In de COREtec Dôme vierden de supporters tot diep over middernacht. Filou Oostende greep zijn twaalfde landstitel op een rij na een pittige finalereeks tegen Antwerp Giants. Nooit gezien in de Belgische basketgeschiedenis, zo’n hegemonie van een dozijn seizoenen.
Op de animatieschermen verscheen voor de opworp een atmosfeer-barometer. Die moest zo hoog mogelijk klimmen. Zanger Filip D’Haeze zorgde met een uitvoering van “Sweet Caroline” voor een eerste sfeerinjectie bij de Yellow Wall. De meeste supporters hadden de oproep om in het geel de finale bij te wonen, goed beantwoord. Velen droegen ook het bijzondere Magic12-shirt van kledijsponsor Errea.
Toen de spelers snel een tienpunten-bonus realiseerden, kon de sfeer niet meer stuk. De Filous zouden hun voorsprong niet meer uit handen geven. In de voorlaatste minuut van de wedstrijd bereikte de atmosfeer-barometer een nieuwe hoogtepunt. Vanuit de tribunes klonk overal “Dusan”, de voornaam van kapitein Djordjevic. Twaalf seizoenen was de Serviër met de Belgische nationaliteit het hart van de ploeg. Nieuwe pijn aan de zool van zijn rechtervoet kwelde hem en belette hem in de drie vorige finales te spelen. Maar de medische staf had hem bijzonder klaar gemaakt zodat hij eventueel nog in deze vierde finale kon invallen.
Coach Gjergja volgde de vraag van de supporters en hij stuurde Djordjevic op 1’11” van het eindsignaal het terrein op. Het kaderde binnen een viervoudige vervanging. Tyree, Pintelon, Djordjevic en Troisfontaines kwamen in de plaats van Gillet, Buysschaert, Bleijenbergh en Buysse. En ja, Djordjevic kreeg nog eens de bal. En hoe! Op assist van Van der Vuurst vlamde hij vanop ongeveer acht meter. Bam! Het kippenvelmoment van deze twaalf seizoenen! Dit afscheid gunde iedereen hem.
Discipline
De stadionomroeper noemde Oostende kampioen en iemand zette de confettikanonnen in werking. Goudgele snippers dwarrelden over terrein en tribunes. De refs lieten tot hun ergernis de laatste zeventien seconden los. Neen, van een terreinbestorming was helemaal geen sprake. Stewards hielden het correct in het oog en supporters bleven gedisciplineerd.
De ceremonie kreeg een normaal verloop. Eerst kregen spelers en staf van Antwerp Giants hun medaille. Bij de afroeping van Jean-Marc Mwema applaudisseerden de Oostendse supporters heel hartelijk voor hun gewezen speler. Daarna was het tijd voor het belangrijkste deel van de prijsuitreiking. Eerst Djordjevic, daarna Buysse en vervolgens iedereen van kern en staf met als laatsten ceo Jurgen Vanpraet en voorzitter Johan Verborgh ontving een medaille van Wim Van de Keere. Dario Gjergja schonk zijn medaille aan de ontroerde steward Patrick. En dan overhandigde Wim Van de Keere die titeltrofee aan Dusan Djordjevic.
Tijd voor de kampioenenfoto’s en het ontkurken van de magnum-Filou-flessen. Coach Gjergja kreeg meteen de inhoud van een paar magnums over zich. Geen nood, achteraf gooiden de spelers hem in het ijsbad van de COREtec Dôme. Ondertussen had Troisfontaines al het netje van één van de korven geknipt. Het terrein was ondertussen ook toegankelijk voor de supporters.
Kansen voor selfies met de champs en handtekeningen op de shirts. “Dit is veruit de mooiste landstitel na de eerste in 2012”, gaf coach Dario Gjergja toe. “Het is van de titelmatch in 2012 geleden dat we nog een uitverkochte arena hadden”, meldde ceo Jurgen Vanpraet. Dit is dan ook Magic 12.
In de diverse bars was er voldoende vocht om de kelen te lessen. Hoe kan het anders? Naast water en frisdrank vielen vooral hoofdsponsor Filou, Dunk (de pils van de Filou-brouwerij) en Kasteelbier (met een kennismaking met zijn nieuwste Rubus framboise).in de smaak. Wellicht miauwden op Pinksteren enkele katers aan de kust. Maar niemand morde. Magic 12, snap je.
(PR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
