Jawel, er zijn West-Vlamingen die Antwerp een historische landstitel gunnen. Tot in de verste uithoeken van ‘de parking’ zelfs. Dominique Dehaene (46) woont tegen de Franse grens in Heuvelland op een slordige 150 kilometer van de Bosuil, maar supportert al 30 jaar voor den Antwaarp. In goede en slechte tijden. “De spanning stijgt voor zondag!”
“De sfeer in het Bosuilstadion is onbeschrijflijk en dat was het al in 1994, toen ik in Antwerpen studeerde en de club leerde kennen via een studiekameraad. Hij was een hevige supporter en nodigde mij uit om eens mee te gaan naar den Antwaarp in plaats van op café te zitten. Ze speelden toen nog de Europacupfinale, de laatste glorieperiode”, vertelt Dominique Dehaene, een geboren en getogen Ieperling die een paar jaar geleden verhuisde naar de grensstreek bij het Heuvellandse dorp Dranouter.
Armoe troef
Ondanks herhaaldelijke degradaties en vergeefse pogingen om terug te keren naar de hoogste competitie van ons land bleef Dominique supporteren voor stamnummer 1.
“Het was armoe troef, maar ik ging nog altijd kijken. In tweede klasse waren de bezoekersvakken op verplaatsing altijd te klein: de fanatieke aanhang bleef zeer groot. De supporters en sfeer zijn uniek. Thuis waren ze supporter van Club Brugge en als kleine jongen ben ik nog meegeweest naar Club in de tijd van Marc Degryse en Franky Van der Elst, maar dat was niet te vergelijken met Antwerp. Toen niet en nog steeds niet.”
Toch vindt Dominique amper medesupporters op de West-Vlaamse parking. “Vroeger heb ik een aantal mensen uit mijn omgeving aangestoken, onder wie mijn broer Mathieu. Maar ik heb nog geen weet van een West-Vlaamse supportersclub en ik denk dat we met zeer weinig zijn.”
Stadsgenoot Paul Gheysens
Het is wel een voormalige stadsgenoot van Dominique, die nu volop investeert in Antwerp en de glorie van weleer terugbrengt. “Paul Gheysens heeft de slapende reus wakker gemaakt, dat doet deugd.”
Antwerp kan zondag geschiedenis schrijven: een nieuwe titel na 66 jaar. “Ik was erbij op Roeselare, toen we opnieuw naar eerste klasse promoveerden. Dat was al om gek te worden. Ik had natuurlijk gehoopt dat we er vorige zondag al vanaf zouden zijn. Dat was de beste kans, maar we gaven het op het laatste moment nog uit handen. Ik kan niet ontkennen dat dit een grote klap was. De droom is minstens uitgesteld, al vrees ik dat het komende zondag moeilijker wordt tegen Genk. Die club heeft vertrouwen getankt, speelt op eigen veld en heeft ook een fanatieke aanhang.”
Patje Boem Boem
In de Bosuil is Dominique al even niet meer geraakt, maar de laatste keer was wel memorabel: hij mocht plaatsnemen naast levende Antwerp-legende Patrick ‘Patje Boem Boem’ Goots. “Dat was met de kinderen in 2018 tegen Club Brugge. Intussen pikte ik wel matchen mee van Antwerp tegen clubs op West-Vlaamse bodem. De herkansing voor de titel zal ik zondag net als vorige week volgen op tv, met een bang hartje. De spanning stijgt!” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
