Brandon Mechele over de hoogtes en laagtes van zijn seizoen: “Ik heb me Hoefkens zijn ontslag enorm aangetrokken”

Met vijf landstitels, vier Supercups en een beker is Brandon Mechele (30) uitgegroeid tot een blauw-zwart icoon. Dit seizoen is hij de eerste West-Vlaming ooit die met Club Brugge in de achtste finales van de Champions League staat en zelfs tussen wereldsterren als Mbappé en Messi in het elftal van de groepsfase stond. Toch zijn er nog steeds mensen die twijfelen aan de verdediger. Ex-bondscoach Roberto Martinez bijvoorbeeld. En de nieuwe coach van Club, Scott Parker blijkbaar. Naar de matchen van de Duivels in Qatar keek hij niet: “Nog te gevoelig.” Een opvallend open Mechele gidst ons doorheen zijn turbulent seizoen. “Je speelt één slechte match en je wordt met de grond gelijkgemaakt.”

Juli-augustus, de competitiestart: “Sterkste spelerskern ooit”

Na drie opeenvolgende titels wordt er niet aan getwijfeld. Er valt niks te doen aan de suprematie van Club Brugge en ze worden het Bayern München van België, klinkt het vooraf…

Brandon Mechele: “Dit is de sterkste spelerskern die ik al meegemaakt heb, ook in de breedte. Iedereen kan vervangen worden zonder dat er kwaliteitsverlies is. Er is nog nooit zo veel geïnvesteerd geweest. Dat is misschien ook het grote probleem geweest. Er kwamen veel nieuwe spelers bij en het vergt wat tijd om iedereen in te passen. Na drie opeenvolgende titels besef je ook dat er ooit wel eens een moeilijk jaar zal komen en daar zitten we nu in. Maar dat het zo moeilijk ging verlopen, had niemand verwacht natuurlijk. Ergens is het normaal dat er een beetje verzadiging is na drie opeenvolgende titels. Elke keer na een titel liep het moeilijker, maar op een gegeven moment liep dat wel los. Maar dat is dit seizoen niet gebeurd.”

September-oktober, de ongelofelijke Champions Leaguecampagne: “Twijfel over mij zal er altijd zijn”

Club Brugge schrijft geschiedenis en overleeft voor het eerst de groepsfase. Brandon Mechele speelt een fantastische campagne.

“De Champions League is een heel ander gegeven dan onze competitie, het is net het omgekeerde van in België. Wij zijn meer de underdog, waardoor we wat lager kunnen spelen en op de counter kunnen loeren. We hadden ook alle geluk: wij pakten geen goals en onze eerste kans ging telkens binnen. In de competitie was het compleet het tegenovergestelde. Wij moesten het spel maken en de tegenstrever kon counteren. Een kleine kans resulteerde in een tegengoal. In eigen land hadden we alle pech terwijl we in de Champions League het geluk wel aan onze kant hadden.”

(lees verder onder de foto)

“Ik heb goede wedstrijden gespeeld in Europa, maar dat kun je van de hele ploeg zeggen. Twijfel over mij zal er altijd zijn. Je speelt één slechte match en je wordt met de grond gelijkgemaakt. Maar ik heb nu die ervaring om me daar niks van aan te trekken. Carl (Hoefkens, red.) gaf me gewoon het vertrouwen en dat heb ik nodig. Het is een geruststelling als de trainer je 100 procent vertrouwt, dan speel je ook vrijer. Je mag dan eens een mindere match spelen, de volgende wedstrijd sta je er weer. Als je het gevoel hebt dat je uit de ploeg zal vliegen als je een fout maakt, dan leg je druk op jezelf en sommigen kunnen daar niet goed mee omgaan.”

November-december, het WK in Qatar: “Niet gekeken naar de Belgen. Te pijnlijk”

Voor het eerst wordt het WK in de winter georganiseerd. De Rode Duivels vliegen er al uit in de groepsfase. Brandon Mechele maakt geen deel uit van de selectie.

“Niemand had ooit gedacht dat ik het tot Rode Duivel zou schoppen. Dat was al een bonus. Ik was er bij Martinez meestal bij. Dan het WK missen kwam hard aan. Maar ik kon mezelf niks verwijten, want ik had een heel goed seizoensbegin achter de rug. Tot aan Nieuwjaar speelde ik heel goed en ook de Champions League was goed. Dan is het aan Martinez om me te selecteren en dat heeft hij niet gedaan. Héél jammer. Ik vond van mezelf dat ik het verdiend had, maar Martinez maakte andere keuzes, daar moet je je bij neerleggen. Je kan er toch niks aan veranderen. Na tien dagen verlof moesten we weer trainen bij Club. Dat was moeilijk, ik besefte: eigenlijk had ik hier niet moeten zijn. Je traint hier dan met maar de helft van de groep, met veel beloften en spelers van 15-16 jaar. Voor die spelers is dat een ervaring, maar voor ons ligt dat wat moeilijker. Ik heb zelfs niet gekeken naar de wedstrijden van de Rode Duivels, het was te pijnlijk. (denkt na) Je wilt wel dat ze zo ver mogelijk geraken, maar toen ze er snel uit lagen dacht ik toch: had ik niets kunnen bijbrengen?”

Januari-februari, het ontslag van Hoefkens en de komst van Parker: “Ik voelde me schuldig voor zijn ontslag”

De pijnlijke bekeruitschakeling tegen Sint-Truiden en het puntenverlies tegen OH Leuven leiden tot het ontslag van Hoefkens. De Engelsman Scott Parker begint aan zijn eerste buitenlandse avontuur.

“Ik heb nog geregeld contact met Carl Hoefkens. Ik heb me zijn ontslag enorm aangetrokken, ik voelde me persoonlijk schuldig. Het lag niet alleen aan hem of aan de staf. Het waren ook wij, de spelers. Sowieso wordt de verantwoordelijkheid te rap bij de trainer gelegd, maar het zijn de spelers die het wel moeten doen. In ons geval was dat niet anders. De trainer heeft zijn ideeën en wij moeten die uitvoeren. Ik had wel het gevoel dat het goed zou komen met Carl. Maar dat was niet het geval. Met de komst van Parker begon iedereen weer van nul. Elke speler wou zich duidelijk bewijzen, er werd vollenbak getraind. Vorig jaar was dat ook zo na de aanstelling van Schreuder op het trainingskamp in Spanje. Dat was een nadeel voor Parker: nu moesten we er direct staan en hadden we onmiddellijk een zwaar programma.”

(lees verder onder de foto)

“Onder Parker wordt er in elk geval intensiever getraind, met meer nadruk op korte acceleraties. En dan kwamen er die verschillende wissels. Ik denk dat de coach iedereen een kans wilde geven. Dat is dus ondertussen wellicht ook gebeurd. Ik speelde tot aan de match tegen Benfica een paar goede wedstrijden en plots speelde ik niet. Wat de reden daarvoor was, weet ik niet. Maar het ligt niet in mijn aard om dan naar de coach te stappen en te vragen hoe dat komt. Een trainer moét ook niet elke beslissing verantwoorden aan zijn spelers. Twijfelen aan mezelf doe ik echter niet. Vroeger zou ik dat wel gedaan hebben, maar nu niet meer. De zege tegen Gent afgelopen weekend heeft veel druk weggenomen. Dat voel je ook binnen de spelersgroep. Het was een goede prestatie waarop we verder kunnen bouwen. Het zou beschamend zijn mochten we de top vier niet halen. Het is nu al erg dat we voortdurend naar beneden moeten kijken, naar Gent, Standard en zelfs Westerlo. Het is nu aan ons om ons dichter bij de rest te knokken, punten te pakken en weer naar boven te kijken. Eerst naar die derde plaats en als we die genomen hebben weer een trapje hoger kijken. Een ticket voor de Conference League is beneden het niveau van Club. We hebben al veel weggegeven. Nu moeten we naar onszelf kijken, matchen winnen en dan zien we wel waar we uitkomen.”

Maart, de terugwedstrijd op Benfica en de eerste selectie van bondscoach Tedesco: “Kan gedaan zijn als ik er nu niet bij ben”

Club Brugge heeft een mirakel nodig om de kwartfinales van de Champions League te bereiken. Op 17 maart hoopt Brandon Mechele opgeroepen te worden voor de eerste wedstrijd onder de nieuwe bondscoach Domenico Tedesco.

“Benfica uitschakelen wordt moeilijk. De tweede tegengoal thuis maakt het aartsmoeilijk, maar we moeten er wel in geloven. Je weet nooit hoe de match verloopt. Voor hetzelfde geld pakken ze in de eerste tien minuten een rode kaart en kunnen wij direct scoren. We zijn toch ook in Porto met 0-4 gaan winnen, wie had dát verwacht? Hopelijk hebben we het geluk van voor Nieuwjaar en scoren we drie keer uit drie kansen.”

(lees verder onder de foto)

“Wat de selectie van bondscoach Tedesco betreft: ik ben benieuwd. Als ik er nu niet bij ben, besef ik ook wel dat het kan gedaan zijn. Indien de nieuwe coach me niet selecteert, weet je dat hij verder zal bouwen met een nieuwe spelersgroep en heb ik alleen in uiterste nood een kans. Maar je blijft er natuurlijk wel op hopen.”