SCT Menen blijft in onderste gelederen bungelen

SCT Menen moest vorige speeldag niet in actie komen. Even wat uitblazen zal de jongens van T1 Tim Debrouwer goed van pas gekomen zijn. Zondag hervat Sporting de competitie met een uitwedstrijd op FC Poperinge. Dat is tevens de start van de derde periode. Hopelijk kan Menen dan nog wat opschuiven op de ranglijst, want een 13de plaats was vooraf niet de bedoeling.

SCT Menen had dit seizoen op beter gehoopt dan een 13de plaats in de stand. Heimelijk dacht het bestuur dat de ploeg gewapend was om een plaats in de linkerkolom te ambiëren. Niet dus. Komende speeldag op Poperinge is een duel met de twaalfde plaats als inzet. Nog eens de zoete smaak van een zege mogen proeven zou Sporting goed uitkomen voor de volgende wedstrijd aan huis tegen de nummer twee Langemark-Poelkapelle. Intussen heeft het bestuur niet stilgezeten, en strikte het een vijftal nieuwe spelers. Voornamelijk jongens die in het verleden ooit de kleuren van Menen verdedigden.

Club van mijn hart

Axel Allard is een van hen. De 27-jarige zoon van Philippe Allard, de verbindingsman met de groendienst van Menen, komt volgend seizoen naar de Menense schaapstal terug. “Het nieuwe seizoen kan er niet snel genoeg aankomen”, lacht Axel Allard. “Na mijn volledige jeugd bij Sporting doorlopen te hebben, koos ik twee seizoenen geleden voor een overstap naar FCE Kuurne. Het werd een complete flop. Ik voelde me er nooit echt thuis en tot overmaat van ramp liep ik er een zware knieblessure op. Dat Menen mij niet vergeten was, stemt me tevreden. Ik kijk reikhalzend uit naar mijn nieuwe start bij de club van mijn hart.”

SCT Menen slaagt er maar niet in om weg te geraken uit de onderste gelederen van de rangschikking. “Dat moet veel beter”, beseft ook Axel Allard. “Sporting met stamnummer 56 is het aan zijn eigen reputatie verplicht om in vierde provinciale mee te doen voor de prijzen. Volgend seizoen moet dat de uitdaging zijn. Dat ik allicht de nieuwe aanvalsleider word? Klopt. Bij de jeugd ben ik als verdediger begonnen. Ieder jaar schoof ik een rij op, en bracht het uiteindelijk tot spits. Oorlog maken in de grote rechthoek en doelpunten scoren: die rol bevalt me wel. Ondertussen heb ik al meerdere wedstrijden van Menen gezien. Voetballen kunnen die jonge gasten wel, maar het ontbreekt hen aan ervaring en scorend vermogen”, besluit Axel Allard. (FV)