Voetbalcarrière Pieter Van Houcke (VK Dudzele – 4B) is definitief voorbij: “De coach liet me niet vallen!”

We fotografeerden Pieter Van Houcke net voor hij zijn oefensessie zou leiden. (foto JPV)
Redactie KW

Wie op donderdagavond langs het kunstgrasveld van VK Dudzele passeert ziet drie keepers met een trainer aan het werk. De veldspelers worden in twee groepen verdeeld. T1 Dany Couvreur ontfermt zich over de ene, Pieter Van Houcke over de andere.

Pieter Van Houcke (23) was tot voor kort een begenadigd voetballer. Het zag er naar uit dat VK Dudzele een topper had in huis gehaald. Gezondheidsredenen beslisten er anders over.

“Bij Cercle en Club Brugge genoot ik van de jeugdopleiding. Daarna volgde Varsenare, waar ik eerst in de bovenbouw uitkwam en vervolgens doorstroomde naar de eerste ploeg. Jo Cappelle en Rik Bouckaert waren mijn oefenmeesters. Later stevende ik naar Daring Brugge en Damme. Toen corona uitbrak had ik getekend bij VK Dudzele. Veel kwam ik afgelopen kampioenschap niet in actie. Van de huidige competitie maakte ik enkel een stuk voorbereiding mee. Op mijn 18de brak ik een eerste keer mijn neus tijdens een wedstrijd met Varsenare, na een elleboogstoot.”

“Eens hersteld zonder al te veel medische zorgen voetbalde ik weer. Mijn neus brak een tweede keer op training, ook nog bij Varsenare, toen ik bij het draaien tegen de schouder van een ploegmaat knalde.”

Fantastische bende

“Er volgden drie operaties, ongeveer één per jaar. Intussen speelde ik lustig verder. Vorige zomer onderging ik mijn laatste chirurgische ingreep. De specialist meldde mij dat er heel veel littekenweefsel in de neus zit waardoor een nieuw contact niet meer te herstellen blijkt. Ik mocht niet meer voetballen! Toen ik tijdens een oefensessie mijn verhaal kwam doen bij T1 Dany Couvreur voelde ik steun van de hele groep. Na overleg met het bestuur bood de sportieve baas mij een trainersfunctie aan bij de eerste ploeg op donderdag. De coach liet me niet vallen: een heerlijk gevoel!”

“Het lukt verrassend goed, al twijfelde ik bij de start. Een prille twintiger moet immers een gelouterde groep sturen tijdens de training. Na mijn eerste optreden applaudisseerden ze allemaal: dat was even slikken! Die fantastische bende doet probleemloos wat ik vraag en respecteert me. Dit spannend avontuur blijft een leuke ervaring en doet me heel even vergeten dat ik zelf niet meer tussen de krijtlijnen mag meedoen. Niets laat ik aan het toeval over, vandaar dat ik me serieus voorbereid. Als speler genoot ik het blinde vertrouwen van Dany Couvreur, nu is dat niet anders. Kampioen? Ik kan het alleen maar hopen.”

(JPV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier