Ruben Vanraefelghem start zijn tiende seizoen bij Royal Knokke FC:“Voor mij wordt het serieus aanpassen”

Ruben Vanraefelghem, de beer tussen de krijtlijnen, wordt een knuffelbeest bij zijn dochtertje Josie, dat er met Bloom een zusje bijkreeg. © JPV
Redactie KW

Ruben Vanraefelghem klaagt nooit. Terwijl bij ettelijke rivaliserende clubs de profs in de namiddag trainen, staat de prille dertiger al van zes uur in de morgen in een carrosseriebedrijf. Daarna volgt hij vier keer per week een oefensessie aan de Oostkust. Ruben woont in het landelijke Roksem en gaat nu zijn tiende seizoen in bij Royal Knokke FC, dat in eerste nationale speelt.

Dat Ruben Vanraefelghem zijn gewicht in goud waard is, bewees hij al meteen tijdens de eerste officiële opdracht. De centrale verdediger opende de score tegen KFC Merelbeke in de Crokycup. De jongens van Jannes Tant wonnen uiteindelijk met 3-0 en maken zich nu op voor een nieuwe thuiswedstrijd op zondag 10 september tegen het professionele FC Seraing, aftrap om 16 uur in het Burgemeester Graaf Leopold Lippens Park.

Aanpassen

Ruben Vanraefelghem kwam in 2014 over van Koksijde. Toen stond nog Ignace Lanckriet aan het sportieve roer. “Na pakweg zes maanden nam Yves Van Borm over en iedereen kent intussen de geschiedenis: vijf titels en de uitschakeling van bekerhouder Standard in eigen vesting. Dit is nu mijn tiende seizoen en er waait toch een heel nieuwe wind. Voor mij wordt het serieus aanpassen, maar daar dient de voorbereiding voor.”

“De manier van voetballen lijkt me totaal anders en de coach, Jannes Tant, opteert voor flink wat jeugd. De kersverse eerste in bevel lijkt me een vat vol ervaring, kent het spelletje en streeft zijn visie na. Hij stapt niet af van zijn principes en dat vind ik prima. Bovendien stelt hij zich heel toegankelijk op. Zijn deur staat altijd open voor ons. Jannes bracht zijn T2 Wesley De Smet mee terwijl meubelstukken Olivier De Cock en keeperstrainer Ivan Gabriel aan boord blijven.”

Goeie sfeer

“Merveille Goblet en Wout Meese moeten tussen de palen Sven Dhoest en Leandro Depaepe doen vergeten. Voor mij, als centrale verdediger, maakt het niet uit wie het doel verdedigt. We focussen ons op automatismen in alle gelederen, dus ook tussen goalie en defensie. Ook qua veldspelers zit het goed, zowel op het vlak van voetballend vermogen als met betrekking tot de sfeer. De transferverantwoordelijken hebben hun arbeid, zoals altijd, vlekkeloos uitgevoerd.”

“Waar ons schip zal stranden weet ik niet, die vraag moet je stellen aan zij die het bewind voeren. Wij spelers voeren de opdrachten zo optimaal mogelijk uit, zetten ons tomeloos in maar zijn volgens mij ook belangrijk naast het veld. Wij zorgen zelf wel voor een hapje en een drankje na de training om de kameraadschap te bevorderen. Zonder onderlinge vriendschap kan je niet presteren tussen de krijtlijnen”, vervolgt Ruben.

Werk en voetbal

“Zelf voel ik me nog altijd opperbest en zal de combinatie werk en voetbal zolang mogelijk aangaan. Er zijn een aantal jongens bijgekomen die ik niet kende. Toch ben ik overtuigd dat Knokke niemand in huis zal halen die het niveau niet aankan. Het zal er wel op aankomen zo vlug mogelijk op elkaar ingespeeld te zijn. Onze eerste competitieduels zijn thuis tegen Cappellen, dan naar Hoogstraten, thuis tegen Olympic Charleroi, dan naar Excelsior Virton en tot slot thuis tegen Heist. Na die opdrachten zijn we al oktober en kunnen we al een eerste tussenbalans opmaken. We zullen hoe dan ook nooit onvoorbereid aan de aftrap verschijnen. Onze cel scouting laat zich niet verrassen”, stelt Ruben.

“Afgelopen kampioenschap heb ik zelf verzocht om mijn kapiteinsband af te staan omdat ik niet op niveau speelde. Je kunt toch moeilijk iemand anders de les spellen als je zelf geen deuk in een bakje boter kan trappen. Jannes Tant vroeg me ook naar de reden en ik heb hem dat eerlijk medegedeeld.”

Warm nest

“In onze eerste match tegen Club Brugge was ik opnieuw aanvoerder, wat ik een heuse blijk van vertrouwen vind. Tussen al mijn bezigheden door maak ik alle tijd vrij voor mijn vrouwtje Kay en mijn dochtertje Josie, die drie jaar wordt in november. Ze kreeg er overigens een zusje bij: Bloom. Ik leef dus tussen drie vrouwen die me verwennen met een lach, een tedere blik of een knuffel. Telkens kom ik na een zware dagtaak thuis in een warm nest, waar ik zalig geniet”, lacht Ruben. (JPV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier