Wouter Artz koos voor een nieuwe uitdaging bij KMSK Deinze. In zijn plaats kwam Bart Plasschaert als nieuwe trainer van de U23 die vanaf 3 september in tweede nationale van start gaat. “Het wordt een enorme stap vooruit. Een meerwaarde, ook op zowel fysiek als tactisch vlak. En het zal zeker niet gemakkelijk zijn.”
Jong Cercle trekt in tweede nationale net zoals binnen de eerste ploeg de kaart van de jeugd. Qua spelers en hun kwaliteiten leunen ze volgens hun trainer bij de A-kern aan. “Fysiek heel sterk, met een mentaliteit om er voor te gaan. Er zit potentieel in”, vindt Bart Plasschaert. “Ik denk dat we het ploegen moeilijk kunnen maken. Op dat niveau gaan we wel ervaring missen. Maar ik hoop dat we onze voet naast een aantal andere teams kunnen zetten en de druk bij onszelf niet te hoog leggen.”
Tweede nationale wordt iets nieuws. Te beginnen met de eerste match op 3 september op bezoek bij FC Gullegem. “Amateurvoetbal leunt niet zozeer tegen het jeugdvoetbal aan. Iedere ploeg die stappen wil zetten met zijn jeugd, er budget wil voor uittrekken, zal in dit verhaal gestapt zijn. Is het nu in 1B of in amateur. Het is tegen échte mannenteams, die op ervaring spelen en al eens slim en sluw zijn. We mogen de reeks zeker niet onderschatten. Meer dan de helft van de voetballers had een opleiding bij Cercle, Club of ergens anders op niveau. En zij hebben ondertussen wat aan extra jaren op de teller.”
Ambitieus
Bart Plasschaert (31) is alleenstaand en woont in Nazareth. Hij volgde eerst journalistiek en ging daarna voor postgraduaat sportmanagement. “Als kind had ik destijds maar één droom: sportjournalist worden. Ik was daar voortdurend mee bezig: interviews, artikels. Op mijn vijftiende werd ik reeds coach van een voetbalploeg en ik had zoiets van: ik zou wel voor Sport/Voetbalmagazine willen werken. Ik deed er tijdens mijn opleiding een stage van ongeveer vier maanden. Maar beiden combineren: journalist én trainer, was moeilijk. Ik koos voor het coachen. Het leek mij iets waar ik mijn grenzen nog meer kon verleggen.”
Er waait een frisse wind binnen Cercle, met mensen die er constant mee bezig zijn
Plasschaert schreef tot een jaar of vier geleden nog wel artikels, zoals voor De VoetbalTrainer, hét vakblad voor voetbaltrainers in Nederland en België. Hij gaf toen ook nog les aan een trainersschool. Als coach begon hij bij de jeugd van KV Sint-Denijssport, in het Gentse, bij de U7. Daarna volgde twee jaar Standaard Wetteren. Toen die ploeg naar de derde klasse degradeerde is hij in 2012 naar SV Zulte Waregem getrokken voor een periode van acht jaar. Nick Van Ransbeeck, nu binnen de technische staf van Cercle, was er zijn fysiek- en assistent-trainer bij de U18. “Nick was de eerste die mij zei dat er op Cercle een functie vrijkwam. Ergens had ik al een beslissing genomen voor dit seizoen, maar ik wilde toch eens luisteren. Vrij onbevangen. Ik ben goed voorbereid en ambitieus. Nu had ik zoiets van: we zien wel. Na een gesprek met enkele mensen van Cercle had ik meteen een goed gevoel en op nog geen twee weken tijd was alles volledig rond.”
Voeling met het veld
Na zijn periode bij Zulte Waregem koos Plasschaert voor een functie als video-analist bij Beerschot. “Dat was een goed jaar. Bijzonder leerrijk, met Hernan Losada als hoofdtrainer. Er zat meteen veel druk op. Uiteindelijk kregen we de promotie een week voor de start van de competitie cadeau en draaiden we een bijzonder goed seizoen. Het hele verhaal: naar eerste gaan, een trainerswissel, corona daarbij, was bijzonder leuk om te zien hoe iedereen dit kon managen. Naar het einde van dat seizoen miste ik wel de voeling met het veld, om meer met de gasten bezig zijn.”
Plasschaert koos voor KAA Gent en werd er trainer van de U15 waarmee hij Belgisch kampioen werd. En nu dus Cercle. “Ik zocht naar meer stabiliteit en niet zozeer om elk jaar van ploeg te veranderen. Er waait een frisse wind binnen Cercle, met veel mensen die er constant mee bezig zijn. Dat heb je niet overal. Er zijn clubs waar er geen budget is of waar het sportief niet goed gaat en waar iedereen zich daar bij neerlegt. Cercle wil daar wel fors in investeren, stappen zetten en de rol van AS Monaco maakt het ook wel interessant. En de manier van spelen van de eerste ploeg is anders en nieuw voor mij. Dit maakt het dan ook een leuke uitdaging om als coach van de belofteploeg aan de slag te gaan en een brug te vormen tussen de jeugd en de eerste ploeg.”
Iets bijzonders
Veel principes van bij de A-kern zullen ook bij de beloften worden toegepast. “Er zullen veel zaken en accenten terugkomen. Omdat die belangrijk zijn naar duurzaamheid, de lange termijnontwikkeling van de jongens en ook van Cercle. Dit is iets wat misschien ook naar andere leeftijden binnen de jeugd kan worden uitgerold. Maar we gaan geen exacte kopie zijn. Als coach moet je de sterktes en de mindere zaken binnen je ploeg kennen. En een beetje zelf je eigen ding kunnen doen. Er zal wel veel overleg en overlap zijn. De opstelling kan variëren. We willen ook echt wel verrassend zijn in die reeks, met toch veel West-Vlaamse ploegen.”
En de verplaatsingen naar bijvoorbeeld Aalst en Lokeren met enkele duizenden fans in hun stadion, en vanuit politie-oogpunt risicowedstrijden. Dat wordt voor Jong Cercle toch wel iets bijzonders. “Na een match of zeven zullen we wel zien waar we onze plaats hebben. Het is vooral het leerproces dat de jongens doormaken om ze uiteindelijk naar de A-kern te laten doorschuiven. Dit vormt het primaire doel. En uiteraard willen we als ploeg ook wel iets neerzetten.” (ACR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
