Zondag kan Knack Roeselare in de Antwerpse Lotto Arena zijn zesde beker op rij binnenhalen én volleybalgeschiedenis schrijven. De 14de beker in totaal zou het zijn. Of evenveel als hun bekeropponent Greenyard Maaseik.
“En ja, volleybalgeschiedenis schrijven vormt zeker een extra motivatie”, zeggen zowel Hendrik Tuerlinckx (33, 13de seizoen Knack, zes titels en zeven bekers), Matthijs Verhanneman (32, 13de seizoen Knack, zes titels en zes bekers) als Pieter Coolman (31, negende seizoen Knack, vijf titels en zes bekers) of drie van de Golden Boys die met Knack Volley Roeselare naar een zesde beker op rij lonken.
Wat herinneren jullie nog van die eerste bekerfinale?
Tuerlinckx: “Ik beleefde mijn eerste bekerfinale met de club waar het voor mij allemaal begon, Averbode. Als jonkie van 16 jaar. De eerste met Knack was in 2011 tegen Maaseik met 2-3 winst.”
Verhanneman: “Ik speelde mijn eerste bekerfinale met Knack in 2008 tegen Maaseik. Ik was nog geen basisspeler en herinner mij nog dat wij de finale als grote favoriet ingingen. In de eerste set miste onze Duitse middenspeler Walter evenwel een gemaakt punt in het setslot, waardoor we die set verloren met 25-23 en de wedstrijd in drie sets.”
Coolman: “Ik speelde die eerste finale in mijn eerste seizoen Knack met Maaseik als opponent en groot favoriet. Wij verloren ook de eerste set, maar wonnen uiteindelijk met 1-3.”
Aan welke bekerfinale hangt een speciale herinnering vast?
Tuerlinckx: “Aan die eerste finale in het Sportpaleis in 2016. Het was de eerste keer dat er voor 15.000 enthousiaste volleybalsupporters gespeeld werd. Ik had dat in het buitenland al meegemaakt, voor België was dat een primeur.”
Verhanneman: “Aan elke finale is er iets speciaals. Maar die verloren finale in 2014 in en tegen Antwerpen, waarbij wij twee keer een setvoorsprong zagen ophalen om in de belle met 26-28 te verliezen, zal ik nooit meer vergeten.”
Coolman: “Toch wel die eerste keer in het Antwerpse Sportpaleis. Vooral omwille van die sfeer en de beleving. Wij konden die extase ondertussen al vijf keer beleven.”
Welke bekerwinst schat je sportief het hoogst in?
Tuerlinckx: “Je moet sportief altijd top zijn om de beker te winnen. Al is die sportieve intensiteit niet los te koppelen van de beleving rond het veld. Daarom vind ik die eerste bekerwinst in het Sportpaleis, waar wij Antwerpen in drie sets klopten, ook sportief een uitschieter.”
Verhanneman: “Als je niet top bent op de finaledag win je geen beker. Ik schat dan ook elke gewonnen finale op sportief vlak even sterk in.”
Coolman: “Dat is eveneens die eerste bekerwinst in mijn eerste seizoen Knack tegen torenhoog favoriet Maaseik. Wij waren een bende snotapen in een nieuw gevormde ploeg met onder meer een Dejonckheere, spelverdeler Tervaportti en Tuerlinckx die zich tot vaste basisspeler had opgeworpen met Emile Rousseaux als coach. De laatste twee sets van die 1-3 wonnen wij met 23-25.”
Wat maakt de beleving van een bekerfinale anders dan een titelfinale?
Tuerlinckx: “De bekerfinale is een evenement van één dag, alle sportieve aandacht wordt op de ene wedstrijd vastgepind en ook in de media komt die bekerfinale nadrukkelijker aan bod. Via de sociale media voel je dat die beslissende wedstrijd eraan komt. En zoals die bekerfinale de jongste jaren de massa naar het Sportpaleis trok, is die beleving heel veel groter.”
Verhanneman: “Die beker is de eerste prijs in een seizoen die je als ploeg kan meepakken. Als je die finale wint, dan is het seizoen al geslaagd. Als ploeg leef je ook naar die ene wedstrijd toe. In een meervoudige titelfinale kan je een mindere wedstrijd nog rechtzetten. Dat kan in de bekerfinale niet, het is winnen of verliezen. Het seizoen duurt daarna nog lang, maar dan is die eerste prijs al binnen. Ook de supporters leven intenser naar die bekerfinale toe.”
Coolman: “Die bekerfinale is een sportief topevent geworden, bijgewoond door een massa supporters. Er is ook ruimere media-aandacht én een live-uitzending op televisie. Als speler word je in die hype meegesleurd, ook door de directe entourage. Familie en vrienden willen die finale niet missen, er worden zelfs bussen ingelegd.”
Al wordt deze editie inzake beleving wel helemaal anders, want de finale wordt zonder supporters gespeeld. Maar zowel Tuerlinckx (tiende), Verhanneman (negende) als Coolman (zevende finale) vinden extra motivatie in het feit dat zij volleybalgeschiedenis kunnen schrijven. “Het is niet dat wij wakker liggen van dat cijfermateriaal. Maar als de finale dichterbij komt, spreekt een record vestigen toch wel aan en kan het voor dat extraatje naar de zesde beker op rij zorgen”, zegt het trio in koor.
(RB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
