Natasja Longueville was er het hart van in dat haar club RFC Antwerp vorig weekend naast de titel greep. “Maar we hebben het nog in eigen handen”, klinkt het positief. Zondagavond is ze op post op de Bosuil om samen met de andere Antwerp-fans haar ploeg, die op RC Genk speelt, naar de titel te schreeuwen.
Ook buiten de Antwerpse provinciegrenzen hopen fans op de eerste titel sinds 1957 in eerste klasse. Zo ook de Roeselaarse Natasja Longueville, die rood-wit bloed door de aderen heeft stromen. “Als kind ging ik mee met mijn vader naar de wedstrijden. Ik maakte nog de Europese successen mee, maar ook de jaren in tweede klasse uiteraard”, zegt de abonnee bij het Stamnummer 1.
Ook op post bij Knack Roeselare
Natasja Longueville (40) groeide op in ‘t Stad, maar de Antwerpse huist nu al 17 jaar in Roeselare. Ze is er ook een bekend gezicht, niet enkel als postoverste van de SERIS-bewakingsagenten bij Roularta. Wie ooit al een match van Knack Volley bijwoonde, kan haar ook al aan het werk gezien hebben. Als ‘chef beveiliging’ is ze ook daar iedere thuismatch op post om alles mee in goede banen te leiden.
“Mijn collega Milan, trouwens een Club-fan, wilde met me van shift ruilen. Ik ben hem eeuwig dankbaar”
Met haar gezin woont ze in het Biezenhof in Roeselare. Ze is al 20 jaar getrouwd met Roeselarenaar Vico Vanhecke, samen hebben ze een zoon Ricky. Aan haar tongval zal je het alvast niet horen. “Thuis spreek ik nog Antwerps, overal elders druk ik mij uit in het West-Vlaams. Behalve als ik op RFC Antwerp ben natuurlijk.”
RFC Antwerp is ook haar leven. “Om de 14 dagen ben ik op post bij de thuiswedstrijden. Mijn man en zoon zijn niet echt grote voetballiefhebbers, maar mijn ventje kijkt thuis wel naar de matchen terwijl ik op de tribune zit. Het zit gewoon in mij. Weet je dat ik ook van die jaren in tweede klasse genoten heb, het was toen nog meer een familiale sfeer.”
Schoon ventje
Een uitstap naar Antwerp is ook letterlijk een familie-onderonsje voor Natasja.
“Voor de wedstrijd ga ik altijd naar ons lokaal Great Old, waar het ook echt thuiskomen is. Ik ken er iedereen. Samen gaan we dan naar het stadion. En daar tref ik ook heel wat neven. Als ik naar de thuiswedstrijden ga, koppel ik dat ook vaak aan een bezoekje aan mijn familie”, aldus Natasja die ook lid is van supportersvereniging Collectief 86.
Natasja’s papa Paul overleed vorig jaar. “Hij had eigenlijk een eeuwig zitje in tribune 2, de tribune waar we vroeger met z’n allen zaten. Je zal het van op tv wel kennen, de tribune met de houten banken die nu leegstaat. Dat eeuwige zitje kreeg hij toen de club in financiële problemen zat. Voor 100.000 frank, toen een grote som, kochten heel wat fans zo’n zitje om de club te steunen. We hebben prachtige tijden beleefd op die Tribune 2. Akkoord, het was aftands en ouderwets en het rook er niet altijd even lekker, maar het had ook iets. De sfeer die daar heerste was ongelofelijk.”
“Voor de bekerfinale had ik een ticket, maar ik heb me overslapen”
Het opnieuw opbouwen van Tribune 2 zit muurvast. “Zelf heb ik nu een abonnement op tribune 4, achter het doel. Ik ben wel een luidruchtige supporter, schrijf maar dat ik mondig ben. Favoriete spelers? Vincent Janssens is de man. Voor doelman Jean Butez doe ik mijn hoedje af na zo’n seizoen en uiteraard is ook Toby Alderweireld een meerwaarde. En het oog wil ook wat natuurlijk, Arbnor Muja vind ik wel een schoon ventje.”
Vanuit Roeselare maakt Natasja tweewekelijks de oversteek naar Antwerpen. Maar een van de mooiste momenten met RFC Antwerp beleefde ze in. Roeselare. “In 2017 hebben we hier op Schiervelde kampioen gespeeld, om nooit te vergeten. En dat na 12+1 jaar in tweede klasse.”
Natasja zegt bewust geen 13, dat is immers het stamnummer van aartsrivaal en stadsgenoot Beerschot. “Paars is een kleur die er bij ons niet in komt. Ik had ooit eens een truitje aan, dat niet paars was, maar wel een paarse schijn had. Ik mocht niet binnen van mijn pa voor ik het uitgetrokken had.”
“De bekerfinale gemist omdat ik me verslapen had”
The Great Old pakte eerder dit jaar ook al de beker, maar dat was zonder Natasja. Haar ogen beginnen te fonkelen als het vertelt. “Ik had mijn kaartje al wekenlang op voorhand, dat was het probleem niet. De avond voordien zaten we ook op een trouwfeest, we hielden het bewust rustig en waren vroeg thuis. Maar met mijn toekomstige schoondochter besloot ik thuis toch nog een glaasje te drinken, met als gevolg dat ik mij versliep. Het was te laat om in de Heizel te geraken, ik heb het dan maar op tv gevolgd en ben nog mee gaan feesten in Antwerpen.”
Naar de Bosuil
De beslissende match op Genk zal ze niet live bijwonen. “Ik moest normaal werken, maar mijn college Milan – overigens een Club-fan – wilde mijn nachtshift overnemen. Iets wat ik nooit zal vergeten.”
Natasja benadrukt dat Antwerp al een prachtig seizoen achter de rug heeft. “Dit hadden we nooit durven dromen en we pakten al de beker. Union en Genk zijn ook sterke tegenstanders, maar we hebben ons lot ook nog in eigen handen. Ik zal de wedstrijd bekijken op groot scherm op De Bosuil.”
Voor de wedstrijd is Natasja ook altijd erg zenuwachtig. “Ik neem altijd een pilletje. Om het wat rustig te houden. Dit weekend worden dat opnieuw meerdere pilletjes”, lacht ze. Maar voor Natasja zou de titel als supporter natuurlijk een enorme bekroning zijn. “En we hebben veel te danken aan Paul Gheysens. Ik zou wel eens met hem op de foto willen, want hij heeft er mee voor gezorgd dat deze titel mogelijk werd.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
