Kathy Deknock leidt de bende van Dikkebus: “Ik moest mijn plaats opeisen”

Kathy Deknock kreeg de rallysport zowat met de paplepel ingegeven, want vader Roland Deknock en moeder Dorine Bouten zijn al jaren vaste waarden in de rallysport en zeker binnen de Ieperse organisatie.

“Als kleine bengel was ik al mee naar de rally, en nadien deed ik dienst als baanpost en mocht ik de radio bedienen in de startcaravan. Soms heel stresserend, maar wel plezant. Nu ben ik uitgegroeid tot verantwoordelijke van de KP Dikkebus.”

Probleemoplosser

“Je staat in voor alles wat te maken heeft met je proef. Denken we maar aan een boer die bij zijn dieren moet geraken of een verpleger die naar een patiënt moet. Maar ook een deelnemer die pech heeft of in het ergste geval ergens in het decor verdwijnt. Dit alles moet meteen gemeld worden aan het hoofdkwartier. Kortom, eigenlijk moet je alle problemen oplossen. Gelukkig word ik bijgestaan door mijn moeder, die de taak van veiligheidschef op zich neemt op dezelfde proef en de meeste van deze taken voor haar rekening neemt. Ik sta meer in voor het ruwe werk, zoals ervoor zorgen dat heel de proef opgesteld raakt, het uitzetten van alle veiligheidszones zodat de mensen op een goede manier naar de rally kunnen kijken. Gelukkig kan ik daarvoor rekenen een supergroep, de bende van Dikkebus.”

“Natuurlijk moet je je plaats als vrouw in het begin een beetje opeisen, maar wie mij kent, weet dat dit niet zo’n groot probleem is. De mannen in de bende zeggen toch altijd dat het super meevalt met mij als ‘chef’. De sfeer zit altijd goed. En natuurlijk mag je geen schrik hebben om zelf je handen vuil te maken om met een hamer een stok of een bord in de grond te slaan. Misschien moet je als vrouw een keer meer kloppen maar in de grond moet het! Er is zeker nog meer plaats voor vrouwen in de rallysport. Niet alleen voor administratief werk, maar zeker ook voor het veldwerk. ‘Girlpower’ kan zeker ook in het rallywereldje.”

Kathy is afkomstig van Nieuwkerke, maar woont al enkele jaren in Vosselaar. “Dat betekent inderdaad enkele keren per jaar op en af rijden, gezien we met Superstage 4 wedstrijden organiseren. Reken daar nog vergaderingen en debriefing bij. Gelukkig bestaat er zoiets als Zoom, anders is het niet te doen. Maar ja, voor mij is dit een echte hobby.”