Zondag sluiten de Kerels de heenronde af met een verplaatsing naar Westerlo. De ambitie om dit seizoen een middenmoter te zijn, werd vooralsnog niet waargemaakt: na 14 speeldagen staan ze met 14 punten maar 15de. Is dit de werkelijke waarde van dit vernieuwde KV Kortrijk?
Blikvanger in een alweer bewogen heenronde was Freyr Alexandersson. De IJslander kwam in januari naar het noodlijdende KV Kortrijk met het perspectief om ooit coach van zusterclub Cardiff City FC te kunnen worden en sprak die persoonlijke ambitie ook uit. Na de geslaagde reddingsoperatie eind vorig seizoen kreeg hij de belofte dat hij daadwerkelijk de kans zou krijgen om de Welshe Championship-club te trainen én dat hij daarvoor in het Guldensporenstadion zijn ideale staf mocht samenstellen om er dan op het gepaste moment de oversteek mee te maken.
Eind september leek dat moment gekomen: Cardiff City FC stond laatste, zocht een nieuwe coach en in Britse en Belgische media verscheen – logischerwijs dat Alexandersson kandidaat was om er Erol Bulut op te volgen. Maar zover kwam het niet: Ken Choo, namens eigenaar Vincent Tan verantwoordelijk voor KV Kortrijk én Cardiff City FC, oordeelde uiteindelijk dat het niet het gepaste moment was. Hij vond het een te delicate operatie om bij de ene club met problemen de staf weg te halen om te proberen de problemen van de andere club op te lossen. Eerst moest KVK stabiel worden. Assistent-coach Omer Riza kreeg de functie van hoofdcoach toegewezen en Alexandersson bleef in Kortrijk.
Veldbezetting
Beterschap kwam er niet meteen. Maar na de zeer teleurstellende prestatie op het veld van Union veranderde Alexandersson met succes zijn veldbezetting, 4-4-2 in plaats van 3-5-2: KVK klopte zowaar de tot dan ongeslagen leider Genk met 2-1. Zeer opportunistisch weliswaar, met slechts 24 procent balbezit en 0,80 expected goals, maar daarom niet minder deugddoend.
De nieuwe veldbezetting bood het voordeel van dubbelbezette flanken, waardoor bijvoorbeeld Takuro Kaneko op zijn beste positie van rechterwinger uitgespeeld kon worden – en niet langer in de spits of als wingback, of zelfs als reservespeler. De Japanner bedankte tegen Genk meteen met een assist na een knappe actie op de rechterflank.
Maar daarmee waren niet alle problemen opgelost. Met vier middenvelders op een lijn en twee spitsen slaagde KVK er vaak niet goed in centraal de ruimte tussen de linies te bespelen. Zo kwam tegen Antwerp de breker Abdoulaye Sissako er geregeld aan de bal en bleek zelfs een eenvoudige pass soms te moeilijk voor hem. Beterschap kwam er pas nadat Brecht Dejaegere Abdelkahar Kadri was komen vervangen, omdat hij in balbezit vanaf de linkerflank wel naar binnen kwam om de ruimte achter de spitsen te bespelen.
Pressing
De aanpak van Alexandersson blijft toch vragen oproepen. In een thuiswedstrijd tegen een fel verzwakt Antwerp koos hij ervoor om zich op de eigen helft terug te trekken, af te wachten, en dus geen druk te zetten op het verzwakte middenveld en de verzwakte verdediging van de bezoekers. Na acht minuten kwam zijn ploeg al op achterstand, maar er veranderde niets. De thuisploeg kwam in de eerste helft niet verder dan 26 procent balbezit.
Wat al vaker opviel: KVK slaagt er nog altijd niet in om een tegenstander hoger op het veld collectief, gecoördineerd onder druk te zetten. Beter werd het pas na de aansluitingstreffer, via een own goal (1-2), en de inbreng van de dynamische middenvelders Brecht Dejaegere en Tomoki Takamine net voor het uur. Toen zagen we een thuisploeg die met meer enthousiasme en intensiteit speelde en met de steun van het ontwaakte thuispubliek Antwerp voor problemen stelde.
Verbazing alom evenwel toen Alexandersson na 80 minuten zowaar Kaneko wisselde, uitgerekend de speler die Antwerp met zijn snelheid en zijn energieke spelstijl het meest pijn deed.
Lef
Staat KVK voorlaatste omdat het intrinsiek zo zwak is of omdat het speelt als een zwakke ploeg? Het lijkt een kip-en-ei-vraag, maar dat is het misschien niet: zelfs in de spelersgroep gaan stemmen op om met meer lef te spelen. Dat is alvast ook de mening van aanvoerder Joao Silva.
“We toonden dat we kunnen voetballen”, aldus de aanvoerder over de tweede helft tegen Antwerp voor de camera van DAZN. “We kunnen wedijveren met iedereen. Wanneer we collectief spelen, meer druk zetten, proberen om meer te voetballen, zijn we echt goed. We hebben echt goeie spelers en we kunnen iedereen pijn doen.”
Dat is wat Brecht Dejaegere maanden geleden al aangaf: na de wedstrijd tegen Club Brugge zei hij dat het de ploeg aan durf ontbreekt om van de eigen sterkte uit te gaan. “We hebben echt enorm veel kwaliteit”, benadrukte hij. “Ik zie dat iedere dag op training. We moeten durven voetballen, want dat kunnen we zeker en vast.”
Spelers kunnen het zeggen, maar het is de coach die beslist hoe er gespeeld wordt – en hoe daarop getraind wordt. Aan Alexandersson om meer uit dit KV Kortrijk te proberen te halen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
