuk frisser in Toronto. Voetbal is in Amerika een omschakelingssport.”
9. Voorjaar 2025
Of KV Kortrijk zich dit seizoen redt?
“Dat geloof ik echt. (denkt na) Volgens mij moeten we net onder de linkerkolom kunnen eindigen. Toen ik naar Charlotte trok, toonde KVK trouwens ook al belangstelling. Toen was ik er niet helemaal gerust in, vreesde ik dat ze niet voldoende gewapend waren. Wat ook is gebleken: ze kregen het heel moeilijk. Intussen zie ik hier nu wel voldoende kwaliteit, met de juiste versterkingen als Gilles Dewaele en zo. Takuro Kaneko bijvoorbeeld vind ik een hele goeie speler.”
10. En na 2026?
Uit een eerder interview: “Ik zou wel iets met kinderen en sport willen doen. Of iets met koken: dat is mijn grote passie. Misschien open ik wel een restaurant. Dat was trouwens mijn plan B mocht het voetbal niet gelukt zijn. Ik zou een koksopleiding gevolgd hebben.”
“Een eigen koffiebar zie ik wel zitten. In januari start ik met een cursus koffiebranderij”
“Een mens verandert, vergeet maar het werken met jongeren of kinderen, daar hadden we het al over (lacht). Maar ik kook wel nog steeds graag. Maar weet je wat intussen mijn grootste passie is? Koffie! We hebben thuis al een zotte baristamachine waar ik veel mee bezig ben. In januari begin ik dan ook met een cursus koffiebranderij. Een eigen koffiebar later zie ik wel zitten. Een Bar Café zoals in Toulouse… 1 euro voor een koffieke. Word je gelukkig van. Of intussen de opvolging in het voetbal klaarstaat? Noah voetbalt nu bij Zedelgem, waar ik peter ben van de jeugdopleiding. Hij is alvast een winnaar, zou er alles aan doen om te winnen. Meer zijn mama dus. Meen ik echt.” (lacht)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier