“Al 67 jaar ben ik dagelijks met voetbal bezig”: Roger Vanwalleghem (82) gehuldigd voor lange staat van dienst bij KFC Lichtervelde

In het midden zien we Roger Vanwalleghem en echtgenote Georgette, samen met Els Kindt en Johan Vandenbussche. © Kurt Desplenter Foto Kurt
Redactie KW

Roger Vanwalleghem (82) startte met voetballen bij KFCL op 16-jarige leeftijd. Hij was er jeugdtrainer, een van de oprichters van de jeugdcomiteit en nog elke dag fietst hij naar het sportplein om te kijken of de voetbalvelden er nog goed bij liggen. Roger en voetbal zijn één, en dat al 67 jaar. Hiervoor werd hij door het huidige bestuur van KFCL en de provincie West-Vlaanderen gehuldigd.

Dat Roger (82) dagelijks naar het sportplein gaat, dat vertelt zijn echtgenote Georgette Olivier (80). “Voetbal is altijd een constante geweest in ons gezin. Onze dochter Inneke kreeg vroeg de voetbalmicrobe te pakken. Ze hield samen met haar echtgenoot Tom Vandenbussche de kantine open”, vertelt Georgette. “Zelf ben ik nooit naar een match gaan kijken. Ik heb Roger ooit ’s nachts terug naar de kantine gestuurd omdat ik dacht dat ik geen water in de percolator had gedaan, die getimed stond om ’s ochtends aan te slaan. Dan stond ik buiten aan de voordeur in mijn pyjama te wachten tot hij terugkwam, bang dat hij onderweg iets zou tegenkomen”, blikt Georgette terug. “Onze dochter Inneke is tot op vandaag verzot op voetbal. Ze staat graag aan de zijlijn te supporteren”, zegt Roger. “De kleinzonen voetballen, en schoonzoon Tom is keeperstrainer”, zegt hij trots.

Geen enkele rode kaart

Roger zijn voetbalcarrière startte op 16-jarige leeftijd. “Ik wilde veel vroeger starten met voetbal, maar dat mocht niet van mijn vader. En aangezien ik zijn handtekening nodig had, was daar niets aan te doen. We woonden in de Statiestraat, op zo’n 200 meter van het voetbalplein en ik zat daar hele dagen”, vertelt Roger. “En je zit er nog altijd hele dagen”, lacht zijn echtgenote. “Op mijn zestiende mocht ik dus beginnen. Die dag was er een openingsvergadering en ik ben er onmiddellijk naartoe geweest.”

“In totaal scoorde ik 250 doelpunten in 770 wedstrijden bij de eerste ploeg. In één seizoen had ik er eens 31”

grandioos palmares

“Tot in 1972 heb ik bij de eerste ploeg gespeeld. Als spits of als rechtsbuiten. In totaal scoorde ik 250 doelpunten bij de eerste ploeg. In één seizoen had ik er eens 31. 770 wedstrijden heb ik gespeeld. In het begin speelde KFCL in tweede provinciale. Daar hebben we twee en een half jaar bijgezeten, daarna zakten we naar derde provinciale. Na het stoppen bij de eerste ploeg heb ik tien jaar bij Studax gevoetbald. Ik heb nooit een rode kaart gekregen, en amper één keer een gele kaart. Voetbal was toen compleet anders dan nu. In de eerste ploeg waren er elf spelers, en geen reserves. We konden niemand vervangen tijdens de match. Er werd wel altijd een twaalfde man opgetrommeld, maar als die zag dat er geen geblesseerden of afwezigen waren voor de match, dan vertrok die weer naar huis nog voor de match begon”, vertelt Roger. Roger was een van de oprichters van de jeugdcomiteit in 1973. Vorig jaar vierden ze 50 jaar jeugdvoetbal. Roger is secretaris en schatbewaarder.

Naar 14 jeugdploegen

“Bij de start hadden we twee jeugdploegen, de scholieren (U17) en de knapen (U15). Later kwamen daar de miniemen bij. Nu starten we bij de leeftijd van vijf jaar (U6). Er zijn momenteel 14 jeugdploegen met 175 jeugdspelers. Vroeger deed ik de inschrijvingen. Ik heb meer dan 700 inschrijvingsfiches bewaard. Deze ben ik nu aan het uitdelen aan de eigenaars. Het is een mooie herinnering voor hen. Sinds zes jaar word ik bijgestaan door Benjamin Vandroemme. Hij doet de meeste inschrijvingen. Wat een grote hulp is. Alles gebeurt nu uiteraard digitaal. Voordien hielp mijn dochter Inneke mee.”

“Vroeger deed ik de inschrijvingen. Ik heb meer dan 700 inschrijvingsfiches bewaard”

Nog minstens drie jaar

“Georgette gaat niet mee naar de matchen, maar ze heeft wel altijd veel geholpen. Er zijn mooie vriendschappen ontstaan door de jaren heen. De vrouwen stonden soms met tien in de keuken om te helpen. Na het jeugdtornooi gingen we dan samen iets eten. Dat valt allemaal weg, de vrouwen komen meestal niet meer mee. Het is niet gemakkelijk meer voor de jonge gasten om de zondag aanwezig te zijn. Gelukkig zijn er nog enkele bereid om met mij op zondagnamiddag lotjes te verkopen ten voordele van de jeugdploegen. Voetbal is nu vooral een bezigheid voor mij, anders zijn het alleen kruiswoordraadsels invullen wat overblijft. Het liefst wil ik nog drie jaar bijdoen, dan zit ik aan 70 jaar. Maar langer mag ook, zolang het nog lukt.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier