Thijs Wijngaarde speelde van 1974 tot 1980 bij AS Oostende en ontpopte zich tot één van de lievelingen van de supporters. De liefde was wederzijds, want de populaire Nederlander, die ooit in de jeugd voetbalde met Jan Boskamp en Dick Advocaat, bleef na zijn voetbalcarrière hangen aan de Belgische kust om in Oostende een herenboetiek te openen.
Thijs Wijngaarde, zoon van een Surinaamse pa, Georges, en een Nederlandse ma, Nelly, werd geboren op 7 september 1947 in Terneuzen, Zeeland. Hij groeide daar op en toen hij acht jaar was, verhuisde hij van Vlissingen naar Schiedam. Hij volgde vier jaar de opleiding van waterbouw-werktuigkundige. Hij behaalde zijn diploma en op 16-jarige leeftijd kon hij een contract van leerling-prof tekenen bij Feyenoord. Hij bleef prof tot zijn 39 jaar. Hij was actief bij Feyenoord, Utrecht, Telstar, Ado De Haag, AS Oostende, SV Oudenaarde en na één laatste jaar bij Francs Borains, 3de klasse, startte hij in 1985 herenboetiek Gerdley in Oostende. Daar mocht hij tot in 2011 een trouw cliënteel uit de hele sportwereld ontvangen en helpen ‘aankleden’.
Brief aan Feyenoord
Thijs was op jonge leeftijd getrouwd en gescheiden van zijn eerste vrouw Hilda, met wie hij een dochter heeft. In 1993 trouwde Thijs een tweede keer, met de Oostendse Chris Ramoudt. Thijs woonde lange tijd in Oostende, dicht bij het Albertpark, en verhuisde in 2000 naar Westende-Bad.
Als tiener beoefende Thijs tal van sporten, boksen, atletiek en wielrennen. “Atletiek was mijn passie”, vertelt Thijs. “Maar in die tijd kon je daar geen geld mee verdienen. Toen we in Schiedam kwamen wonen, ik was 14, schreef ik een brief naar het bestuur van Feyenoord, de ploeg die dat jaar de Europabeker won: ‘Ik ben Thijs Wijngaarde en ik wil bij Feyenoord spelen!’ Drie dagen later werd ik uitgenodigd op de club voor een test en ik werd meteen in de ploeg van UEFA-juniores gedropt. Ik speelde mijn eerste match, als rechterverdediger, tegen Sparta. Mijn debuut was een succes. Ik speelde samen met Johan Boskamp, Dick Advokaaat en Wim Jansen en werd door bondscoach Georges Kessler gekozen voor jong-Oranje. We hebben gevoetbald tot in Suriname voor de Koninkrijk Spelen, met alle kolonies van Nederland. Op het EK wonnen we van Zweden en Zwitserland en verloren de halve finale in Joegoslavië. Met Feyenoord namen we deel aan internationale toernooien. Ik stootte op 17-jarige leeftijd door tot de A-kern van Feyenoord, maar werd afgeremd door een kwetsuur aan mijn middenrif, opgelopen bij een frontale trap op mijn borstkast tijdens een match.
Mijn prestaties verliepen daardoor met ups en downs en tijdens mijn revalidatie heb ik mij verdiept in de psychologie en karakterstudie. Ik heb daar veel van geleerd en vooral mezelf leren analyseren. Omdat ik op het hoogste niveau niet meer voluit kon gaan, werd ik uitgeleend aan FC Utrecht. Na een jaar Telstar volgde 4 jaar ADO Den Haag met bekerfinale en Europabeker, met opening van het Lenin-stadion in Moskou. Ik speelde er met Lex Schoenmaker en Dick Advokaat.”
“Mijn mooiste doelpunt scoorde ik in 1976 tegen Anderlecht”
Toen Thijs bij de jeugd van Feyenoord speelde, werd hij ook opgemerkt door hoofdtrainer Norberto Höfling. Als speler bij Den Haag en uitbater van een snackbar-frituur én een kledijboetiek in Zeeland, werd Thijs in 1974 gecontacteerd door AS Oostende, dat promoveerde naar eerste klasse, met Norberto Höfling als trainer. En Thijs werd Belg!
“Voorzitter Oswald Debruycker kwam naar Zeeland voor mijn transfer”, vertelt Thijs verder. “Van 1974 tot 1980 speelde ik bij ASO, eerst met Höfling en dan met Jaak De Wit, die met mij op het strand trainde om mij om te scholen van flankverdediger tot libero en middenvelder. Ik werd ook soms opgesteld als spits en scoorde veel met het hoofd. Mijn mooiste doelpunt scoorde ik in 1976, op woensdagavond tegen Anderlecht, dat de Europacup gewonnen had. Robbie Rensenbrink was mijn tegenstander en ik kende de bewegingen van de dribbelaar. Ik kon doelman Nico De Bree op het verkeerde been zetten. We wonnen met 1-0 en in de krant stond, in een interview met Raymond Goethals: ‘Thijs Wijngaarde, de boeman van Anderlecht.’
Mooiste herinneringen
“Met ASO speelden we ook wedstrijden voor de Jaarbeursbeker, in Portugal. Ik herinner mij ook een fantastische vriendenmatch tegen een Braziliaanse ploeg. Ik mocht ook aantreden bij een tournee in Zuid-Amerika. Toen ASO zakte in 80 was ik de laatste prof van de ploeg. Ik heb de mooiste herinneringen aan mijn ASO-tijd.”
Het beviel Thijs meteen aan de Belgische kust bij ASO, maar de combinatie met de uitbating van zijn winkel in Zeeland was zeer vermoeiend. “Norberto kon mij overtuigen om te stoppen met mijn zaken in Zeeland en mij volledig in te zetten voor ASO. Ik kwam in de Troonstraat wonen met de intentie om in Oostende een zaak te openen. Ik had een goede band met de voetbalfans en ik wist dat zij mijn cliënteel voor de toekomst waren.”
“Na ASO heb ik, van 80 tot 83, nog drie jaar in Oudenaarde gespeeld en na één jaar Boussu Bois ben ik in 1985 gestart met de herenboetiek Gerdley in Oostende. Het werd dankzij mijn bekendheid als voetballer een klein goudmijntje. De boetiek was wel klein en soms stonden ze buiten in file te wachten! Ik leverde ook kledij aan firma’s en gemeenten.”
Thijs Wijngaarde fungeert nu als communicatietrainer bij individuelen en groepen. “Mijn werk bestaat er nu in mensen of bedrijven, door communicatie, te verlossen van hun complexen, van hun problemen. Ik leer mensen praten, dialogeren en dankzij die praatcultuur kunnen ze een ander zelfbeeld aannemen. Ik werk niet alleen in België en Nederland. Ik heb ook al problemen opgelost in Dubai, New York, Tokio en Singapore. Met Thijs word je wijs. Ik ben 75 en heb nog zoveel energie in mij om overal mensen te helpen. Het zou jammer zijn er niets mee te doen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
