De Belgian Cats veegden zondagavond de vloer aan met Griekenland en pakten zo oververdiend de derde plaats op het Europees kampioenschap vrouwenbasketbal.
Heb je gisteravond ook zo genoten van de kleine finale? En van de medaille-uitreiking na de finale, die trouwens glansrijk werd gewonnen door Spanje? Het was de apotheose van een onwaarschijnlijke tiendaagse voor onze Belgian Cats, bekroond met die o zo glanzende en begeerde bronzen medaille.
Vraagtekens
Voor de start van het EK in Praag stonden er nog enkele vraagtekens achter onze nationale vrouwenbasketbalploeg. De monsterzege tegen Nederland in Ieper had wel voor een boost van zelfvertrouwen gezorgd, maar de dubbele confrontatie een week daarvoor tegen Spanje had getoond dat de Cats soms concentratieverlies leden, iets wat tegen topploegen vermeden moest worden.
Enkele van die topteams – Rusland en Letland – waren al tegenstanders van de Cats in de poulefase. Maar die gingen wel voor de bijl, met rechtstreekse kwalificatie voor de kwartfinales als gevolg. Een topprestatie van de jonge garde van coach Philip Mestdagh, die zich tegen Italië ook de betere toonde. In de halve finale was Spanje dan opnieuw een maatje te groot. Zelfs gevestigde waarden als Emma Meesseman en Ann Wauters konden weinig beginnen, wat veel duidelijk maakt over de sterkte van de Spanjaarden.
“Veel toplanden stellen ook nog eens een genaturaliseerde Amerikaanse op. De Belgian Cats niet”
En dan was er die kleine finale van het EK, maar voor de Cats de grootste finale tot nu toe. Een wedstrijd die België met bravoure naar zijn hand zette. Griekenland kwam er nooit aan te pas. Er was zelfs tijd voor showbasketbal. Maar het mooiste moment moest toen nog komen: na de finale kregen de Cats een bronzen medaille om de nek. Weinigen die het toen droog hielden.
Extra glans
Dit resultaat belooft voor de toekomst. Zeker als je de kern bekijkt. De meeste speelsters zijn (prille) twintigers, enkel kapitein Sofie Hendrickx (31) en Ann Wauters (36) hebben de kaap van de 30 lentes gerond. Als deze ploeg bij elkaar blijft en de komende jaren zowel individueel als met de Cats verder internationale ervaring opdoet, ziet het er goed uit voor de toekomst.
Als Belgen- en vooral West-Vlamingen want de coach én zeven speelsters zijn provinciegenoten – mogen, neen moeten, we heel trots zijn. Landen als Frankrijk en Spanje zijn vele malen groter en kunnen in theorie uit veel meer talent kiezen. Bovendien stellen veel topploegen ook nog eens een genaturaliseerde Amerikaanse op. Denk maar aan Lyttle bij Spanje, Prince bij Rusland of Hollingsworth bij Turkije. België niet. Dat geeft de prestatie van de Cats op dit EK nóg meer glans.
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier