Frederik Sohier staat in voor de opmaak van het veiligheidsboek: “Alles draait rond zelfdiscipline van toeschouwers”

Veiligheid heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in de Ieperse rally. De lat wordt door de bevoegde instanties hoog gelegd, en iedere situatie op het parcours wordt grondig aangepakt door de veiligheidsmensen. Alles wordt voorzien aan de hand van het veiligheidsboek, klaargemaakt door Frederik Sohier.

“Als kleine jongen mocht ik mee met mijn oudere broer gaan kijken naar de klassementsproef van Dikkebus, die doorkwam achter ons ouderlijk huis in Reningelst”, aldus Frederik. “Toen ik ouder werd kon je me tijdens de verkenningen ook steevast daar aantreffen. Zo leerde ik Dorine Bouten kennen, en door haar begon ik mee te werken in de opbouwploeg van de proef. Jarenlang heb ik dat gedaan, en toen wijlen Jan Vervisch ziek werd, schoof ik wat door naar de veiligheid. Door de jaren heen groeide ik uit tot Security manager, en doe dit nu ook voor alle andere organisaties van vzw Superstage, zoals de rally van de Monteberg, de Aarova rally en de Ypres Historic Rally.”

“Ik start in feite al in september, kort na de rally. In overleg met Alain Penasse kijken we nog eens terug naar de wedstrijd en beslissen dan al of we bepaalde klassementsproeven gaan wijzigen of niet, of als er eventueel nieuwe proeven bijkomen. Zo beslisten we om de proef van Dikkebus voor het eerst sinds de start in omgekeerde versie te rijden dit jaar. Een bestaande proef die zo toch wel totaal anders wordt.”

Ik ben zeven dagen op zeven bezig met de rally, het hele jaar door

“Daarna wordt contact gezocht met de diverse burgemeesters voor een principieel akkoord. Eenmaal we dat allemaal binnen hebben, gaan we de verschillende klassementsproeven meerdere keren afrijden. Door de kennis opgedaan in de loop der jaren hebben we wel wat ervaring, maar de ‘gevaarlijke’ plaatsen worden volledig uitgetekend, en moet je dus vooraf weten welke gebouwen en zo er staan. Iets na de jaarwisseling is de eerste versie dan klaar, en wordt die naar de diverse gemeentes gestuurd voor eventuele opmerkingen. Ook de diverse instanties ontvangen het veiligheidsboek ter controle, zoals de Belgische automobielclub of in het jargon de ‘RACB’ genoemd. Na de nodige opmerkingen gebeuren de aanpassingen, en ongeveer een maand voor de wedstrijd moet het definitief veiligheidsboek voorgelegd worden aan de rallycommissie in Brugge.”

“Dit boek wordt ook gebruikt door de verschillende kp-verantwoordelijken, om een inzicht te hebben hoeveel nadars er moeten aangevraagd worden bij de desbetreffende gemeenten, hoeveel balen stro, borden… Gelukkig blijf ik gespaard van eventuele wijzigingen in het traject op het laatste moment, iets wat wel eens kan gebeuren voor het wegenboek, of zoals de piloten het noemen het ‘roadbook’. Daar bestaat er altijd een kans dat ergens een verbindingsweg in de laatste dagen niet kan gebruikt worden door wegenwerken, dus moet er dan ingegrepen worden. In tegenstelling tot de andere organisaties valt het wegenboek voor Ieper niet onder mijn bevoegdheid. Ook het maken van de tijdskaarten, de verkenningskaarten enzovoort, gaat door mijn handen.”

‘Neen’ zeggen

“Al mijn vrije tijd gaat naar de rally, en ik ben er gewoon het hele jaar door mee bezig, zeven dagen op zeven. Vrije dagen worden niet gebruikt om eens een ritje te maken met de motor, of gewoon in de luie zetel te hangen. Misschien moet ik eens leren van neen te zeggen, maar het is zoals een microbe die hardnekkig blijft hangen. Het gaat gewoon niet om een dag eens niet de computer open te doen of de mails niet te checken. Weet je dat ik zelfs niet meer naar andere rally’s ga kijken, gewoon omdat ik constant bezig ben met onze organisaties? Ik zal de week voor Ieper nu wel eens naar Staden trekken, omdat daar een deel van de toppers een laatste test komen doen.”

“Dit jaar zal ik de rally doorbrengen in het hoofdkwartier, waar ik samen met de mensen van de internationale federatie FIA de beelden zal volgen. Om te kijken of er eventueel nog bijkomende aanpassingen moeten gebeuren naar veiligheid toe. Dit moet dan meteen doorgegeven worden aan de bevoegde personen. Al viel dit vorig jaar best mee, gezien de Belgische normen heel hoog liggen. De tijd dat mensen tegen de weg stonden of zelfs in de gracht zaten of lagen, is lang voorbij. Maar als ik beelden zie van buitenlandse rally’s, dan frons ik toch wel eens de wenkbrauwen, waar de term veiligheid blijkbaar anders wordt geïnterpreteerd.” (DT)