Ruim een half jaar is Davy Callewaert nu aan de slag als manager van House of Talents Spurs, de basketbalclub die voor het eerst sedert lang in de eerste klasse uitkomt. De Spurs zijn nog altijd in de running voor de vijfde plaats die recht geeft op een plek in de Golden League. ‘Well done’, denk je dan. “De laatste tijd hebben we te veel verloren”, klinkt het.
The right man in the right place. Zo reageerden velen op de aanstelling van Davy Callewaert (47) als manager van de Kortrijk Spurs. Dat was niet verwonderlijk, want hij was zelf enkele tientallen jaren actief als speler en als coach. Bovendien scoorde hij ondertussen ook veel punten als leidinggevende figuur bij de stad Kortrijk, Sportwerk Vlaanderen en andere werkgevers. Al lijkt hij nu wel voor de uitdaging van zijn leven te staan. Voorzitter en hoofdsponsor Steve Rousseau steekt niet onder stoelen of banken dat hij razend ambitieus is en dus is de druk op de Bellegemnaar best wel groot. Het is er op een maandagmorgen bij hem thuis niet aan te merken, ook niet na onze eerste assist…
Wat wil Steve Rousseau precies verwezenlijkt zien onder jouw leiding bij de Spurs?
“Hij wil om te beginnen dit jaar de Golden League halen, de play-offs tussen de beste Belgische en Nederlandse teams. Ook wil hij in de eerstkomende drie jaar een prijs pakken. Even belangrijk is dat hij in Kortrijk een eigen commerciële arena wil laten bouwen. Die plannen zijn nog zeer embryonaal, maar dat te kunnen realiseren wordt wel een belangrijk onderdeel van mijn job. Nu is de situatie allesbehalve ideaal. We moeten de zaal in sportcentrum De Lange Munte delen met onder meer de handbal- en de volleybalclub en dat betekent dat we voor elke match van alles moeten klaarzetten. De verwachtingen rond mijn job zijn dus redelijk groot en dat zorgt voor een zekere druk, al kan ik daar goed mee om.”
Jullie kennen mekaar, want jullie hebben nog samen basketbal gespeeld.
“Meer zelfs, Steve en ik hebben als spelers samen een schitterend seizoen beleefd met Izegem in eerste provinciale. Ik spreek van vele jaren geleden. We werden toen kampioen in de competitie, maar moesten nadien wel de duimen leggen in de play-offs tegen Oostende. Dat we dit samen meegemaakt hebben, helpt enigszins om nu een goede werkrelatie te hebben met mekaar.”
Een manager van een basketbalploeg moet bereid zijn om veel weekend- en avondwerk te doen en flexibel te zijn. Geen punt voor jou?
“Ik heb zelf gesolliciteerd voor de job, dus ik wist wat me te wachten zou staan. Wel heb ik daarover vooraf overlegd met mijn vrouw maar ik wou het echt doen en ze gunt me mijn dromen en ambities. Inmiddels woont ze ook al vaak de thuismatchen bij. Overigens zijn er ook voordelen aan de onregelmatige uren die eigen zijn aan zo’n job. Nu kan ik ‘s morgens de kinderen naar school brengen.” (glimlacht)
Wat zie je als jouw belangrijkste eigenschap als manager?
“Dat ik alles in vraag stel. Soms is dat best wel lastig, want daarmee maak je niet altijd vrienden. Ik heb bij vorige opdrachtgevers vaak gebotst met mensen die zich soms voelden aangevallen omdat ik in vraag stelde wat zij hadden uitgebouwd. Inmiddels heb ik door scha en schande wel geleerd om diplomatischer te zijn.”
Jouw curriculum laat zien dat je al op flink wat plaatsen de lijnen hebt uitgezet. Akkoord als ik jou een jobhopper noem?
“Hm, dat is een term die me toch wat te negatief in de oren klinkt, vooral omdat ik bij alle beslissingen die ik nam een stap hogerop wilde zetten. Na mijn studies regentaat lichamelijke opvoeding ben ik van start gegaan als sportfunctionaris bij de stad Kortrijk. Pas rond mijn dertigste groeide het besef dat ik een job wilde met meer verantwoordelijkheid. Toen ik op zeker ogenblik projectmanager kon worden bij de stad Kortrijk wist ik dat daar wel de voorwaarde aan verbonden was dat ik alsnog een universitair diploma moest behalen. Ik heb toen geen seconde geaarzeld en heb de studies politieke en sociale wetenschappen aangepakt en in drie jaar afgerond. Dat was een heftige periode maar ik had dat ervoor over, ook al omdat het in mijn latere carrièreverloop mogelijkheden bood. Vooral op de professionalisering die ik nadien tot stand gebracht heb bij Sportwerk Vlaanderen ben ik toch nog altijd erg trots.”
Tot slot: wat bevalt je, los van het basket, het meest in Kortrijk?
(Denkt na) “Dan is dat toch de open ruimte in Bellegem in de buurt van waar we wonen. Ik ga graag alleen of met mijn gezin wandelen in de velden en in Bellegem bos, wat me helemaal tot rust brengt.”
Vrijdag 2 februari om 20.30 uur speelt Kortrijk Spurs in De Lange Munte tegen Luik. (VFB)
Davy Callewaert
Privé: Davy Callewaert (47) is getrouwd met Kim Verschueren. Ze hebben samen twee kinderen: June (14) en Felix (11). Het gezin woont in ‘t Rode Paard in Bellegem.
Studies/loopbaan: Davy heeft een master politieke en sociale wetenschappen. Hij startte als sportfunctionaris bij de stad Kortrijk. Voorts was hij onder meer algemeen directeur bij Sportwerk en projectmanager van de stad Kortrijk.
House of Talents Spurs: Davy is sedert juni vorig jaar algemeen manager bij de club. Hij leidt een team van vijf mensen, honderd vrijwilligers en zevenhonderd spelers/speelsters. De eerste ploeg speelt in de BNXT league, er zijn 55 jeugdploegen en meer dan duizend leden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
