Lang zag het er niet goed uit. In een snertseizoen deed verlosser Bernd Storck na zijn reddingen in Moeskroen en Brugge nu ook in Kortrijk de harten smelten. Terwijl twee West-Vlaamse ploegen naar 1B verwezen werden, mag KVK straks aan z’n 16e opeenvolgende seizoen in de hoogste klasse beginnen.
Het was een seizoen om snel te vergeten. Drie trainers op een seizoen, strijden tegen degradatie tot de voorlaatste speeldag en ferme kritiek op bestuur en eigenaar. Het positieve is dat KVK zich ondanks de drie dalers wist te handhaven, maar volgend seizoen wordt nog moeilijker. Er is veel werk aan de winkel.
Met stip op nummer één in deze spelersbeoordeling: Tsuyoshi Watanabe. Een stille jongen die week in week uit z’n werk naar behoren uitvoert. Kan zowel een snelle als een boomlange spits in bedwang houden en is ook een wapen op stilstaande fases. Speelde zowaar elke minuut in de competitie en was de enige constante bij het zwalpende KVK dit seizoen.
KVK herpakte zich vooral na nieuwjaar. Dat heeft het uiteraard te danken aan succescoach Bernd Storck, maar ook de factor Abdelkaher Kadri speelde daar een belangrijke rol in. De Algerijn miste door een vervelende knieblessure de eerste 18 partijen, maar na nieuwjaar veroverde hij meteen weer z’n plaats in de basis en dirigeerde hij de Kerels naar enkele belangrijke punten. Denk maar aan z’n knappe goal thuis tegen Club Brugge.
Nayel Mehssatou, wat een ontdekking op het middenveld. De Chileense Belg loste het gebrek aan een echte ‘zes’ bij Kortrijk met verve op. Verdedigend was hij geweldig en met zijn uitstekende techniek bracht hij ook op offensief vlak veel bij.
Een laatste Kerel die zich kon onderscheiden is Faïz Selemani. De Comorees is al een hele tijd te goed voor Kortrijk, maar door mislukte transfers moest hij onverhoopt een jaartje tegen degradatie vechten. Ook in de moeilijke momenten stond hij op, soms op posities die hem minder gelegen waren deed hij het naar behoren. Met acht goals en vier assists heeft hij z’n diensten bewezen.
Het was geen makkelijk seizoen voor Kristof D’Haene. Opgeven staat niet in de aanvoerder z’n woordenboek, maar dit seizoen werd hij daartoe gedwongen. Door aanhoudende heuppijn moest hij de beslissing maken om na dit seizoen te stoppen. Een heel moedige – en de juiste – beslissing, en toch bleef hij z’n kwaliteiten tonen en ervoor gaan. Z’n eindeloze inzet, z’n bananenvoorzetten zoals niemand anders ze kan trappen en z’n gezonde agressie. Kortrijk zal hem verdomd missen.
Voor Felipe Avenatti is Kortrijk de club van zijn hart. Elders in België lukte het telkens niet, maar bij z’n terugkeer naar het Guldensporenstadion vond hij terug z’n draai. Met zeven goals had hij zeker een aandeel in de redding, maar z’n onbekwaamheden nemen het nog te vaak over van z’n bekwaamheden.
In doel ontpopte Tom Vandenberghe zich tot de nieuwe publiekslieveling. De 30-jarige goalie moest lang wachten op zijn debuut in 1A, maar eens hij z’n kans tussen de palen kreeg, verdween hij niet meer. Dat heeft hij enkel aan zichzelf te danken: met enkele uitstekende reflexen hield hij KVK vaak recht. Z’n uittrappen zijn een werkpuntje.
Wat heeft Martin Wasinski het goed gedaan. De 18-jarige Belg kwam in januari op huurbasis over van Charleroi en verdiende zijn plek in de Kortrijkse defensie. Ondanks z’n jonge leeftijd voetbalt hij met veel lef en zoekt hij telkens de voetballende optie.
Massimo Bruno toonde zich een hele nuttige speler voor de Kerels. Oké, hij wisselde goede matchen met onzichtbare prestaties, maar op enkele belangrijke momenten maakte hij wel z’n doelpunten. Z’n techniek heeft hij nog van weleer, hij is ook heel bescheiden en werkt hard.
Joao Silva is niet de meest zuivere verdediger, maar hij zette wel stappen in de goede richting. Nog iets te vaak verliest hij de concentratie en geeft hij een domme goal weg, maar dat is leergeld dat de Portugees betaalt. Met hem komt het zeker goed.
Bilal Messaoudi’s snelheid blijft een groot wapen voor de Veekaa, maar wanneer koppelt de Algerijn dat eens aan efficiëntie? Voor doel is hij vaak te egoïstisch of te onbesuisd.
Stjepan Loncar is een nummer acht die niet echt opvalt, maar ook niet uit de toon valt. Het is een box-to-box-middenvelder met een goeie techniek, maar geen nummer zes waar Storck hem soms tevergeefs wou testen.
Heel veel plezier beleefde Dion De Neve nog niet aan zijn transfer naar KVK. In het begin van het seizoen kreeg hij geen kansen. In de minuten die hij krijgt, toont De Neve wat hij in z’n mars heeft. Zowel offensief als defensief zeker oké, alleen mist hij een pak power.
Oleksiy Sych is een goede speler op de rechterwingback. De Oekraïner is een ton vol inzet. Niet altijd even solide in de opbouw, maar je weet wat je aan hem hebt en dat is voor Kortrijk best veel.
De enige reden waarom David Henen bij de gebuisden staat, is z’n blessureleed. De Togolees is een voetballer met de juiste mentaliteit en heeft ook zeker de kwaliteiten, maar dit seizoen was voor hem een ramp. Telkens hij terugkeerde uit blessure, herviel hij even later weer.
Het verhaal van Pape Habib Gueye blijft een specialleke. De Senegalese spits deed het vorig seizoen best goed, maar sinds een blessure lukt het hem allemaal niet meer.
Er is een hele resem aan spelers die door een gebrek aan mentaliteit en discipline het verkorven onder Bernd Storck. Dorian Dessoleil, Kevin Vandendriessche en Habib Keita werden allemaal naar de B-kern verwezen.
De keeper die te goed was voor KV Kortrijk. Marko Ilic kende een teleurstellend seizoen. De Serviër begon heel goed onder Belhocine en Custovic en flirtte met een transfer hogerop, maar toen Storck kwam, liep het mis. Na een blessure en vooral ook door disciplinaire redenen verloor hij z’n plek aan Vandenberghe, waarna Ilic op huurbasis naar de Amerikaanse MLS trok. Hij nam het op voor z’n landgenoot Aleksandar Radovanovic, die het onder Storck helemaal verkwanselde.
Wie ook een onvoldoende krijgt, is Didier Lamkel Zé. Met veel verwachtingen werd het eeuwige enfant terrible naar Kortrijk gehaald, maar zijn periode bij de Veekaa was van korte duur en vooral een flop. Hij hing het weer zwaar uit en bracht op het veld nauwelijks iets bij. Waar eindigt zijn carrière?
Martin Regali en Christelino Atemona waren de transfers die Bernd Storck helemaal zelf naar Kortrijk haalde. De Duitser wilde ze dan ook vaak speeltijd geven om z’n ‘gelijk’ te krijgen, maar beide spelers komen eigenlijk tekort om op dit niveau mee te draaien…
Dylan Mbayo werd gezien als een jongen met veel potentieel, maar de 21-jarige winger kan in de weinige minuten die hij krijgt niet echt overtuigen. Een Satoshi Tanaka kreeg te weinig minuten dit seizoen. Youssef Challouk toonde in de voorbereiding zijn uitstekende techniek, maar kreeg spijtig genoeg nooit een eerlijke kans en werd verhuurd aan RWDM. Nikolas Dyhr werd gehaald op huurbasis om de linkerflank te versterken, maar was niet fit genoeg en speelde slechts 11 minuten. Hakim Luqman kreeg ook dit jaar geen minuten en werd verhuurd aan Njardvík in de Ijslandse tweede klasse. Amine Benchaib en Alexandre De Bruyn verpestten het met hun mentaliteit, maar brachten op het veld ook te weinig. Zij werden respectievelijk gekocht door Mioveni en uitgeleend aan Dender.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
