Ivan Ost is al meer dan 70 jaar supporter van Club Roeselare (2A): “Nog meer zin in de toekomst”

(foto SBR)
Redactie KW

De 76-jarige Ivan Ost is al ruim zeven decennia een fervent supporter van Club Roeselare. In zijn eentje zamelt hij onder de Club-sympathisanten een mooi bedrag in om het ‘supportersbord’ mee te helpen financieren.

“Op mijn vijfde wandelde ik voor het eerst op het Rodenbachstadion binnen, samen met mijn pa Maurice”, opent Ivan. “Hij was een zwaar voetbalfanaat en nam me ook mee naar ploegen als Roubaix, Lille, de nationale ploeg en zelfs SK Roeselare. Als 12-jarige werd ik vaandeldrager van onze supportersclub ‘Le Canards’ dat café Stad Brugge als thuishaven had. Toen speelde men nog in eerste provinciale en stond ‘ons’ veld rijen dik bij een thuiswedstrijd.”

Carrière

“Zelf ben ik als miniem, vroeger kon toen nog niet, begonnen bij Club en dat tot bij de reserven. Ik zat werkelijk in een schitterende lichting, onder meer met Johny Thio en Staf Depoortere. Spijtig genoeg ben ik nooit in het eerste elftal geraakt. Toch ben ik het vroegere KFC en het huidige Club Roeselare blijven volgen, zowel uit als thuis. Vroeger nam ik in mijn wagen altijd Maurice Mullier en André Houthoofd mee, nu is dit enkel nog Annie Renier, een vriendin van mijn vrouw Andrea. Toen we in derde klasse speelden, reisde ik zelfs mee naar Virton. Van afstanden heb ik nooit schrik gehad.”

Over enkele jaren keren we terug naar eerste provinciale

“Mijn mooiste momenten? Ik kan die niet meer op één hand tellen, maar als ik er toch enkele moet opnoemen was dit de wedstrijd om het behoud in derde klasse tegen Heist-op-den-Berg. Chris Deryckere speelde toen een schitterende wedstrijd onder zijn lat, terwijl Steven Delaey ons toen over de streep trok. Een andere is natuurlijk de heropstart van Club Roeselare begin deze eeuw en de snelle opmars naar eerste provinciale toe. Ondertussen hebben we een kleine sportieve stap terug achteruit moeten zetten en daar hadden de financiële middelen veel mee te maken. Deze situatie heeft natuurlijk ook zijn voordelen, want zo krijgt de eigen jeugd meer zijn kans. Straks zullen we vanuit de U17 en U21 zeker jongens zien doorstromen naar de eerste ploeg. Natuurlijk hoop ik dat mijn kleinkinderen Xander en Lars net als hun pa Steve (nu T2 bij Club) in hun vaders voetsporen kunnen treden. Enkel moet ik nu nog mijn andere kleinzoon Arthur zien te overhalen om bij Club te komen spelen”, lacht Ivan.

“Hoe ik de Clubtoekomst zie? Bijzonder rooskleurig. We hebben een goed gestructureerd bestuur met een prima voorzitter. We zijn goed op weg om over enkele jaren terug te keren naar eerste provinciale. Aan mijn steun zal het alvast niet liggen”, besluit Ivan, die op wandelafstand woont van de terreinen van Rumbeke. (SBR)