Cedric Van Gheluwe treedt niet in de voetsporen van zijn vader, de bierhandelaar. Beroepshalve bewandelt de centrale verdediger andere wegen. Bezeten van het voetbal is Cedric wel. Zo volgde hij Club Brugge ter gelegenheid van de wedstrijd op verplaatsing tegen Manchester City.
Cedric Van Gheluwe doorliep alle jeugdrangen bij Dosko. Hij stootte door naar de eerste ploeg en voelde zich in eerste instantie wat onwennig. De zoon van de preses werd immers geselecteerd. “Binnen de kortste tijd geraakte ik aangepast, met dank aan allemaal vrienden die me omringden. Vele jaren bleef ik vaste waarde als defensieve pion tot ik in het seizoen 2017-2018 tot bankzitter werd gedegradeerd. Natuurlijk toonde ik me ontgoocheld maar ik blijf overtuigd dat elke coach zijn keuzes maakt in eer en geweten. Bij de beloften amuseerde ik me ook, al miste ik het gebeuren op zondagnamiddag. En neen, mijn vader trok zich daar niets van aan. Thuis praten we immers heel weinig over voetbal. Er zijn voldoende andere geneugtes in het leven waar we heerlijk over keuvelen samen.”
Clubliefde
“In het voorjaar van 2018 tekende ik voor Hoger Op Oedelem. Pieterjan Clincke was er T1 nadat hij mij had helpen vormen als assistent op de Gulden Kamer. Hij kent me dus door en door. Toen de competitie aanvatte werd ik geteisterd door blessures en wist mijn kansen onvoldoende te verdedigen. Eens hersteld kon de coach op me rekenen als hij me selecteerde. We werden zowaar kampioen. Dat feestje achteraf vergeet ik nooit, ze kennen er daar wat van op de Bruinberg.”
“Heimwee loodste me terug naar Dosko, zowel bij de beloften als bij de eerste ploeg heb ik nog altijd ettelijke vrienden. Corona legde de competitie stil na een paar weken. Ik legde me toe op alternatieve sportieve bezigheden. Bij aanvang van de huidige competitie zette ik een tandje bij tijdens de voorbereiding. Tot eind september moest ik me tevreden stellen met een stek in de dug-out of een partijtje met de beloften. De resultaten bleven uit en de coach zocht een andere tactiek. Plots werd ik tot basispion gebombardeerd.”
“Reactie van mijn vader? Hij is preses, ik speler: we doen elk ons ding. Mijn bijdrage? Ik zet me optimaal in voor Dosko, steeds weer. Toon Ghevaert blijft onze voortrekker en ik heb het genoegen naast hem aan te treden. Daarenboven is Benjamin Vanspeybrouck terug. De ervaren kracht wilde een sabbatjaar inlassen wegens bouwplannen. Na onze ondermaatse start keerde hij op zijn stappen terug. Van clubliefde gesproken!”
(JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
