Sportief coördinator Frederiek Logghe was aandachtig toeschouwer van het duel tegen Dosko Sint-Kruis, dat zijn KSV Jabbeke met 1-3 verloor. De conclusies over de moeilijke start van de eerste ploeg zal hij wel binnenskamers trekken. Maar Frederiek is niet alleen coördinator in Jabbeke, hij heeft nog veel andere pijlen op zijn boog, net als zijn vader Hubert en zijn zoon Cyriel.
Frederiek Logghe (39) trainde in het verleden jeugdploegen bij Cercle Brugge, Eernegem, Zwevezele en Torhout. Bij de eerste teams van Aartrijke en Wenduine vervulde hij de functie van T1. Na een kort verblijf in Koekelare stapte hij, in onderling overleg, over naar Jabbeke, waar hij dus aan de slag is bij de bovenbouw. Frederiek Logghe behoort tot een bijzondere voetbalfamilie.
“Mijn hele leven lang heb ik mijn papa weten arbitreren” – Frederiek Logghe, sportief coördinator KSV Jabbeke
“Ooit voetbalde ik zelf bij Eendracht Brugge, Veldegem, Loppem, Zeebrugge en Jabbeke, maar ik telde amper 16 lentes toen ik voor het trainerschap koos. Mijn hele leven lang heb ik papa Hubert weten arbitreren. Als kleine pagadder keek ik voor het eerst tegen geel aan, voor mijn neus gestoken door mijn vader! Matchen in goede banen leiden is en blijft een pure passie van hem. Nooit kent hij problemen: tijdens de wedstrijd kan hij eens priemend iemand aankijken met doordringende ogen. Na de match is hij een graag geziene gast in alle kantines. Toen ik klein was, ging ik altijd kijken naar de wedstrijden van papa. Ik moest van mijn moeder, want ik zeurde altijd dat ik naar huis wilde. Zo was ze zeker dat hij tijdig zou vertrekken.”
100 berichten
“Onlangs ging de wens van Hubert in vervulling. Voor het eerst floot hij een match van zijn kleinzoon. Cyriel treedt aan bij de U11 van Zedelgem. En ja, ik train deze groep omdat ik aldus nog wat voeling heb met het veld. We speelden tegen Moorslede maar er was geen referee. Binnen de kortste tijd stond papa Hubert ter plaatse. En wat mezelf betreft, sinds kort heb ik er nog een uitdaging bij: de U15 van Jabbeke heb ik eveneens onder mijn hoede. Ik stuurde meer dan 100 berichten naar voetbalkennissen en oefenmeesters waarmee ik goed overeen kom. Niemand reageerde positief, dus coach ik zelf de U15 in Jabbeke. Wat wil je, ik kan jongens van mijn schitterende vereniging toch niet aan hun lot overlaten? En ze zijn fier dat de sportief coördinator hen opleidt.”
Te oud?
Hubert Logghe heeft een fenomenaal voetbalgeheugen. Anekdotes van tientallen jaren geleden weet hij nog perfect voor de geest te halen. “In 1977 startte ik mijn carrière als scheidsrechter. Mijn eerste wedstrijd floot ik op Dosko Sint-Kruis, tegen Aartrijke. Romain Trancez voerde de controle uit. Ik kreeg overigens direct scholieren op mijn brood. Intussen ben ik 79 jaar jong maar mis geen enkele aanduiding. Te oud? Ik zie nog alles wat gebeurt op dat veld, kan nog behoorlijk lopen en reageer onmiddellijk. Wat is dan het probleem? Hopelijk blijf ik nog ettelijke jaren gezond want in 2027 komt mijn gouden jubileum eraan. En ja, zoon Frederiek kreeg van mij geel tijdens een tornooi in Loppem. Wat wil je: hij sloeg met de hand een bal uit het doel! De wedstrijd in Zedelgem, U11 met kleinzoon Cyriel, floot ik met het grootste plezier. Dat ventje presteerde meer dan behoorlijk. Na afloop zat de kantine overvol en ik kreeg drie drankbonnetjes voor mijn prestatie. Het was in de voormiddag. Later op de dag moest ik nog een wedstrijd fluiten. Zowel mijn kleinzoon, mijn zoon als ikzelf zijn gebeten door de voetbalmicrobe. Niet alleen tijdens het weekend, maar ook gedurende de week mag iedereen mij contacteren, als ik vrij ben kom ik af. En ja, achteraf blijf ik soms wat plakken. Wat wil je, iedereen kent mij en slaat graag een praatje. Vaak halen veertigers of vijftigers herinneringen boven uit vervlogen tijden. Meteen kan ik inpikken want ik weet het nog allemaal. Als ik uitzonderlijk geen opdracht heb ga ik kijken naar Cyriel of naar Frederiek, die nu ook een ploeg traint in Jabbeke. Of hij niet te veel hooi op zijn vork neemt? Zoonlief is oud genoeg om dat zelf in te schatten. Wellicht heeft hij aan aartje naar zijn vaartje.”
Zes op zeven
Frederiek sluit af: “Zes dagen op zeven ben ik dus op een voetbalveld te vinden. Enkel op vrijdagavond heb ik geen wedstrijd of oefensessie. Maar dan voetballen vaak de beloften van Jabbeke en de evolutie van die jongens wil ik ook op de voet volgen.” (JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
